Tren

ترن چیست؟ (توضیح مفصل/نام های مختلف)

ترنبولون یک استروئید آندروژنیک آنابولیک (AAS) مصنوعی قوی است که به گروه نندرولون تعلق دارد. این دارو در ابتدا برای استفاده دامپزشکی، به ویژه در دام (گاو)، برای تقویت رشد عضلات، بهبود کارایی خوراک و افزایش اشتها قبل از کشتار تولید شد.

این یک آندروژن قوی است که مانند تستوسترون تحت آروماتیزاسیون (تبدیل به استروژن) قرار نمی گیرد، که به برخی از اثرات منحصر به فرد آن کمک می کند.

نام ها و اشکال مختلف:

• نام ژنریک: ترنبولون (که گاهی اوقات با نام های ترینوئلون یا ترنبولون نیز نامیده می شود).

• اشکال استری رایج (پیش دارو): برای طولانی کردن نیمه عمر موثر آن در بدن، ترنبولون به عنوان یک کونژوگه استر از طریق تزریق عضلانی تجویز می شود:

  • ترنبولون استات (TBA): با نام های تجاری مانند Finajet یا Finaplix (مصرف دامپزشکی) شناخته می شود. این رایج ترین شکل است که با نیمه عمر کوتاه تر مشخص می شود.

  • ترنبولون انانتات: اغلب در بازار سیاه با نام هایی مانند Trenabol یافت می شود. نیمه عمر طولانی تری نسبت به نسخه استات دارد.

  • ترنبولون هگزاهیدروبنزیل کربنات: قبلاً برای استفاده بالینی انسانی با نام تجاری Parabolan یا Hexabolan به بازار عرضه می شد، اما دیگر به صورت تجاری برای استفاده انسانی در دسترس نیست. این فرم طولانی ترین نیمه عمر را دارد.

---

عوارض جانبی و مزایا (مزایا و معایب)

از آنجایی که ترنبولون برای استفاده پزشکی انسانی تایید نشده است، "مزایای" آن در درجه اول به اثرات آن به عنوان یک داروی افزایش دهنده عملکرد (PED) اشاره دارد، در حالی که "عوارض جانبی" آن واکنش های نامطلوب متعدد و اغلب شدید سلامتی است.

---

دوز و فرکانس

توجه: هیچ دوز انسانی مورد تایید پزشکی برای ترنبولون وجود ندارد. اطلاعات مربوط به دوز انسانی از مصرف غیرقانونی به دست می آید و ذاتاً غیرقابل اعتماد و خطرناک است. موارد زیر بر اساس استفاده گزارش شده معمول در بازار سیاه است:

• ترنبولون استات: به دلیل نیمه عمر کوتاه، کاربران معمولاً هر روز (EOD) یا یک روز در میان (EOD) تزریق می کنند.

  • دوز معمول گزارش شده: 50 میلی گرم تا 150 میلی گرم در هر تزریق.

• ترنبولون انانتات: با نیمه عمر طولانی تر، کاربران معمولاً یک یا دو بار در هفته تزریق می کنند.

  • دوز معمول گزارش شده: 200 میلی گرم تا 400 میلی گرم در هفته، تقسیم شده به 1−2 تزریق.

---

نیمه عمر و زمان تشخیص

نیمه عمر و زمان تشخیص بسته به استر مورد استفاده به طور قابل توجهی متفاوت است:

توجه: زمان تشخیص برای آزمایش دارو (کنترل دوپینگ) اغلب طولانی تر از نیمه عمر حذف است زیرا متابولیت های دارو می توانند برای مدت طولانی در ادرار قابل تشخیص باشند. متابولیت های ترنبولون می توانند برای چندین هفته باقی بمانند.

---

اثرات استروژنیک، پروژسترونیک و پرولاکتین

1. اثرات استروژنیک (آروماتیزاسیون):

   • ترنبولون تحت آروماتیزاسیون قرار نمی گیرد. بنابراین، مستقیماً به استروژن تبدیل نمی شود. این بدان معناست که از عوارض جانبی استروژنیک کلاسیک مانند احتباس مایعات و ژنیکوماستی (رشد بافت سینه) ناشی از تبدیل استروژن جلوگیری می شود.

   • با این حال، ژنیکوماستی همچنان به دلیل سایر فعالیت های آن یک خطر است (به اثرات پروژسترونیک/پرولاکتین مراجعه کنید).

2. اثرات پروژسترونیک (فعالیت پروژستین):

   • ترنبولون یک پروژستین قوی است، به این معنی که به شدت به گیرنده پروژسترون متصل می شود. این یک ویژگی کلیدی است زیرا از ناندرولون مشتق شده است که آن نیز یک پروژستین است.

3. اثرات پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی):

   • ترکیب فعالیت بالای پروژستین و سرکوب دوپامین ناشی از آن می تواند منجر به افزایش هورمون پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی) شود.

   • افزایش پرولاکتین، به ویژه هنگامی که با عدم تعادل هورمونی (مانند سرکوب تستوسترون) همراه باشد، می تواند باعث ایجاد یا تشدید ژنیکوماستی، ایجاد شیر (گالاکتوره) و منجر به کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ شود (که اغلب به آن "دیکای دکا" یا "دیک ترن" می گویند).

---

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک (AAR) معیاری است که اثرات آنابولیک (عضله سازی) یک استروئید را با اثرات آندروژنیک (توسعه ویژگی های مردانه) آن، نسبت به تستوسترون (که دارای نسبت 100:100 یا 1:1) است، مقایسه می کند.

• نسبت آنابولیک-آندروژنیک برای ترنبولون:

  500:500

این نسبت، نسبت به تستوسترون (100:100)، نشان می دهد که ترنبولون پنج برابر (5x) قوی تر در فعالیت آنابولیک و آندروژنیک ارزیابی می شود، و آن را به یکی از قوی ترین AAS های موجود تبدیل می کند.