PSGAG

PSGAG چیست؟

پلی سولفات گلیکوزآمینوگلیکان (PSGAG) یک داروی نیمه سنتتیک است که عمدتا در پزشکی دامپزشکی، به ویژه برای سگ‌ها و اسب‌ها، برای درمان آرتروز دژنراتیو و/یا تروماتیک غیر عفونی، که به عنوان استئوآرتریت نیز شناخته می‌شود، استفاده می‌شود. این یک عامل کندروپروتکتیو است، به این معنی که به محافظت و حمایت از غضروف کمک می‌کند.

نام‌های مختلف/مترادف‌ها:

• Adequan (یک نام تجاری رایج)

• پلی سولفات گلیکوزآمینوگلیکان

• گلیکوزآمینوگلیکان سولفاته

PSGAG از غضروف تراشه گاو مشتق می‌شود. از نظر ساختاری شبیه به گلیکوزآمینوگلیکان‌ها (GAGs) است که به طور طبیعی در غضروف سالم یافت می‌شوند. اعتقاد بر این است که هنگام تجویز، به ترمیم و حفظ سلامت مفاصل سینوویال کمک می‌کند.

نحوه عملکرد (فواید)

مکانیسم دقیق عمل به طور کامل شناخته نشده است، اما مطالعات آزمایشگاهی چندین اثر مفید را نشان می‌دهند:

• مهار تخریب غضروف: PSGAG یک مهارکننده آنزیم پروتئولیتیک است. ممکن است آنزیم‌هایی (مانند متالوپروتئینازهای ماتریکس) را که غضروف و استخوان را تجزیه می‌کنند، مهار کند.

• تحریک ترمیم غضروف: تصور می‌شود که سنتز اجزای کلیدی غضروف، از جمله پروتئوگلیکان‌ها، کلاژن و هیالورونیک اسید را تحریک می‌کند.

• اثرات ضد التهابی: PSGAG می‌تواند با مهار واسطه‌های التهابی مانند پروستاگلاندین E2 به کاهش التهاب و درد کمک کند.

• بهبود روانکاری مفصل: با تحریک سنتز هیالورونیک اسید، می‌تواند ویسکوزیته و خواص روانکاری مایع سینوویال را بهبود بخشد.

• محافظت از غضروف: با محافظت از ماتریکس غضروف موجود، به کند شدن پیشرفت آرتریت کمک می‌کند.

عوارض جانبی و خطرات

در حالی که به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می‌شود، برخی از عوارض جانبی و موارد منع مصرف شناخته شده وجود دارد، به ویژه در حیوانات:

• واکنش‌های محل تزریق: درد، تورم یا هماتوم (کبودی عمیق) در محل تزریق امکان‌پذیر است.

• مشکلات گوارشی: اسهال گذرا، استفراغ و بی‌اشتهایی گزارش شده است.

• خطر خونریزی: از آنجایی که PSGAG از نظر شیمیایی شبیه به هپارین ضد انعقاد است، ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. باید در حیواناتی که اختلالات خونریزی‌دهنده شناخته شده یا مشکوک دارند و در صورت استفاده همزمان با سایر داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت (مانند آسپرین) با احتیاط استفاده شود.

• اختلال کلیوی یا کبدی: باید در حیواناتی که اختلال کلیوی یا کبدی از قبل دارند با احتیاط استفاده شود.

• عفونت مفصل: در موارد نادر تزریق داخل مفصلی (مستقیماً به داخل مفصل)، خطر عفونت مفصل وجود دارد.

• نسبت آنابولیک-آندروژنیک: هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که نشان دهد PSGAG دارای خواص آنابولیک یا آندروژنیک است. این یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک نیست.

دوز و فرکانس

دوز و فرکانس بسته به گونه حیوان و محصول خاص (Adequan Canine در مقابل Adequan I.M برای اسب‌ها) متفاوت است. در اینجا برخی از دستورالعمل‌های کلی بر اساس استفاده دامپزشکی آمده است:

• سگ‌ها: دوز توصیه شده معمولاً 2 میلی‌گرم بر پوند (4.4 میلی‌گرم بر کیلوگرم) وزن بدن است که دو بار در هفته به صورت تزریق عضلانی تا 4 هفته (در مجموع 8 تزریق) انجام می‌شود.

• اسب‌ها (عضلانی): دوز توصیه شده 500 میلی‌گرم است که هر چهار روز یک بار برای مجموع هفت دوز انجام می‌شود.

• اسب‌ها (داخل مفصلی): دوز توصیه شده 250 میلی‌گرم یک بار در هفته برای پنج هفته است.

سری اولیه تزریق‌ها با ارزیابی مجدد دنبال می‌شود و در صورت بازگشت علائم بالینی، ممکن است درمان تکرار شود.

فارماکوکینتیک

• نیمه عمر: مقادیر نیمه عمر خاص برای PSGAG به طور گسترده برای مصرف عمومی منتشر نمی‌شود، اما مطالعات نشان می‌دهند که به سرعت جذب و توزیع می‌شود. حداکثر غلظت خون را ظرف 20-40 دقیقه پس از تزریق عضلانی به دست می‌آورد.

• زمان تشخیص: زمان‌های تشخیص PSGAG در مسابقات ورزشی در منابع عمومی در دسترس نیست. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که این دارو برای درمان بیماری‌های مفصلی در حیوانات عملکردی، دارویی قانونی محسوب می‌شود. وجود آن در آزمایش دارو مشمول قوانین و مقررات سازمان حاکم بر ورزش خاص خواهد بود.

اثرات استروئیدوژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان دهد PSGAG دارای اثرات استروئیدوژنیک، پروژسترونی یا مرتبط با پرولاکتین است. این یک هورمون نیست و از طریق این مسیرها عمل نمی‌کند. عمل اصلی آن بر روی غضروف و مایع سینوویال در مفاصل است. در واقع، برخی مطالعات تفاوت در نحوه تأثیر PSGAG و گلوکوکورتیکوئیدها (نوعی هورمون استروئیدی) بر غضروف را نشان می‌دهند، که نشان می‌دهد آنها از طریق مکانیسم‌های مختلف عمل می‌کنند.