احتمالاً پیامهای متناقضی در مورد شیر شنیدهاید: یک روز منبعی از مواد مغذی است، روز دیگر خطری هورمونی. ادعای اینکه شیر میتواند تعادل هورمونی شما را مختل کند یا به استخوانهایتان آسیب برساند، ادعای رایجی است، اما بیایید ببینیم تحقیقات چه میگویند.
هورمونها در شیر: داستان واقعی چیست؟
شیر حاوی مقادیر کمی هورمون است، اما نگرانیها در مورد تأثیر آنها بر سلامت انسان تا حد زیادی بیاساس است.
هورمون رشد (GH): هر گونه GH موجود در شیر در مراحل پاستوریزاسیون و فرآوری تقریباً به صفر کاهش مییابد. علاوه بر این، مقدار کمی که باقی میماند، هیچ فعالیت بیولوژیکی در بدن انسان ندارد. به عنوان یک پروتئین، مانند هر پروتئین غذایی دیگر، در طول هضم تجزیه میشود.
IGF-1: غلظت فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در شیر ناچیز است و پس از مصرف نیز در انسان فعال بیولوژیکی نیست. جالب اینجاست که مقدار IGF-1 در شیر گاو با مقدار موجود در شیر مادر قابل مقایسه است و مقدار طبیعی آن در خون انسان بیش از 100 برابر بیشتر از مقداری است که از یک لیوان شیر به دست میآورید.
استروژن: شیر حاوی مقادیر بسیار کمی استروژن است. پس از مصرف، این مقدار کم به طور مؤثر توسط کبد تجزیه و غیرفعال میشود، به این معنی که خطری برای تعادل هورمونی ایجاد نمیکند.
فواید واقعی تغذیهای شیر
به جای ایجاد مشکل، شیر مزایای تغذیهای قابل توجهی برای بسیاری از افراد ارائه میدهد.
پروتئین: یک لیوان شیر حدود 7.5 گرم پروتئین کامل را تأمین میکند. پروتئینهای کامل حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری هستند که بدن شما برای ساخت و ترمیم بافتها به آنها نیاز دارد.
کلسیم: شیر منبع بسیار خوبی از کلسیم است و یک لیوان آن تقریباً 300 میلیگرم کلسیم دارد. کلسیم برای ساخت و حفظ استخوانهای قوی ضروری است و به محافظت در برابر بیماریهایی مانند پوکی استخوان کمک میکند.
مشکل واقعی "شیر"
برای اکثر مردم، تنها مشکل واقعی شیر لاکتوز است. بسیاری از افراد عدم تحمل لاکتوز دارند، یعنی به دلیل کمبود آنزیم لاکتاز نمیتوانند این قند را به درستی هضم کنند. این میتواند منجر به مشکلات گوارشی مانند نفخ و ناراحتی شود، اما هیچ ارتباطی با مشکلات هورمونی یا سلامت استخوان ندارد.