RAD-140 (Testolone)

RAD-140 (تستولون) چیست؟

RAD-140، که با کدهای توسعه‌ای EP0062 و نام بازار سیاه تستولون نیز شناخته می‌شود، یک تعدیل‌کننده گیرنده آندروژن انتخابی (SARM) است. این یک ترکیب غیر استروئیدی است که به عنوان آگونیست گیرنده آندروژن (AR) عمل می‌کند، که هدف بیولوژیکی آندروژن‌هایی مانند تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (DHT) است.

RAD-140 برای درمان بالقوه شرایطی مانند سرطان پستان حساس به هورمون، سارکوپنی (آتروفی عضلانی مرتبط با سن)، پوکی استخوان و کاهش وزن ناشی از کاکسی سرطان توسعه داده شد. با این حال، توسعه برای این موارد متوقف شده است و در حال حاضر عمدتاً برای درمان نوع خاصی از سرطان پستان در حال توسعه است.

به عنوان یک SARM، RAD-140 طوری طراحی شده است که اثر انتخابی بافتی داشته باشد. در مطالعات پیش‌بالینی، اثرات آنابولیک در بافت عضلانی نشان داده است، در حالی که اثرات جزئی آگونیستی یا آنتاگونیستی در غده پروستات و وزیکول‌های سمینال دارد. این انتخاب‌پذیری چیزی است که آن را از استروئیدهای آنابولیک سنتی متمایز می‌کند، که اغلب اثر وسیع‌تر و کمتر انتخابی بر بافت‌های مختلف، از جمله پروستات دارند.

عوارض جانبی و مزایا

عوارض جانبی:

• سمیت کبدی: گزارش‌هایی از آسیب کبدی ناشی از دارو مرتبط با استفاده از RAD-140 وجود دارد و آزمایش‌های بالینی افزایش آنزیم‌های کبدی را نشان داده‌اند.

• تغییرات هورمونی: می‌تواند باعث کاهش سطح گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) و افزایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) شود که نشانگرهای درگیری گیرنده آندروژن هستند.

• مشکلات گوارشی: استفراغ، کم‌آبی بدن و کاهش اشتها گزارش شده است.

• سایر عوارض جانبی بالقوه: هیپوفسفاتمی (سطح پایین فسفات) و کاهش وزن.

مزایا:

• رشد عضلات: مطالعات پیش‌بالینی نشان داده‌اند که RAD-140 می‌تواند اثرات آنابولیک در عضلات اسکلتی ایجاد کند.

• پتانسیل برای استفاده پزشکی: مزیت بالقوه اصلی آن در عمل انتخابی بافتی آن نهفته است که می‌تواند آن را به درمانی مفید برای تحلیل رفتن عضلات و بیماری‌های استخوانی با عوارض جانبی کمتر از استروئیدهای سنتی تبدیل کند. با این حال، همانطور که ذکر شد، این کاربردها دیگر دنبال نمی‌شوند.

• درمان سرطان پستان: در حال حاضر برای درمان سرطان پستان پیشرفته مثبت به گیرنده آندروژن، منفی به گیرنده استروژن، منفی به HER2 در حال توسعه است.

مزایا و معایب

مزایا:

• انتخاب‌پذیری بافتی: طوری طراحی شده است که به طور انتخابی بافت عضله و استخوان را هدف قرار دهد در حالی که اثرات آن بر پروستات را به حداقل می‌رساند، که یک مزیت قابل توجه نسبت به استروئیدهای آنابولیک سنتی است.

• بیودسترسی خوراکی: برخلاف بسیاری از استروئیدهای سنتی که نیاز به تزریق دارند، می‌توان آن را از طریق دهان مصرف کرد.

• میل ترکیبی بالا برای AR: به گیرنده آندروژن با میل ترکیبی بالا متصل می‌شود، که نشان‌دهنده پتانسیل قوی برای اثرات مورد نظر آن است.

معایب:

• تایید نشده برای استفاده در انسان: یک ماده شیمیایی تحقیقاتی با داده‌های محدود در مورد اثرات بلندمدت و ایمنی آن در انسان است.

