Thymosin Beta-4 (TB-500)

تیموسین بتا-4 (TB-500) یک نسخه تولید شده مصنوعی از پپتید طبیعی تیموسین بتا-4 (Tβ4 یا TB4) است. نام بین‌المللی غیر اختصاصی (INN) پیشنهادی برای Tβ4، timbetasin است.

Tβ4 یک پپتید 43 آمینو اسیدی است که در غلظت بالا در بسیاری از سلول‌ها و بافت‌های سراسر بدن (به جز گلبول‌های قرمز خون) یافت می‌شود. این پپتید عمدتاً به دلیل نقش خود در ترمیم و بازسازی بافت، مهاجرت سلولی و کنترل التهاب شناخته شده است. TB-500 اغلب قطعه‌ای از پروتئین کامل Tβ4 است که خواص فعال و ترمیم‌کننده بافت را حفظ می‌کند.

---

مزایا و عوارض جانبی

مزایای بالقوه (مزایا)

مزایای بالقوه Tβ4/TB-500 عمدتاً مربوط به خواص درمانی و ضد التهابی آن است:

• تسریع ترمیم بافت: باعث تسریع در بهبود بافت‌های مختلف از جمله عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها و پوست می‌شود.

• آنژیوژنز: تشکیل رگ‌های خونی جدید را تشویق می‌کند، که جریان خون را به مناطق آسیب دیده بهبود می‌بخشد.

• کاهش التهاب: اثرات ضد التهابی اعمال می‌کند و از سلول‌ها در برابر آسیب محافظت می‌کند.

• کاهش تشکیل اسکار: ممکن است تشکیل بافت اسکار (فیبروز) را کاهش دهد.

• محافظت از اندام‌ها: اثرات محافظتی و احیا کننده بالقوه بر روی قلب، مغز، نخاع و چشم‌ها.

• بهبود انعطاف‌پذیری: ممکن است به کشش بافت‌های همبند کمک کند.

• بهبود تون عضلانی و رشد: ممکن است به بهبود ریکاوری و رشد عضلات کمک کند.

عوارض جانبی گزارش شده (معایب)

TB-500 به طور کلی به خوبی تحمل می‌شود و حداقل عوارض جانبی گزارش شده در تحقیقات فعلی را دارد، اما معایب بالقوه عبارتند از:

• واکنش‌های محل تزریق: قرمزی، درد یا تورم خفیف در محل تزریق زیر جلدی یا عضلانی.

• ناراحتی عمومی: خستگی موقت احتمالی، بی‌حالی، سردرد یا سرگیجه، به ویژه با استفاده اولیه یا تجویز نادرست.

• وضعیت دوپینگ: این ماده به دلیل پتانسیل افزایش عملکرد مرتبط با بهبود بافت، توسط آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) ممنوع شده است.

• نگرانی در مورد سرطان (نظری): برخی از مطالعات افزایش سطح Tβ4 را در برخی از بافت‌های سرطانی نشان داده‌اند. در حالی که بیشتر تحقیقات نشان می‌دهد که این یک پاسخ محافظتی/درمانی است، نقش آن در متاستاز تومور همچنان موضوع تحقیقات و نگرانی مداوم است.

---

دوز، فرکانس، نیمه عمر و تشخیص

با توجه به ماهیت آن به عنوان یک ماده شیمیایی تحقیقاتی و عدم تایید FDA برای استفاده انسانی، هیچ دوز استاندارد و مورد تایید پزشکی برای TB-500 وجود ندارد. پروتکل‌های مورد استفاده در تحقیقات و محیط‌های غیر بالینی اغلب پیشنهاد می‌کنند:

• دوز: به طور گسترده‌ای متفاوت است، اما توصیه‌های رایج غیر بالینی از 300 میکروگرم تا 10 میلی‌گرم در هفته متغیر است.

• فرکانس: به طور معمول به صورت زیر جلدی (SubQ) چندین بار در هفته (به عنوان مثال، 2-5 بار در هفته) در طول "فاز بارگیری" اولیه (4-6 هفته) تجویز می‌شود، و پس از آن دوز کمتری برای نگهداری استفاده می‌شود.

• نیمه عمر: نیمه عمر گزارش شده قطعه فعال TB-500 تقریباً 2-3 روز است. با این حال، اثرات درمانی می‌تواند به دلیل مکانیسم عمل و تأثیر آن بر فرآیندهای سلولی بسیار طولانی‌تر باشد.

• زمان تشخیص: در مطالعات اسب، یک متابولیت کلیدی از قطعه N-acetylated LKKTETQ از TB-500 در پلاسما به مدت حدود 11.3 ساعت و در ادرار به مدت حدود 9.7 ساعت پس از یک دوز واحد شناسایی شد. با این حال، آزمایش‌های ضد دوپینگ می‌توانند متابولیت‌های مختلف با پنجره‌های تشخیص طولانی‌تر را هدف قرار دهند، و زمان تشخیص دقیق انسانی به طور گسترده منتشر یا تضمین نمی‌شود به دلیل توسعه روش‌های آزمایش پیچیده طراحی شده برای تشخیص استفاده طولانی مدت.

---

اثرات استروژنیک، پروژسترونی، پرولاکتین و آنابولیک/آندروژنیک

TB-500 (تیموسین بتا-4) یک پپتید است، نه یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS). این ماده بر روی گیرنده‌های استروئیدی (آندروژن، استروژن یا پروژسترون) عمل نمی‌کند و مشخص نیست که بر سطح پرولاکتین تأثیر بگذارد.

• اثرات استروژنیک/پروژسترونی/پرولاکتین: هیچ اثر گزارش یا انتظار نمی‌رود. TB-500 دارای ساختار شیمیایی یا مکانیسم عمل برای تأثیر مستقیم بر این مسیرهای هورمونی نیست.

• نسبت آنابولیک آندروژنیک: این نسبت (Anabolic:Androgenic) برای تعیین کمیت اثرات استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) استفاده می‌شود. از آنجایی که TB-500 یک پپتید بدون فعالیت آندروژنی مستقیم است، قابل اجرا نیست و بنابراین هیچ نسبت عددی ندارد. اثرات آنابولیک آن مربوط به ترمیم بافت و مهاجرت سلولی است، نه فعال‌سازی مستقیم گیرنده آندروژن.