SR9009، که با نام استنابولیک نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب مصنوعی است که به دلیل پتانسیل افزایش عملکرد متابولیک، در جوامع ورزشی و بدنسازی مورد توجه قرار گرفته است. اغلب به اشتباه به عنوان یک تعدیل‌کننده گیرنده آندروژن انتخابی (SARM) یا یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) طبقه‌بندی می‌شود، اما هیچ‌کدام از این‌ها نیست. در عوض، نوعی داروی منحصر به فرد به نام آگونیست Rev-ErbA است.
مکانیسم اثر: ارتباط ریتم شبانه‌روزی
SR9009 توسط پروفسور توماس بوریس از انستیتو تحقیقات اسکریپس به عنوان یک آگونیست گیرنده هسته‌ای Rev-ErbA توسعه داده شد. این گیرنده نقش حیاتی در تنظیم ریتم شبانه‌روزی بدن دارد که چرخه خواب و بیداری و فرآیندهای متابولیکی مختلف را کنترل می‌کند. با فعال کردن Rev-ErbA، SR9009 اساساً عملکرد متابولیک را "برنامه‌ریزی مجدد" می‌کند و حتی در حالت استراحت نیز میزان مصرف انرژی را افزایش می‌دهد. پروفسور بوریس همچنین یک ترکیب مشابه، SR9011، را توسعه داد که از طریق همان مسیر عمل می‌کند.
این تعدیل متابولیک منجر به چندین اثر کلیدی می‌شود:
افزایش فعالیت میتوکندریایی: SR9009 تعداد و فعالیت میتوکندری‌ها در عضلات اسکلتی را افزایش می‌دهد. میتوکندری‌ها "نیروگاه‌های" سلول هستند و افزایش تعداد آن‌ها توانایی عضله در استفاده از اکسیژن و تولید انرژی را افزایش می‌دهد.
افزایش استقامت: با افزایش راندمان میتوکندریایی و سرعت متابولیک، SR9009 به طور قابل توجهی ظرفیت ورزش و VO2 max را بهبود می‌بخشد که حداکثر میزان مصرف اکسیژن در حین ورزش شدید است.
این باعث می‌شود که این ترکیب در درجه اول برای افزایش استقامت و عملکرد استفاده شود، نه برای افزایش مستقیم توده عضلانی.
سوزاندن چربی: افزایش فعالیت متابولیک بدن را مجبور می‌کند تا کالری و چربی بیشتری را برای انرژی بسوزاند، حتی بدون تغییر در رژیم غذایی یا ورزش. این آن را به ابزاری قدرتمند برای سوزاندن چربی تبدیل می‌کند.
مصرف، ممنوعیت‌ها و عوارض جانبی
استفاده اصلی SR9009 برای افزایش استقامت و افزایش کاهش چربی است. این یک عامل آنابولیک نیست، به این معنی که به طور مستقیم توده عضلانی را افزایش نمی‌دهد یا باعث عوارض جانبی استروئیدی رایج مانند ریزش مو در زنان نمی‌شود. با این حال، این یک داروی قدرتمند افزایش دهنده عملکرد است و توسط آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) ممنوع است، اگرچه تشخیص آن همچنان چالش برانگیز است.
با توجه به نیمه عمر کوتاه آن، SR9009 باید چندین بار در روز - معمولاً 4 تا 6 بار در روز - مصرف شود تا اثر مداوم داشته باشد. دوزهای توصیه شده اغلب در محدوده 25 تا 50 میلی‌گرم در روز است، اگرچه دوز ایمن یا مؤثر برای مصرف انسان از طریق آزمایش‌های بالینی تعیین نشده است.
استفاده از SR9009 با چندین عارضه جانبی گزارش شده مرتبط است:
مشکلات گوارشی: کاربران معمولاً از تهوع، استفراغ و اسهال گزارش می‌دهند.
اثرات عصبی: سردرد و اختلالات خواب اغلب ذکر می‌شوند.
مشکلات قلبی: اگرچه کمتر رایج است، اما مشکلات قلبی گزارش شده است.