در دنیای رقابتی ورزش، ورزشکاران دائماً به دنبال راه هایی برای بهینه سازی عملکرد، قدرت و ریکاوری خود هستند. برای برخی، این تلاش ممکن است منجر به استفاده از آندروژن ها شود، گروهی از هورمون ها که شامل تستوسترون و مشتقات مصنوعی آن است که اغلب به عنوان استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی (AAS) شناخته می شوند. در حالی که این مواد به دلیل اثرات عضله سازی و افزایش عملکرد شناخته شده اند، برای ورزشکاران و مربیان بسیار مهم است که تأثیر بالقوه آنها بر اندام های حیاتی، به ویژه کلیه ها را درک کنند.
نقش آندروژن ها در بدن
آندروژن ها به طور طبیعی در بدن تولید می شوند و نقش مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف از جمله رشد ویژگی های مردانه، رشد عضلات، تراکم استخوان و تولید گلبول های قرمز خون دارند. این خواص آنابولیک است که ورزشکاران را به دنبال افزایش توده عضلانی، بهبود قدرت و افزایش زمان ریکاوری جذب می کند.
چگونه آندروژن ها می توانند بر عملکرد کلیه تأثیر بگذارند
تصویری که ارائه کردید مکانیسم مهمی را برجسته می کند که از طریق آن آندروژن ها می توانند بر سلامت کلیه تأثیر منفی بگذارند. در آن آمده است: "آندروژن ها از طریق فعال سازی سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) و اندوتلین، منجر به تغییراتی در تنظیمات سیستم دفع و ادرار کلیه می شوند." بیایید بررسی کنیم که این برای ورزشکاران چه معنایی دارد:
-
فعال سازی سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS):
-
RAAS یک سیستم هورمونی پیچیده است که نقش اصلی را در تنظیم فشار خون، تعادل مایعات و سطح الکترولیت ها در بدن ایفا می کند.
-
هنگامی که آندروژن ها RAAS را فعال می کنند، می تواند منجر به افزایش تولید هورمون هایی مانند آنژیوتانسین II و آلدوسترون شود.
-
آنژیوتانسین II یک منقبض کننده قوی عروق است، به این معنی که رگ های خونی را باریک می کند، که می تواند فشار خون را افزایش دهد. فشار خون بالا (هیپرتانسیون) یک عامل خطر اصلی برای آسیب کلیه در طول زمان است. همچنین می تواند مستقیماً به واحدهای فیلتر کننده ظریف کلیه ها (گلومرول ها) آسیب برساند.
-
آلدوسترون باعث احتباس سدیم و آب توسط کلیه ها می شود و منجر به افزایش حجم مایعات در بدن می شود. در حالی که این ممکن است در ابتدا به درک افزایش اندازه عضلات به دلیل احتباس آب کمک کند، فعالیت بیش از حد مزمن می تواند به کلیه ها و قلب فشار وارد کند.
-
-
فعال سازی سیستم اندوتلین:
-
اندوتلین ها پپتیدهایی هستند که در درجه اول باعث انقباض عروق (تنگ شدن رگ های خونی) می شوند.
-
فعال شدن سیستم اندوتلین توسط آندروژن ها می تواند بیشتر به افزایش فشار خون و کاهش جریان خون به کلیه ها کمک کند.
-
اختلال در جریان خون می تواند با گذشت زمان بافت های کلیه را از اکسیژن و مواد مغذی محروم کند و منجر به آسیب سلولی و کاهش عملکرد کلیه شود.
-
دیدگاه ورزشکار: خطرات و عواقب
برای ورزشکاران، جذابیت افزایش عملکرد گاهی اوقات می تواند خطرات بالقوه سلامتی را تحت الشعاع قرار دهد. با این حال، عواقب طولانی مدت آسیب کلیوی ناشی از آندروژن می تواند شدید باشد:
-
فشار خون بالا: همانطور که ذکر شد، فشار خون بالا یک عارضه جانبی شایع مصرف آندروژن به دلیل فعال شدن RAAS و اندوتلین است. فشار خون بالای کنترل نشده به طور قابل توجهی خطر بیماری مزمن کلیوی (CKD)، حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد.
-
آسیب گلومرولی: افزایش فشار و اثرات سمی مستقیم برخی از آندروژن ها می تواند به گلومرول ها، فیلترهای ریز در کلیه ها که مسئول تمیز کردن خون هستند، آسیب برساند. این می تواند منجر به پروتئین در ادرار (پروتئینوری) شود، که یک شاخص کلیدی آسیب کلیه است.
-
عدم تعادل مایعات و الکترولیت ها: تغییرات در عملکرد کلیه می تواند تعادل ظریف مایعات و الکترولیت های بدن را مختل کند، که برای عملکرد صحیح عضلات، انتقال عصبی و سلامت کلی سلولی بسیار مهم است. این می تواند عملکرد ورزشی را مختل کند و حتی منجر به شرایط خطرناکی شود.
-
آسیب حاد کلیه (AKI): در برخی موارد، کم آبی شدید، رابدومیولیز (تجزیه عضلات) یا دوزهای بسیار بالای آندروژن ها می تواند باعث آسیب حاد کلیه شود، یک از دست دادن ناگهانی و بالقوه تهدید کننده زندگی عملکرد کلیه.
-
بیماری طولانی مدت کلیه: مصرف مزمن آندروژن ها، به ویژه در دوزهای بالاتر از حد فیزیولوژیکی، می تواند به ایجاد یا پیشرفت بیماری مزمن کلیوی کمک کند، که به طور بالقوه منجر به نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه در موارد شدید می شود.
نتیجه گیری: فراخوانی برای تصمیم گیری آگاهانه
در حالی که مزایای فوری استفاده از آندروژن ممکن است برای عملکرد ورزشی جذاب به نظر برسد، نمی توان از احتمال آسیب قابل توجه و غیرقابل برگشت به سلامت کلیه چشم پوشی کرد. فعال شدن سیستم های RAAS و اندوتلین توسط آندروژن ها یک مسیر فیزیولوژیکی پیچیده را برجسته می کند که منجر به افزایش فشار خون و فشار مستقیم کلیه می شود.
ورزشکاران، مربیان و سازمان های ورزشی باید سلامت و شیوه های اخلاقی را در اولویت قرار دهند. تاکید بر روش های تمرینی طبیعی، تغذیه مناسب، استراحت کافی و درک عمیق از خطرات مرتبط با داروهای افزایش دهنده عملکرد بسیار مهم است. در نهایت، موفقیت واقعی ورزشی نباید به قیمت سلامت طولانی مدت به دست آید.

