Sanabolicum

ناندرلون سیکلوهگزیل پروپیونات چیست؟

ناندرلون سیکلوهگزیل پروپیونات (Sanabolicum) یک نام تجاری برای استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) ناندرلون سیکلوهگزیل پروپیونات است. این یک استر با اثر طولانی مدت از ناندرولون است. ناندرولون نسخه مصنوعی تستوسترون است، اما با ساختار شیمیایی متفاوت که نسبت آنابولیک به آندروژنیک بالاتری به آن می‌دهد.

نام‌های دیگر:

• ناندرلون سیکلوهگزان پروپیونات

• 19-نورتستوسترون 17β-(3-سیکلوهگزیل)پروپیونات

• NTHCP

• Andol, Fherbolico, Megabolin, Megabolin Retar, Pluropon, Proteron-Depot

فواید و عوارض جانبی

فواید: در محیط‌های پزشکی، ناندرولون و استرهای آن (مانند Sanabolicum) برای موارد زیر استفاده شده‌اند:

• درمان کم‌خونی با افزایش تولید گلبول‌های قرمز.

• مقابله با تحلیل رفتن عضلات در بیماری‌های مزمن مانند ایدز و سرطان.

• افزایش تراکم استخوان در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان.

• کمک به افزایش وزن پس از جراحی یا آسیب فیزیکی.

در زمینه ورزشی، کاربران به دنبال فواید زیر هستند:

• افزایش توده عضلانی بدون چربی و قدرت: ناندرولون بسیار آنابولیک است و رشد بافت و هایپرتروفی عضلانی را افزایش می‌دهد.

• افزایش استقامت و بهبودی: می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز را افزایش دهد که منجر به انتقال بهتر اکسیژن و بهبود سریع‌تر از آسیب‌ها می‌شود.

عوارض جانبی: عوارض جانبی Sanabolicum مشابه سایر استروئیدهای آنابولیک است و به شدت به دوز، مدت زمان استفاده و عوامل فردی بستگی دارد. این عوارض می‌توانند شدید و در برخی موارد غیرقابل برگشت باشند.

• برای مردان: آتروفی بیضه، تعداد کم اسپرم، اختلال نعوظ، ژنیکوماستی (بزرگ شدن سینه) و تغییرات در میل جنسی.

• برای زنان: ویریلیزاسیون (توسعه ویژگی‌های مردانه) مانند بزرگ شدن کلیتوریس، صدای بم‌تر، چرخه‌های قاعدگی نامنظم و افزایش موهای بدن و صورت.

• عوارض جانبی عمومی:

  • قلبی عروقی: تغییرات مضر در سطح کلسترول (افزایش LDL، کاهش HDL)، فشار خون بالا و افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی.

  • کبدی: آسیب کبدی، از جمله کیست‌های پر از خون (پلیوزیس هپاتیس) و تومورها.

  • پوستی: آکنه و پوست چرب.

  • روانشناختی: نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری، پرخاشگری ("خشم استروئیدی") و افسردگی.

  • غدد درون ریز: اختلال در تولید طبیعی هورمون، منجر به هیپوگونادیسم (کاهش عملکرد بیضه‌ها یا تخمدان‌ها).

مزایا و معایب

این یک ارزیابی ذهنی است، زیرا "مزایا" معمولاً توسط افرادی که از دارو سوء استفاده می‌کنند جستجو می‌شود، در حالی که "معایب" خطرات سلامتی به طور گسترده مستند شده است.

مزایا (از دیدگاه کاربر):

• افزایش قابل توجه توده عضلانی و قدرت.

• بهبود عملکرد ورزشی.

• بهبودی سریع‌تر از تمرینات و آسیب‌ها.

معایب (از دیدگاه پزشکی و ایمنی):

• خطرات جدی برای سلامتی: لیست طولانی از عوارض جانبی، از جمله آسیب‌های قلبی عروقی، کبدی و هورمونی، باعث می‌شود که معایب برای استفاده غیر پزشکی بسیار بیشتر از مزایا باشد.

