تحقیقات اخیر نور جدیدی را بر موثرترین تمرینات برای افزایش توانایی سرعت ورزشکار می اندازد. برخلاف برخی از باورهای مرسوم، یک تمرین خاص متمرکز بر عضلات سرینی، یعنی هیپ تراست، به عنوان یک تاثیر مثبت قابل توجه بر عملکرد سرعت شناسایی شده است، در حالی که سایر حرکات محبوب پایین تنه مانند اسکات اسپلیت و اسکات از پشت، در این زمینه فواید مشابهی نشان ندادند.
مطالعات نشان می دهد که گنجاندن هیپ تراست در رژیم های تمرینی می تواند منجر به بهبود ملموس برای ورزشکارانی شود که قصد دارند سرعت خود را افزایش دهند. این یافته به ویژه قابل توجه است زیرا هیپ تراست را به عنوان یک ابزار قوی برای توسعه سرعت جدا می کند و آن را از تمرینات ترکیبی که اغلب به طور گسترده برای قدرت پایین تنه توصیه می شوند، متمایز می کند.
جالب اینجاست که تحقیقات هیچ اثر مثبت قابل مقایسه ای بر عملکرد سرعت در زمانی که ورزشکاران اسکات اسپلیت یا اسکات از پشت انجام می دادند، نیافت. در حالی که این تمرینات بدون شک برای ایجاد قدرت کلی پا، حجم عضلانی و حتی توان موثر هستند، انتقال مستقیم آنها به افزایش سرعت به نظر می رسد کمتر از هیپ تراست باشد، طبق این یافته ها.
این تمایز به طور قدرتمندی بر نقش حیاتی عضلات سرینی در سرعت تاکید می کند. هیپ تراست مستقیماً عضلات سرینی را هدف قرار می دهد و باعث تقویت اکستنشن قدرتمند لگن می شود - یک عمل بیومکانیکی کلیدی در مرحله پیشرانه سرعت. توانایی تولید نیروی انفجاری از طریق لگن برای شتاب گیری و حفظ حداکثر سرعت بسیار مهم است.
در اصل، این یافته ها نشان می دهد که برای ورزشکارانی که عملکرد سرعت را در اولویت قرار می دهند، تمرکز بر تمریناتی که به طور خاص عضلات سرینی را برای اکستنشن قدرتمند لگن تمرین می دهند، مانند هیپ تراست، ممکن است در مقایسه با تکیه صرف بر تمرینات عمومی تر قدرت پایین تنه مانند اسکات، نتایج بهتری به دست دهد. این از ارزش اسکات در یک برنامه قدرتی جامع نمی کاهد، اما اثربخشی هدفمند هیپ تراست را برای نیازهای خاص سرعت برجسته می کند.
نتیجه برای مربیان و ورزشکاران واضح است: اگر سرعت خام هدف باشد، اولویت دادن و به کمال رساندن تمرین هیپ تراست می تواند یک مسیر مستقیم تر و موثرتر برای باز کردن شتاب بیشتر و زمان های سریعتر باشد.