Trenbolone Enanthate

درک این نکته مهم است که ترنبولون انانتات یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) است که برای استفاده پزشکی انسانی تایید نشده است و در بسیاری از حوزه‌های قضایی به عنوان یک ماده کنترل‌شده طبقه‌بندی می‌شود (به عنوان مثال، Schedule III در ایالات متحده). اطلاعات مربوط به استفاده از آن، به ویژه دوز، اغلب از منابع غیرپزشکی، حکایتی یا غیرقانونی به دست می‌آید.

در اینجا یک تجزیه و تحلیل دقیق بر اساس اطلاعات موجود ارائه شده است:

ترنبولون انانتات: توضیح مفصل و نام‌های مختلف

• توضیح مفصل: ترنبولون انانتات یک استر از استروئید آنابولیک قوی ترنبولون است. ترنبولون مشتق شده از ناندرولون (19-نورتستوسترون) با دو پیوند دوگانه اضافی در هسته استروئیدی است ( Δ 9 , 11 -ناندرولون). افزودن استر انانتات طولانی به ترکیب پایه ترنبولون، زمان آزادسازی آن را پس از تزریق عضلانی افزایش می‌دهد، که منجر به مدت زمان اثر بسیار طولانی‌تری در مقایسه با استرهای کوتاه‌تر مانند ترنبولون استات می‌شود.

• نام‌ها/نام‌های مستعار مختلف (رایج/غیرقانونی):

  • ترنبولون (استروئید پایه)

  • ترنابول (نامی که گاهی اوقات در بازار سیاه برای ترنبولون انانتات یافت می‌شود)

  • Tren E (مخفف رایج)

  • ترینولون یا ترینبولون (نام‌های شیمیایی/عمومی برای ترکیب پایه)

  • استرهای دیگر شامل ترنبولون استات (Finaplix, Finajet, Fina) و ترنبولون هگزاهیدروبنزیل کربنات (Parabolan, Hexabolan - که قبلاً در انسان استفاده می‌شد اما متوقف شد) هستند.

نسبت آنابولیک و آندروژنیک

ترنبولون یکی از قوی‌ترین AASهای موجود است که نسبت بسیار بالایی در رابطه با تستوسترون دارد (که نسبت آن 100:100 است):

• نسبت آنابولیک:آندروژنیک (پایه ترنبولون): 500:500

این نشان می‌دهد که در هر دو اثر عضله‌سازی (آنابولیک) و ترویج ویژگی‌های مردانه (آندروژنیک) پنج برابر قوی‌تر از تستوسترون است.

اثرات استروژنیک، پروژسترونیک و پرولاکتین

• اثرات استروژنیک (آروماتیزاسیون): ترنبولون از طریق آنزیم آروماتاز آروماتیزه نمی‌شود (به استروژن تبدیل نمی‌شود). این یک ویژگی مهم است، زیرا به این معنی است که عوارض جانبی استروژنیک مانند احتباس آب و ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت سینه) نمی‌توانند مستقیماً از خود ترنبولون رخ دهند.

• اثرات پروژسترونیک: ترنبولون یک پروژستوژن قوی است. به شدت به گیرنده پروژسترون متصل می‌شود. فعالیت پروژستوژنیک می‌تواند منجر به عوارض جانبی مشابه استروژن شود، مانند کمک به ژنیکوماستی (به ویژه هنگامی که سطح استروژن، حتی از ترکیبات دیگر، وجود دارد).

• اثرات پرولاکتین: ترنبولون با افزایش قابل توجه سطح پرولاکتین مرتبط است. اثر ترکیبی پرولاکتین بالا و فعالیت پروژستوژنیک می‌تواند عامل اصلی "ژنیکوماستی ناشی از پرولاکتین" باشد و همچنین می‌تواند باعث اختلال عملکرد جنسی (کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ) شود. داروهای کنترل کننده پرولاکتین اغلب به طور غیرقانونی برای مدیریت این اثر استفاده می‌شوند.

مزایا و جوانب مثبت (همانطور که توسط کاربران غیرقانونی درک می‌شود)

مزایا (بهبود فیزیک/عملکرد):

• افزایش قابل توجه توده عضلانی: اثر آنابولیک بسیار قوی منجر به افزایش سریع و قابل توجه در بافت عضلانی بدون چربی می‌شود.

• افزایش قدرت: برای افزایش قدرت بسیار موثر است.

• کاهش چربی/بازسازی ترکیب بدن: اغلب به دلیل توانایی آن در ساخت عضله در حالی که به طور همزمان باعث کاهش چربی می‌شود، برای "کات کردن" یا چرخه‌های بازسازی ترکیب بدن عالی در نظر گرفته می‌شود.