• پیامدهای قانونی: در بسیاری از مکان‌ها یک ماده کنترل‌شده است و استفاده غیرقانونی از آن غیرقانونی است.

• پتانسیل وابستگی و اعتیاد: کاربران ممکن است از نظر روانی وابسته شوند و پس از قطع مصرف، علائم ترک را تجربه کنند.

دوز و فرکانس

هیچ دوز "ایمن" استانداردی برای استفاده غیر پزشکی وجود ندارد. دوزهای پزشکی ناندرولون معمولاً 50 تا 200 میلی‌گرم در هفته است که از طریق تزریق عضلانی عمیق انجام می‌شود. با این حال، افرادی که از این مواد سوء استفاده می‌کنند اغلب از دوزهای بسیار بالاتر و فراتر از فیزیولوژیکی استفاده می‌کنند که خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. فرکانس به دلیل اثر طولانی مدت استر سیکلوهگزیل پروپیونات، معمولاً هفتگی است.

نیمه عمر و زمان تشخیص

نیمه عمر استرهای ناندرولون می‌تواند متفاوت باشد، اما ناندرولون دکانوات (یک استر ناندرولون مشابه) نیمه عمری تقریباً 6 روز دارد. این بدان معنی است که بدن برای از بین بردن دارو به زمان قابل توجهی نیاز دارد.

زمان تشخیص ناندرولون به طور قابل توجهی طولانی است. متابولیت‌های ناندرولون می‌توانند برای مدت زمان بسیار طولانی در ادرار تشخیص داده شوند، برخی مطالعات نشان می‌دهند که تا 9 ماه پس از یک تزریق واحد قابل تشخیص هستند. این امر آن را به یک ماده پرخطر برای ورزشکارانی که تحت آزمایش دوپینگ قرار می‌گیرند، تبدیل می‌کند.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنیک: این اصطلاح یک طبقه‌بندی دارویی استاندارد نیست. اصطلاح صحیح استروژنیک است. ناندرولون یک پروژستین است، نه یک استروئید با خواص استروژنی. آن به همان میزان تستوسترون آروماتیزه (به استروژن تبدیل) نمی‌شود.

• پروژسترونی: ناندرولون یک پروژستوژن قوی است، به این معنی که به گیرنده پروژسترون متصل می‌شود و آن را فعال می‌کند. این می‌تواند منجر به عوارض جانبی پروژسترونی مانند ژنیکوماستی شود، به خصوص هنگامی که با سایر استروئیدها یا در افرادی با عدم تعادل هورمونی از قبل موجود استفاده می‌شود.

• پرولاکتین: ناندرولون می‌تواند سطح پرولاکتین را به طور قابل توجهی افزایش دهد. پرولاکتین بالا می‌تواند منجر به چندین عارضه جانبی شود، از جمله ژنیکوماستی (که اغلب به دلیل ترکیب پرولاکتین بالا و تستوسترون سرکوب شده، در بین بدنسازان به "deca-dick" معروف است)، اختلال نعوظ و شیردهی در مردان. این به دلیل فعالیت پروژسترونی ناندرولون است.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک معیاری از توانایی یک استروئید در افزایش رشد عضلات (آنابولیک) در مقابل توانایی آن در ایجاد ویژگی‌های مردانه (آندروژنیک) است، که تستوسترون با نسبت 100:100 به عنوان مبنای مقایسه قرار می‌گیرد.

برای ناندرولون، این نسبت تقریباً 150:30 است. این نشان می‌دهد که به طور قابل توجهی بیشتر از تستوسترون آنابولیک است در حالی که بسیار کمتر آندروژنیک است. به همین دلیل است که برخی از کاربران به دلیل خواص عضله سازی آن با خطر ادراک شده کمتر عوارض جانبی آندروژنیک مانند طاسی با الگوی مردانه یا آکنه، آن را ترجیح می‌دهند. با این حال، این فعالیت آندروژنیک کمتر به این معنی نیست که بدون خطر است.