• پتانسیل آسیب کبدی: مطالعات موردی و داده‌های آزمایش‌های بالینی خطر آسیب کبدی را نشان داده‌اند.

• ماده ممنوعه: در فهرست مواد ممنوعه آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) قرار دارد و توسط سایر سازمان‌های ورزشی ممنوع است.

• محصولات بازار سیاه: بسیاری از محصولات فروخته شده آنلاین به عنوان RAD-140 ممکن است دارای برچسب اشتباه باشند، حاوی مواد مختلف باشند یا خلوص و غلظت نامشخصی داشته باشند، که استفاده از آنها را حتی خطرناک‌تر می‌کند.

دوز و فرکانس

هیچ دوز استاندارد یا توصیه شده پزشکی برای RAD-140 وجود ندارد زیرا برای استفاده در انسان تایید نشده است. دوزهای استفاده شده در آزمایش‌های بالینی محدود برای بیماران مبتلا به سرطان پستان 50 میلی‌گرم، 100 میلی‌گرم و 150 میلی‌گرم یک بار در روز بود. با این حال، این دوزها تحت نظارت پزشکی برای یک بیماری خاص تجویز شدند. دوزهای استفاده شده توسط افراد برای افزایش عملکرد بسیار متفاوت است و بر اساس شواهد علمی نیست.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف RAD-140 تقریباً 45-60 ساعت است که از دوز یک بار در روز پشتیبانی می‌کند.

• زمان تشخیص: در آزمایش‌های دوپینگ ورزشی، زمان تشخیص RAD-140 می‌تواند بسته به دوز، فرکانس استفاده و روش آزمایش خاص بسیار متفاوت باشد. مطالعه‌ای در اسب‌ها نشان داد که می‌تواند تا 13 روز در پلاسما و تا 6 روز در ادرار قابل تشخیص باشد. با این حال، روش‌های آزمایش پیشرفته‌تر می‌توانند متابولیت‌ها را برای مدت زمان بسیار طولانی‌تری تشخیص دهند.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنیک: RAD-140 یک ترکیب غیر استروئیدی است. به استروژن آروماتیزه نمی‌شود، که یک عارضه جانبی شایع بسیاری از استروئیدهای آنابولیک سنتی است. این بدان معنی است که انتظار نمی‌رود عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان در مردان) ایجاد کند.

• پروژسترونی: RAD-140 میل ترکیبی کمی به گیرنده پروژسترون نشان می‌دهد، با مقدار IC50 برابر با 750 نانومولار، که به طور قابل توجهی کمتر از گیرنده آندروژن است. در حالی که پروژستین قوی نیست، این برهمکنش می‌تواند بالقوه برخی اثرات داشته باشد، اگرچه به خوبی مستند نشده‌اند.

• پرولاکتین: هیچ مدرک قابل توجهی وجود ندارد که نشان دهد RAD-140 به طور مستقیم سطح پرولاکتین را افزایش می‌دهد. عوارض جانبی مرتبط با پرولاکتین، مانند شیردهی یا ژنیکوماستی، معمولاً با SARMها مانند RAD-140 مرتبط نیستند، بر خلاف برخی ترکیبات پروژسترونی.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک آندروژنیک یک ماده، اثرات آنابولیک (عضله سازی) آن را با اثرات آندروژنیک (مردانه سازی) آن مقایسه می‌کند. تستوسترون با نسبت 100:100 یا به سادگی 1:1 معیار است.

در حالی که یک عدد خاص برای نسبت آنابولیک آندروژنیک RAD-140 اغلب در انجمن‌ها و وب‌سایت‌های آنلاین ذکر می‌شود، مهم است که توجه داشته باشید که این اعداد بر اساس داده‌های پیش‌بالینی هستند و به طور رسمی شناخته شده یا استاندارد نیستند. تعیین دقیق این نسبت دشوار است و می‌تواند بسته به مدل حیوانی و بافت‌های خاص مورد اندازه‌گیری متفاوت باشد. مطالعات پیش‌بالینی نشان می‌دهند که RAD-140 بسیار انتخابی بافتی است، با اثر آنابولیک قابل توجه و اثر آندروژنیک حداقل بر پروستات، که اساس پتانسیل آن به عنوان یک SARM است.