• افزایش تعداد گلبول‌های قرمز خون: ظرفیت حمل اکسیژن را افزایش می‌دهد و استقامت را بهبود می‌بخشد.

• بهره‌وری مواد مغذی: بهره‌وری بدن را در استفاده از مواد مغذی مصرفی بهبود می‌بخشد.

جوانب مثبت (در مقایسه با سایر AAS):

• به استروژن تبدیل نمی‌شود و بسیاری از عوارض جانبی رایج مانند احتباس مایعات را از بین می‌برد.

• قدرت بسیار بالا به این معنی است که دوزهای پایین‌تر موثر هستند (اگرچه هنوز فوق درمانی هستند).

عوارض جانبی و جوانب منفی (خطرات سلامتی)

عوارض جانبی (شایع و شدید):

• مشکلات قلبی عروقی: به طور قابل توجهی فشار خون (فشار خون بالا) را افزایش می‌دهد، کلسترول HDL "خوب" را کاهش می‌دهد و کلسترول LDL "بد" را افزایش می‌دهد، که به طور چشمگیری خطر بیماری‌های قلبی عروقی، حمله قلبی و سکته را افزایش می‌دهد.

• عوارض جانبی آندروژنیک: آکنه شدید، تسریع طاسی با الگوی مردانه (در افراد مستعد) و افزایش رشد موهای بدن/صورت.

• اثرات روانی/عصبی: نوسانات خلقی شدید، افزایش پرخاشگری ("خشم استروئیدی")، اضطراب، پارانویا و اختلالات خواب ("ترنسومنیا" یا بی‌خوابی شدید).

• سرکوب غدد درون ریز: سرکوب شدید تولید طبیعی تستوسترون، که منجر به آتروفی بیضه‌ها و هیپوگنادیسم عملکردی می‌شود. این امر نیاز به درمان پس از دوره (PCT) برای بازیابی تولید طبیعی دارد.

• عوارض جانبی پروژستوژنیک/پرولاکتین: پتانسیل ژنیکوماستی (از طریق پروژستین/پرولاکتین)، کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ ("tren dick").

• "سرفه ترن": یک حمله سرفه ناگهانی و شدید که می‌تواند بلافاصله پس از تزریق رخ دهد، اعتقاد بر این است که به دلیل پایه روغنی یا مقدار کمی از ترکیب وارد جریان خون می‌شود.

• فشار بر اندام‌ها: پتانسیل استرس/آسیب به کبد و کلیه (اگرچه استر انانتات نسبت به استروئیدهای خوراکی 17-آلفا-آلکیله شده سمیت کبدی کمتری دارد، اما دوزهای بالا و استفاده طولانی مدت همچنان نگران کننده است).

جوانب منفی:

• تایید نشده برای استفاده انسانی: هیچ داده ایمنی پزشکی استاندارد یا دستورالعمل دوز برای استفاده انسانی وجود ندارد.

• پروفایل خطر بالا: به دلیل عوارض جانبی روانی و جسمی شدید و اغلب غیرقابل پیش بینی، شهرت دارد.

• غیرقانونی بودن: استفاده از آن برای افزایش عملکرد غیرقانونی است و خطرات قانونی قابل توجهی دارد.

دوز، فرکانس، نیمه عمر و زمان تشخیص

سلب مسئولیت: هیچ دوز تایید شده پزشکی برای استفاده انسانی وجود ندارد. ارقام زیر بر اساس گزارش‌های غیرپزشکی و حکایتی است و فقط برای اهداف اطلاعاتی ارائه شده است.

• دوز و فرکانس (حکایتی/غیرقانونی):

  • محدوده رایج: 200 میلی گرم تا 400 میلی گرم در هفته.

  • فرکانس: به دلیل استر انانتات طولانی، معمولاً از طریق تزریق عضلانی یک یا دو بار در هفته تجویز می‌شود.

• نیمه عمر حذف:

  • نیمه عمر حذف ترنبولون انانتات به طور کلی حدود 7 تا 10 روز (به عنوان یک استر تزریقی) در نظر گرفته می‌شود.

• زمان تشخیص:

  • زمان تشخیص ترنبولون در آزمایش‌های دارویی ادرار اغلب به دلیل استر طولانی نگران کننده است. در حالی که نیمه عمر مربوط به داروی فعال است، زمان تشخیص مربوط به وجود متابولیت‌ها است.

  • زمان تشخیص تخمینی: تشخیص متابولیت‌های ترنبولون انانتات می‌تواند از 5 تا 6 ماه یا به طور بالقوه بیشتر، بسته به متابولیت خاص اندازه‌گیری شده و حساسیت روش آزمایش (آزمایش ادرار) متغیر باشد. آزمایش‌های مو و ناخن می‌توانند آن را تا 12 ماه تشخیص دهند.