متیلتریانون (متریبولون) یک مشتق 19-نُر و از قویترین استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک خوراکی (AAS) سنتز شده تا به امروز است. با وجود قدرت بینظیر آن، به شدت هپاتوتوکسیک (کبدی سمی) نیز در نظر گرفته میشود و بنابراین، اگر اصلاً توسط ورزشکاران استفاده شود، با احتیاط بسیار زیادی استفاده میشود.
ویژگیها
-نوع ترکیب: استروئید 19-نُر
-آروماتیزاسیون: غیرآروماتیزه (به استروژن تبدیل نمیشود)
-قدرت نسبی: تقریباً 120 برابر اثر آنابولیک و تقریباً 60 برابر اثر آندروژنیک تستوسترون (تستوسترون = معیار 100/100)
-طول عمر فعال: 4–6 ساعت
گیرنده آندروژن (AR) و کاهش چربی
متیلتریانون به طور استثنایی محکم به گیرنده آندروژن (AR) متصل میشود. ARها نه تنها در بافت ماهیچه اسکلتی بلکه در بافت چربی نیز وجود دارند.
در سلولهای عضلانی، فعالسازی AR سنتز و رشد پروتئین را تقویت میکند.
در سلولهای چربی، فعالسازی AR بر لیپولیز (سوزاندن چربی) تأثیر میگذارد.
اتصال قویتر AR به طور کلی با اثر قویتر چربیسوزی در بافت چربی همبستگی دارد. با این حال، مهم است که بدانیم قدرت اتصال AR همیشه قدرت آنابولیک را پیشبینی نمیکند. به عنوان مثال، آنادرول (اُکسیمتولون) و دیانابول (متاندروستنولون) هر دو اتصال AR قابل اندازهگیری بسیار ضعیفی دارند اما هنوز هم اثرات آنابولیک چشمگیری ایجاد میکنند.
استفاده در عمل
با توجه به مشخصات آن، متیلتریانون بیشتر برای دورههای کاتینگ (کاهش چربی) مناسبتر از دورههای بالکینگ (افزایش حجم) در نظر گرفته میشود. معمولاً با ترکیبات تزریقی مانند تستوسترون ترکیب میشود، اما به دلیل سمیت شدید کبدی نباید با سایر استروئیدهای خوراکی ترکیب شود.
دوز معمول گزارش شده در ادبیات و استفاده تجربی:
500–750 میکروگرم در روز نسبتاً ایمنتر و قابل مقایسه با اثر 150–225 میلیگرم استات ترنبولون در نظر گرفته میشود
تا 2 میلیگرم در روز گاهی اوقات استفاده میشود، اما فقط توسط کاربران بسیار پیشرفته
مدت زمان: حداکثر 3–4 هفته
عوارض جانبی و خطرات
به دلیل قدرت و ماهیت متیله (خوراکی) آن، متیلتریانون بار سنگینی را بر کبد و احتمالاً بر پروستات وارد میکند. حتی در دوزهای میکروگرمی، به شدت هپاتوتوکسیک است و میتواند بر سطح کلسترول و سایر شاخصهای سلامتی تأثیر منفی بگذارد.
متیلتریانون (متریبولون) یکی از قویترین آندروژنهای مصنوعی است که تاکنون ساخته شده است، با میل ترکیبی بینظیر برای گیرنده آندروژن. در حالی که در فاز کاتینگ، پتانسیل قدرت و کاهش چربی فوقالعادهای ارائه میدهد، سمیت و ریسک آن، آن را به ترکیبی تبدیل میکند که در صورت استفاده، نیاز به احتیاط شدید، دوزهای بسیار کم و دورههای کوتاه دارد.