Winstrol (Stanozolol)

Winstrol نام تجاری رایج برای استروئید آنابولیک-آندروژنی (AAS) Stanozolol است.

در اینجا یک توضیح مفصل بر اساس سوالات شما آورده شده است:

Winstrol (Stanozolol): جزئیات/نام متفاوت

• نام شیمیایی: Stanozolol

• نام های تجاری (رایج): Winstrol، Winstrol Depot (تزریقی)، Stromba، Stanabol، Stanol و غیره.

• طبقه بندی: این دارو یک مشتق مصنوعی از دی هیدروتستوسترون (DHT)، یک آندروژن طبیعی قوی است.

• ساختار: استانوزولول یک ترکیب 17-آلفا-آلکیله شده است، به این معنی که از نظر شیمیایی در موقعیت کربن 17 اصلاح شده است تا بتواند از متابولیسم عبور اول در کبد هنگام مصرف خوراکی جان سالم به در ببرد. این اصلاح، در حالی که آن را از نظر خوراکی فعال می کند، به سمیت کبدی (هپاتوتوکسیسیتی) آن نیز کمک می کند.

• اشکال: هم به صورت قرص های خوراکی و هم به صورت سوسپانسیون تزریقی آبی (مبتنی بر آب) (Winstrol Depot) موجود است.

مزایا (فواید) و عوارض جانبی (معایب)

مقدار مصرف و فرکانس

Stanozolol یک ماده کنترل شده است و توسط سازمان های بزرگ ورزشی (WADA) ممنوع است. دوزهای زیر منعکس کننده استفاده معمول در زمینه های تقویت کننده عملکرد است، نه توصیه های پزشکی. مقدار مصرف فقط باید توسط یک متخصص پزشکی واجد شرایط برای مصارف درمانی تایید شده تعیین شود.

• خوراکی (قرص): دوزهای رایج برای تقویت اندام معمولاً از 25 میلی گرم تا 50 میلی گرم در روز متغیر است. به دلیل نیمه عمر نسبتاً کوتاه و آلکیلاسیون C17-آلفا، دوزهای خوراکی اغلب در طول روز تقسیم می شوند (به عنوان مثال، صبح و عصر) تا سطح خون پایدار حفظ شود.

• تزریقی (Winstrol Depot): دوزهای رایج از 50 میلی گرم هر روز یا یک روز در میان (EOD) متغیر است. فرم سوسپانسیون نسبت به ترکیب خوراکی رهش کندتری دارد اما همچنان به طور مکرر تجویز می شود.

• مقدار مصرف پزشکی (برای HAE): دوز اولیه معمولاً 2 میلی گرم خوراکی، سه بار در روز است. دوز نگهدارنده اغلب با گذشت زمان به 2 میلی گرم در روز کاهش می یابد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

نکته در مورد زمان تشخیص: این زمان ها تخمینی هستند. زمان تشخیص واقعی به شدت به آزمایش دارویی خاص (ادرار، خون، مو)، متابولیسم فردی، دوز و مدت زمان مصرف بستگی دارد. استانوزولول به ترکیبات منحصر به فردی (متابولیت ها) متابولیزه می شود که برای مدت زمان قابل توجهی پس از پاک شدن داروی اصلی قابل تشخیص هستند، به ویژه یک متابولیت اصلی به نام 3'-هیدروکسی استانوزولول. آزمایش های مو به طور بالقوه می توانند استفاده را تا 12 ماه تشخیص دهند.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات استروژنی (استروژنیک):

  • اثر: صفر/هیچ. استانوزولول یک مشتق DHT است و نمی تواند توسط آنزیم آروماتاز به استروژن تبدیل شود.

  • ارتباط بالینی: کاربران عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند ژنیکوماستی یا احتباس آب قابل توجه را تجربه نمی کنند.

• اثرات پروژسترونی:

  • اثر: صفر/هیچ اهمیتی ندارد. استانوزولول میل ترکیبی قابل توجهی برای گیرنده پروژسترون (PR) نشان نمی دهد.

  • ارتباط بالینی: با عوارض جانبی مرتبط با پروژسترون مرتبط نیست.

• اثرات پرولاکتین:

  • اثر: غیر مستقیم/هیچ. مشخص نیست که استانوزولول به طور مستقیم سطح پرولاکتین را افزایش دهد.

  • ارتباط بالینی: عوارض جانبی مرتبط با پرولاکتین (مانند شیردهی/گالاکتوره، که اغلب با ترکیباتی که پروژستین هستند مرتبط است) برای استفاده از استانوزولول معمول نیست.

نسبت آنابولیک آندروژنی

این نسبت مقایسه ای از اثرات آنابولیک (عضله سازی) دارو با اثرات آندروژنی (مردانه سازی) آن است، در مقایسه با تستوسترون (که در 100:100 استاندارد شده است).

• نسبت آنابولیک آندروژنی (استانوزولول): تقریباً 300:30 تا 300:100 (بسته به منبع و روش اندازه گیری).

• ارقام ساده شده (نسبت آنابولیک:آندروژنی): 3:1 تا 10:1 (به عنوان مثال، 300 به 30 یا 300 به 100). رایج ترین رقم خام ذکر شده در مقالات علمی 30:1 است.

• عدد: 30:1

این نسبت نشان می دهد که استانوزولول پتانسیل بسیار بیشتری برای ساخت بافت نسبت به تولید عوارض جانبی مردانه سازی قوی دارد، اگرچه اثرات آندروژنی هنوز قابل توجه است، به ویژه در دوزهای بالا.