برای ورزشکاران نخبه، تلاش برای بهبودهای جزئی مستلزم توجه دقیق به تمام جنبه‌های سلامتی، از بیومکانیک گرفته تا وضعیت ریزمغذی‌ها است. در حالی که مزایای فلوراید موضعی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان به خوبی ثابت شده است - یک ملاحظه مهم با توجه به شیوع بالای مشکلات بهداشت دهان و دندان در بین ورزشکاران - مجموعه رو به رشدی از تحقیقات نشان می‌دهد که نیاز به یک رویکرد دقیق‌تر به قرار گرفتن در معرض سیستمیک فلوراید و ید وجود دارد، به ویژه در جایی که با عملکرد تیروئید و در نهایت، عملکرد ورزشی تلاقی می‌کند.
فلوراید موضعی در مقابل سیستمیک: یک پروفایل خطر متفاوت
فلوراید به طور گسترده در دندانپزشکی ورزشی برای مبارزه با نرخ بالای مشکلات دندانی (مانند پوسیدگی و فرسایش) استفاده می‌شود که اغلب با مصرف مکرر نوشیدنی‌های ورزشی اسیدی و ژل‌های انرژی‌زا، همراه با کاهش جریان بزاق ناشی از تمرینات شدید مرتبط است.
-
مزیت موضعی: فلوراید موجود در خمیر دندان و ژل‌ها برای معدنی‌سازی مجدد مینای دندان و محافظت موضعی از دندان‌ها ضروری است.
-
نگرانی سیستمیک: نگرانی در مورد قرار گرفتن مزمن در معرض سیستمیک ایجاد می‌شود - فلوراید جذب شده در بدن عمدتاً از طریق آب آشامیدنی و تجمع در استخوان‌ها و بافت‌های نرم. این موضوع باعث شده است که نهادهای علمی بزرگ از بازنگری استانداردهای ایمن قرار گرفتن در معرض حمایت کنند، نه فقط برای جلوگیری از شرایطی مانند فلوئوروز اسکلتی، بلکه به دلیل طبقه‌بندی آن به عنوان یک مختل کننده بالقوه غدد درون ریز.
برای ورزشکاران، که اغلب به طور قابل توجهی حجم بیشتری آب نسبت به جمعیت عمومی برای حفظ هیدراتاسیون مصرف می‌کنند، کل مصرف روزانه فلوراید از آب می‌تواند به طور قابل توجهی افزایش یابد. این موضوع سوالات مهمی را در مورد مدیریت ریسک برای جمعیتی که در حال حاضر محدودیت‌های فیزیولوژیکی خود را تحت فشار قرار می‌دهند، مطرح می‌کند.
ارتباط تیروئید: ید، فلوراید و انرژی
غده تیروئید به عنوان تنظیم کننده اصلی متابولیسم و تولید انرژی بدن عمل می‌کند، عواملی که برای عملکرد ورزشی مرکزی هستند. این تنظیم به تامین مداوم ید وابسته است.
تخلیه ید در ورزشکاران
ورزشکارانی که در تمرینات طولانی مدت و با شدت بالا شرکت می‌کنند - به ویژه در محیط‌های گرم یا مرطوب - با خطر بیشتری از کمبود ید مواجه هستند.
-
از دست دادن از طریق عرق: مقادیر قابل توجهی ید می‌تواند از طریق عرق از دست برود، که به طور بالقوه برابر یا حتی بیشتر از توصیه‌های مصرف روزانه است.
-
تاثیر بر عملکرد: کم کاری تیروئید، وضعیتی ناشی از تولید ناکافی هورمون تیروئید (T3 و T4) (که اغلب با کمبود ید مرتبط است)، با خستگی، استقامت پایین، ضعف عضلانی و اختلال در استفاده از انرژی مشخص می‌شود - همه عواملی که می‌توانند به طور چشمگیری ظرفیت تمرین و نتایج مسابقه را به خطر بیندازند.
تعامل فلوراید-ید
مطالعات جمعیتی نشان داده است که در مناطقی که کمبود ید شایع است، قرار گرفتن در معرض سیستمیک بیشتر فلوراید از نظر آماری با شیوع بیشتر کم کاری تیروئید مرتبط است. در حالی که این موضوع یک ارتباط مستقیم علّی را ثابت نمی‌کند، به عنوان یک "سیگنال" عمل می‌کند که نشان می‌دهد فلوراید ممکن است در جذب ید یا عملکرد تیروئید تداخل ایجاد کند، به ویژه زمانی که ذخایر ید از قبل کم باشد.
برای یک ورزشکار، ترکیب از دست دادن زیاد ید از طریق عرق و مصرف بالقوه بالای فلوراید سیستمیک از طریق مصرف زیاد آب می‌تواند یک آسیب‌پذیری متابولیکی ایجاد کند که مستقیماً مانع عملکرد و ریکاوری می‌شود.
یک استراتژی مدیریت ریسک برای ورزشکاران
پیام اصلی برای متخصصان تغذیه ورزشی، پزشکان تیم و خود ورزشکاران این نیست که فلوراید موضعی مفید را حذف کنند، بلکه یک استراتژی مدیریت ریسک هوشمندانه‌تر را اجرا کنند که بر بهینه‌سازی سلامت سیستمیک متمرکز است:
-
بهینه‌سازی وضعیت ید: ورزشکاران باید از طریق رژیم غذایی یا مکمل، مصرف کافی ید را برای جبران از دست دادن از طریق عرق و حفظ عملکرد قوی تیروئید در اولویت قرار دهند.
-
نظارت بر قرار گرفتن در معرض سیستمیک: در محیط‌هایی که آب دارای سطوح بالای فلوراید است، منابع هیدراتاسیون باید در کنار مصرف کلی در نظر گرفته شوند تا از قرار گرفتن بیش از حد در معرض سیستمیک، به ویژه برای مصرف کنندگان با حجم بالا، جلوگیری شود.
-
مراقبت موضعی را حفظ کنید: اهمیت حیاتی خمیر دندان فلوراید و کاربردهای حرفه‌ای برای سلامت دهان و دندان - یک عامل شناخته شده که بر سلامت عمومی و عملکرد تأثیر می‌گذارد - باید به شدت حفظ شود.
با اذعان به خطرات احتمالی قرار گرفتن مزمن در معرض سیستمیک و اطمینان از وضعیت بهینه ید، ورزشکاران می‌توانند بهتر از تعادل ظریف غدد درون ریز خود محافظت کنند و هر مزیت ممکن را در تلاش بی امان خود برای رسیدن به اوج عملکرد تضمین کنند.