تحقیقات جدید پتانسیل یک داروی موجود را برای کاهش اثرات مضر کورتیکواستروئیدها برجسته می‌کند، تحولی که پیامدهای قابل توجهی برای هم در عمل پزشکی و هم در مقررات ضد دوپینگ دارد.
یک کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده اخیر که در Diabetes Care. 2025 منتشر شده است، نشان می‌دهد که مصرف کوتاه مدت متفورمین می‌تواند از افراد سالم در برابر سمیت ناشی از گلوکوکورتیکوئیدها محافظت کند. این مطالعه با عنوان "مصرف کوتاه مدت متفورمین در برابر سمیت ناشی از گلوکوکورتیکوئیدها در افراد سالم محافظت می‌کند: یک کارآزمایی تصادفی، دوسوکور و کنترل‌شده با دارونما" توسط Susanne Thierry و همکاران، راهی امیدوارکننده برای کاهش اثرات نامطلوب مرتبط با درمان‌های کورتیکواستروئیدی پیشنهاد می‌کند.
گلوکوکورتیکوئیدها که معمولاً به عنوان کورتیکواستروئیدها یا "کورتیزون" شناخته می‌شوند، دسته‌ای از هورمون‌های استروئیدی هستند که به طور گسترده در پزشکی به دلیل خواص ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی قوی خود استفاده می‌شوند. آنها در درمان بیماری‌هایی مانند آسم، آلرژی، بیماری‌های خود ایمنی و برخی سرطان‌ها حیاتی هستند. با این حال، استفاده از آنها، به ویژه در طولانی مدت یا در دوزهای بالا، با طیف وسیعی از عوارض جانبی از جمله افزایش سطح قند خون، از دست دادن تراکم استخوان، ضعف عضلانی و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی همراه است.
این یافته که متفورمین، دارویی که در درجه اول برای درمان دیابت نوع 2 با بهبود حساسیت به انسولین استفاده می‌شود، می‌تواند در برابر این سمیت‌ها محافظت کند، به ویژه قابل توجه است. این می‌تواند به طور بالقوه منجر به استراتژی‌هایی شود که به بیماران اجازه می‌دهد از مزایای درمان‌های ضروری گلوکوکورتیکوئیدی بهره‌مند شوند در حالی که عوارض ناخواسته آنها را به حداقل می‌رسانند.
معضل دوپینگ
این مطالعه فراتر از پیامدهای پزشکی، استفاده بحث‌برانگیز از گلوکوکورتیکوئیدها در ورزش را نیز مورد توجه قرار می‌دهد. همانطور که در تفسیری همراه با یافته اصلی برجسته شده است، "گلوکوکورتیکوئیدها از جمله مواد ممنوعه توسط WADA (آژانس جهانی ضد دوپینگ) هستند."
ورزشکاران از نظر تاریخی از گلوکوکورتیکوئیدها به دلیل پتانسیل آنها برای کاهش درد و التهاب، کمک به بهبودی و حتی بهبود عملکرد با پنهان کردن آسیب‌ها، سوء استفاده کرده‌اند. در حالی که آنها تحت معافیت‌های پزشکی سختگیرانه (معافیت‌های استفاده درمانی - TUEs) مجاز هستند، استفاده عمومی آنها در مسابقات به دلیل پتانسیل افزایش عملکرد و خطرات سلامتی ممنوع است.
تلاقی این یافته‌ها سناریوی پیچیده‌ای را ارائه می‌دهد:
-
مزیت پزشکی: متفورمین می‌تواند درمان گلوکوکورتیکوئیدی را برای بیمارانی که به آن نیاز دارند ایمن‌تر کند.
-
چالش ضد دوپینگ: اگر متفورمین به طور گسترده برای مقابله با عوارض جانبی گلوکوکورتیکوئید استفاده شود، از نظر تئوری می‌تواند تشخیص و تنظیم استفاده غیرقانونی از گلوکوکورتیکوئید در ورزش را پیچیده‌تر کند. وجود متفورمین ممکن است یک "سپر محافظتی" ارائه دهد که به طور بالقوه به ورزشکاران اجازه می‌دهد مرزها را جابجا کنند، البته با ملاحظات اخلاقی و بهداشتی قابل توجه.
بدون شک تحقیقات بیشتر مکانیسم‌های اثرات محافظتی متفورمین و پتانسیل بالینی کامل آن را بررسی خواهد کرد. در این میان، این مطالعه چالش مداوم برای مقامات ضد دوپینگ را برای همگام شدن با پیشرفت‌های پزشکی و سوء استفاده‌های احتمالی از عوامل درمانی در ورزش‌های رقابتی تقویت می‌کند.