تتراهیدروکانابینول ، یا THC، ترکیب روان‌گردان اصلی موجود در گیاه شاهدانه است. در حالی که اغلب با استفاده تفریحی مرتبط است، THC و همتای آن، کانابیدیول (CBD)، موضوع تحقیقات علمی و پزشکی گسترده هستند. برای ورزشکاران و افرادی که بر روی تناسب اندام تمرکز دارند، درک طیف کامل اثرات THC - از تأثیر آن بر عملکرد و ریکاوری تا پیامدهای بلندمدت آن برای سلامتی - بسیار مهم است.
THC چیست؟
THC یک مولکول لیپیدی است که تصور می‌شود بخش کلیدی از سیستم دفاعی طبیعی گیاه شاهدانه باشد و آن را از تهدیداتی مانند شکار حشرات، نور ماوراء بنفش و استرس محیطی محافظت می‌کند. هنگامی که توسط انسان مصرف می‌شود، THC با سیستم اندوکانابینوئیدی بدن، یک شبکه پیچیده از گیرنده‌های کانابینوئیدی (CB1 و CB2) که در سلول‌های سراسر بدن و مغز قرار دارند، برهمکنش می‌کند.
این گیرنده‌ها به ویژه در نواحی مغز مسئول تفکر، حافظه، لذت، هماهنگی و درک زمان متمرکز هستند. هنگامی که THC به این گیرنده‌ها متصل شده و آن‌ها را فعال می‌کند، می‌تواند بر حافظه، تمرکز، حرکات و ادراک حسی فرد تأثیر بگذارد. این برهمکنش همچنین با آزاد شدن دوپامین، یک انتقال‌دهنده عصبی مرتبط با لذت و پاداش، مرتبط است.
THC و حوزه پزشکی
علاوه بر اثرات روان‌گردان آن، THC به دلیل کاربردهای پزشکی بالقوه آن مورد مطالعه قرار گرفته است. تحقیقات نقش آن را در موارد زیر بررسی کرده‌اند:
درمان سرطان: برخی مطالعات نشان می‌دهند که کانابینوئیدها ممکن است با اتصال به گیرنده‌های CB1 و CB2 در مبارزه با سرطان نقش داشته باشند.
گلوکوم و فشار داخل چشمی (IOP): گلوکوم یک بیماری شایع چشم است که توسط تجمع مایع و افزایش فشار داخل چشم ایجاد می‌شود که می‌تواند به عصب بینایی آسیب رسانده و منجر به از دست دادن بینایی شود. تحقیقات نشان داده‌اند که THC می‌تواند به طور موقت فشار داخل چشمی را کاهش دهد، اگرچه این یک درمان بلندمدت نیست.
مدیریت درد و کوفتگی: برخی از کاربران گزارش می‌دهند که THC به کنترل بیشتر کوفتگی عضلات بعد از تمرین کمک می‌کند.
تحریک اشتها: THC شناخته شده است که به تحریک اشتها کمک می‌کند، که می‌تواند برای افرادی که با برخی شرایط پزشکی که اشتها را سرکوب می‌کنند، مفید باشد.
خواب و اضطراب: THC اغلب برای کمک به مشکلات خواب استفاده می‌شود و می‌تواند برای برخی افراد اثر ضد اضطراب (کاهش اضطراب) داشته باشد.
THC و عملکرد ورزشی
تقاطع THC و ورزش یک موضوع پیچیده و بسیار بحث‌برانگیز است. آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) THC را ممنوع کرده است و دو نگرانی اصلی را ذکر می‌کند:
ایمنی: THC می‌تواند قضاوت، هماهنگی و تمرکز را مختل کند. این می‌تواند برای ورزشکاران و دیگران خطرناک باشد، زیرا تصمیم‌گیری ضعیف می‌تواند منجر به حوادث و آسیب‌ها شود. یک خاطره شخصی این موضوع را برجسته می‌کند: کشیدن سیگار قبل از تمرین منجر به کاهش قابل توجه قدرت و عملکرد کلی (30-40٪ ضعیف‌تر از حد معمول) شد، که نشان‌دهنده تأثیر منفی بر فعالیت شدید است.
افزایش عملکرد: در حالی که برخی معتقدند که این یک افزایش‌دهنده عملکرد نیست، برخی دیگر معتقدند که مزیت رقابتی ارائه می‌دهد. WADA گزارش می‌دهد که 25٪ از موارد مثبت دوپینگ، پس از استروئیدهای آنابولیک، مربوط به کانابینوئیدها است. مزایای بالقوه آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کاهش درد: عبور آسان‌تر از ناراحتی و کوفتگی.
کنترل خشم و تنظیم خلق و خو: حالت ذهنی آرام‌تر و کنترل‌شده‌تر در طول مسابقه.
اثرات هورمونی و فیزیولوژیکی
وقتی صحبت از جنبه آنابولیک - رشد عضلات و سوزاندن چربی - می‌شود، تحقیقات در مورد اثرات بلندمدت THC مختلط است و نیاز به مطالعه بیشتر دارد:
تستوسترون و استروژن: برخی مطالعات نشان می‌دهند که پس از کشیدن سیگار، کاهش موقتی در سطح تستوسترون وجود دارد، و سطح آن پس از آن به حالت عادی باز می‌گردد. تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که سطح استروژن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، برخی مطالعات کاهش و برخی دیگر افزایش قابل توجهی را نشان می‌دهند. ماهیت متناقض این یافته‌ها بر نیاز به تحقیقات قطعی‌تر تأکید می‌کند.
هورمون رشد (GH): تحقیقات فعلی نشان‌دهنده تأثیر قابل توجهی بر سطح هورمون رشد نیست.
کورتيزول: اثر THC بر کورتيزول، هورمون اصلی استرس بدن، به طور کلی حداقل در نظر گرفته می‌شود.
سلامت قلبی عروقی: THC می‌تواند بر فشار خون و ضربان قلب تأثیر بگذارد، که می‌تواند برای افرادی که دارای بیماری‌های قلبی از قبل موجود هستند، نگران‌کننده باشد.
نتیجه گیری
THC می‌تواند طیف وسیعی از اثرات موقت، از تنظیم خلق و خو و تحریک اشتها تا مزایای بالقوه برای کوفتگی و خواب را ارائه دهد. با این حال، استفاده از آن در زمینه تناسب اندام با تعدادی هشدار همراه است. پتانسیل اختلال در تصمیم‌گیری، کاهش تمرکز و عملکرد فیزیکی مختل شده در طول تمرین، یک اشکال قابل توجه برای هر کسی است که در مورد آموزش خود جدی است.
اثرات بلندمدت بر تعادل هورمونی، به ویژه در مورد تستوسترون و استروژن، هنوز به طور کامل درک نشده است و نیاز به تحقیقات قطعی‌تر دارد. مانند هر ماده‌ای، دوز و دفعات استفاده عوامل حیاتی هستند و خطر وابستگی یک نگرانی واقعی است که باید جدی گرفته شود.
مهم است که مزایای بالقوه را با خطرات شناخته شده متعادل کنید و درک کنید که برای ورزشکاران، ممنوعیت WADA و پتانسیل تأثیر منفی بر عملکرد، آن را به ماده‌ای پیچیده برای ادغام در یک برنامه تمرینی تبدیل می‌کند.