دو رقیب: تعاملات آهن و روی

آهن و روی دو ماده مغذی ضروری هستند که برای سلامت انسان حیاتی بوده و از انتقال اکسیژن و عملکرد سیستم ایمنی گرفته تا رشد و سنتز DNA را پشتیبانی می کنند. با این حال، وقتی صحبت از مصرف مکمل ها می شود، شباهت های شیمیایی آنها منجر به یک مشکل جالب می شود: آنها اغلب برای جذب در روده رقابت می کنند. درک این پویایی برای هر کسی که مولتی ویتامین یا مکمل های معدنی جداگانه مصرف می کند، بسیار مهم است.

رقابت برای یک سواری

تعامل بین آهن و روی عمدتاً در سطح جذب روده اتفاق می افتد. هر دو ماده معدنی یون های فلزی دو ظرفیتی هستند (به این معنی که بار +2 دارند) و برای ورود به جریان خون به مسیرهای انتقال مشابهی متکی هستند. شناخته شده ترین "تاکسی" برای این یون ها پروتئینی به نام Divalent Metal Transporter 1 {DMT1} است که از نظر تاریخی به عنوان Nramp2 نیز شناخته می شود.

هنگامی که مقادیر زیادی آهن و روی به طور همزمان در روده وجود داشته باشند، اساساً برای تعداد محدودی از حامل های t{DMT1} در یک صف قرار می گیرند. اگر غلظت یک ماده معدنی زیاد باشد، می تواند ناقل را تحت تأثیر قرار داده و جذب ماده دیگر را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

• غلبه آهن: مشخص شده است که دوزهای بالای آهن (به ویژه به شکل سولفات آهن) رقیب قوی تری است و اغلب تأثیر منفی بر جذب روی دارد.

• داده های متناقض: در حالی که این رقابت به طور کلی پذیرفته شده است، به ویژه با مکمل های با دوز بالا که با معده خالی مصرف می شوند، مطالعات روی غذاهای غنی شده یا دوزهای پایین تر اغلب خصومت کمتری را نشان می دهند یا اصلاً نشان نمی دهند. با این حال، ایمن ترین رویکرد برای مکمل های هدفمند این است که فرض کنیم رقابت فعال است.

چرا جدا کردن دوزها مهم است

برای افرادی که با کمبود هر دو ماده معدنی دست و پنجه نرم می کنند - که در سطح جهانی رایج است - صرفاً افزایش دوز در یک مکمل واحد ممکن است مؤثرترین راه حل نباشد. بهترین استراتژی برای به حداکثر رساندن مزایای آهن و روی، زمان بندی است:

ماده معدنی	استراتژی ایده آل مکمل
آهن	بهترین جذب با معده خالی است، اما می توان آن را با مقدار کمی ویتامین C برای افزایش جذب مصرف کرد.
روی	می تواند باعث ناراحتی معده شود، بنابراین اغلب توصیه می شود با غذا مصرف شود.
آهن و روی	دوزها را حداقل 2 تا 4 ساعت جدا کنید. به عنوان مثال، روی را صبح با غذا و آهن را عصر مصرف کنید، یا برعکس.

با جدا کردن دوزها، اطمینان حاصل می کنید که هر ماده معدنی فرصتی برای اتصال به پروتئین های انتقال ($\text{DMT1}$) بدون حضور رقیب خود پیدا می کند. این تنظیم ساده می تواند توانایی بدن شما را برای استفاده مؤثر از هر دو ماده مغذی حیاتی به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. همیشه قبل از شروع یک رژیم مکمل جدید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.