آنالوگهای پپتید-۱ شبه گلوکاگون (GLP-1)، که با نامهای تجاری مانند Ozempic، Mounjaro و Victoza شناخته میشوند، انقلابی در مدیریت وزن ایجاد کردهاند. این داروها که در ابتدا برای درمان دیابت ساخته شدند، به دلیل اثرات چشمگیر کاهش وزن، به داروهای محبوب ضد چاقی تبدیل شدهاند. با این حال، این پیشرفت متابولیکی با یک چالش مهم همراه است: از دست دادن توده عضلانی اسکلتی.
هزینه پنهان کاهش وزن سریع
در حالی که داروهای GLP-1 به طور موثری چربی کلی بدن، چربی کبد را کاهش داده و سلامت متابولیک را بهبود میبخشند، یک عارضه جانبی شایع، کاهش قابل توجه توده عضلانی است.
مسئله اصلی، اثر مستقیم تحلیل عضلانی خود دارو نیست، بلکه کاهش وزن سریع و قابل توجهی است که ایجاد میکند. این وضعیت مشابه اتفاقی است که در طول هرگونه محدودیت شدید کالری رخ میدهد.
مکانیسم پیچیده است:
-
آنالوگهای GLP-1 منجر به سرکوب اشتها و تاخیر در تخلیه معده میشوند که منجر به کاهش چشمگیر مصرف غذا میشود.
-
این داروها همچنین سطح گلوکاگون و انسولین را کاهش میدهند. این ترکیب از عوامل میتواند بدن را به حالت کاتابولیک سوق دهد، جایی که شروع به تجزیه پروتئین عضلانی برای انرژی میکند.
این وضعیت قابل مقایسه با محیط متابولیکی است که گاهی اوقات با استفاده از داروهای آنابولیک/آندروژنیک (استروئیدها) مشاهده میشود، جایی که، علیرغم ماهیت دارو، عدم مصرف کافی غذا میتواند منجر به تحلیل عضلانی شود.
استراتژیهای ضروری برای حفظ عضلات
برای افرادی که از آنالوگهای GLP-1 استفاده میکنند، حفظ توده عضلانی برای حفظ قدرت، متابولیسم و سلامت طولانی مدت بسیار مهم است. اجماع نظر به یک رویکرد چند وجهی اشاره دارد که ترکیبی از رژیم غذایی، ورزش و مکملهای استراتژیک است.
نکته در مورد HMB
مکمل HMB (بتا-هیدروکسی-بتا-متیلبوتیرات) میتواند ابزاری ارزشمند باشد. شناخته شده است که در متوقف کردن تجزیه پروتئین عضلانی در شرایط کمبود پروتئین یا کمبود کالری موثر است، که یک چالش مکرر هنگام مصرف داروهای GLP-1 است.
مداخلات آینده
جامعه پزشکی به طور فعال در حال تحقیق در مورد راههای حل مشکل از دست دادن عضلات است. برخی از مطالعات در حال بررسی استفاده از داروهایی مانند عوامل آنابولیک و مهارکنندههای میوستاتین (که محدودیتهای طبیعی رشد عضلات را مسدود میکنند) در ترکیب با آنالوگهای GLP-1 برای جلوگیری از آتروفی عضلانی در طول سفر کاهش وزن هستند.