اشتباه رایج این است که هرگونه ناراحتی یا قرمزی بعد از تزریق را بلافاصله آبسه بنامیم. در حالی که آبسه واقعی یک عارضه جدی است که نیاز به مراقبت پزشکی دارد، درد اولیه و التهاب خفیف اغلب یک پاسخ التهابی طبیعی به خود تزریق است. درک جدول زمانی و علائم برای تمایز بین واکنش معمولی و عفونت در حال توسعه بسیار مهم است.
درد اولیه: پاسخ فوری بدن شما
آن سوزش اولیه و درد بعدی که بلافاصله بعد از تزریق احساس می‌کنید، در درجه اول به دلیل عمل فیزیکی سوزن که پوست و بافت عضلانی را سوراخ می‌کند، و همچنین ماده تزریق شده که باعث تحریک موضعی می‌شود، است. پاسخ التهابی طبیعی بدن شما بلافاصله شروع می‌شود.
این پاسخ التهابی طبیعی می‌تواند به صورت زیر ظاهر شود:
-درد موضعی یا حساسیت در محل تزریق.
-گرمای خفیف.
-قرمزی جزئی.
این علائم معمولاً در چند ساعت اول بعد از تزریق ظاهر می‌شوند و اغلب در روز اول بیشتر قابل توجه هستند.
علائم خطر: چه زمانی باید به عفونت یا آبسه مشکوک شد
این اشتباه است که فرض کنیم درد بلافاصله بعد از تزریق نشان دهنده آبسه است. یک عفونت واقعی و آبسه احتمالی معمولاً زمان می‌برد تا ایجاد شود. اگر 3-4 روز بعد از تزریق ترکیبی از علائم بدتر شدن را تجربه می‌کنید، می‌تواند نشان دهنده عفونت در حال توسعه و احتمال تشکیل آبسه باشد.
علائمی که نیاز به نگرانی و توجه پزشکی دارند عبارتند از:
افزایش درد: درد شدیدتر و ضربان دار می‌شود، نه اینکه به تدریج کاهش یابد.
گرمای قابل توجه: محل تزریق به طور قابل توجهی برای لمس داغ می‌شود.
تب: دمای بالای بدن.
سردرد: به خصوص اگر همراه با سایر علائم بیماری باشد.
قرمزی گسترده: قرمزی اطراف محل تزریق به طور قابل توجهی گسترش می‌یابد.
التهاب قابل توجه: تورمی که با گذشت زمان افزایش می‌یابد.
ضعف عمومی یا کسالت: احساس ناخوشی کلی.
ترشح چرک احتمالی: اگر آبسه تشکیل شده باشد، ممکن است تجمع مایع (چرک) را زیر پوست ببینید یا احساس کنید.
درک این نکته بسیار مهم است که این علائم معمولاً ظرف 24 ساعت اول بعد از یک تزریق استاندارد ظاهر نمی‌شوند. درد اولیه معمولاً یک پاسخ التهابی است، نه یک عفونت فعال.
پیشگیری کلید است: استریلیته مهم است
مهم‌ترین گام در پیشگیری از عفونت‌های محل تزریق و آبسه‌ها، حفظ استریلیته کامل در طول فرآیند تزریق است. این شامل:
استریل کردن محل تزریق: قبل از تزریق، پوست را با یک دستمال ضدعفونی کننده (مانند الکل) کاملاً تمیز کنید.
استفاده از سوزن‌ها و سرنگ‌های استریل: هرگز از سوزن‌ها یا سرنگ‌ها مجدداً استفاده نکنید.
مدیریت ناراحتی اولیه محل تزریق
اگر در 8-24 ساعت اول بعد از تزریق، درد و التهاب خفیف معمولی را تجربه می‌کنید، در اینجا رویکرد مرحله به مرحله‌ای وجود دارد که می‌توانید در نظر بگیرید:
1. کمپرس گرم (8-12 ساعت اول):
اگر می‌دانید که مستعد ناراحتی محل تزریق هستید یا ماده‌ای را تزریق می‌کنید که ممکن است تحریک کننده باشد، استفاده از کمپرس گرم در 8-12 ساعت اول ممکن است به افزایش جریان خون به ناحیه کمک کند. این می‌تواند به طور بالقوه در پراکندگی ماده تزریق شده و کاهش تحریک موضعی اولیه کمک کند. با این حال، این در ساعات اولیه بسیار مفید است.
2. کمپرس سرد (بعد از 12-24 ساعت):
پس از فروکش کردن گرمای اولیه (معمولاً بعد از 12-24 ساعت)، و اگر درد و التهاب را همچنان تجربه می‌کنید، به کمپرس سرد تغییر دهید. استفاده از سرما می‌تواند به انقباض رگ‌های خونی، کاهش تورم و تسکین درد مرتبط با پاسخ التهابی کمک کند.
3. NSAIDهای موضعی موضعی (اگر کمپرس کمکی نکرد):
اگر درد و التهاب علی رغم کمپرس گرم و سرد همچنان ادامه دارد، می‌توانید از کرم یا ژل دارویی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) موضعی مانند پیروکسیکام استفاده کنید. آن را طبق دستورالعمل روی برچسب محصول، معمولاً دو تا سه بار در روز، روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
4. NSAIDهای خوراکی (اگر موضعی کمکی نکرد):
اگر NSAIDهای موضعی در مدیریت ناراحتی شما کافی نیستند، می‌توانید از NSAIDهای خوراکی استفاده کنید. گزینه‌های رایج و اغلب مؤثر عبارتند از:
-ایبوپروفن (مانند بروفن، ادویل)
-ناپروکسن (مانند ناپروکسن، آلو)
-نابومتون
-محصولات ترکیبی مانند ژلوفن (که اغلب حاوی ایبوپروفن و گاهی اوقات سایر مسکن‌ها است)
دوز توصیه شده روی بسته بندی یا همانطور که توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی توصیه شده است را دنبال کنید. ایبوپروفن و ناپروکسن اغلب برای مدیریت درد عضلانی و التهابی مفید در نظر گرفته می‌شوند.
5. NSAIDهای تزریقی (اگر NSAIDهای خوراکی کمکی نکرد و درد شدید است):
اگر NSAIDهای خوراکی تسکین کافی را ارائه نمی‌دهند و درد قابل توجه است، به خصوص اگر به واکنش التهابی شدید مشکوک هستید (اما بدون علائم عفونت)، یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی ممکن است تزریق موضعی یک NSAID، مانند کتورولاک، را به ناحیه آسیب دیده در نظر بگیرد. این کار فقط باید توسط یک پزشک واجد شرایط انجام شود.
ملاحظات مهم:
آلرژی‌ها: اگر می‌دانید که به یک ماده تزریق شده خاص حساسیت دارید، استفاده از کمپرس گرم در ساعات اولیه ممکن است به پراکندگی سریع‌تر ماده کمک کند و به طور بالقوه خطر واکنش موضعی شدید را کاهش دهد.
پیشرفت علائم: نظارت مداوم بر علائم شما بسیار مهم است. اگر در هر زمانی علائم هشدار دهنده عفونت (افزایش درد، گرمای قابل توجه، قرمزی گسترده، تب، سردرد، ضعف) را ایجاد کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. فقط به درمان‌های خانگی تکیه نکنید.
جراحی برای آبسه: اگر آبسه (تجمع موضعی چرک به دلیل عفونت) ایجاد شود، معمولاً نیاز به تخلیه جراحی توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی دارد. آنتی بیوتیک‌ها نیز معمولاً برای از بین بردن عفونت ضروری هستند.