Parabolan

پارابولان چیست؟

پارابولان نام تجاری استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) ترنبولون هگزاهیدروبنزیل کربنات (یا ترنبولون سیکلوهگزیل متیل کربنات) است. این یک مشتق مصنوعی از هورمون ناندرولون است. ترنبولون در ابتدا برای مصارف دامپزشکی جهت افزایش رشد عضلات و اشتها در دام‌ها توسعه داده شد. در اکثر کشورها برای مصارف انسانی تأیید نشده است.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• افزایش توده عضلانی و قدرت: ترنبولون به دلیل اثرات آنابولیک قوی خود شناخته شده است که منجر به افزایش قابل توجه در اندازه و قدرت عضلات می‌شود.

• کاهش چربی: اعتقاد بر این است که به کاهش چربی کمک می‌کند و آن را برای دوره‌های بدنسازی متمرکز بر "کاهش چربی" یا ایجاد فیزیک لاغر محبوب می‌کند.

• آروماتیزه نمی‌شود: بر خلاف برخی دیگر از استروئیدهای آنابولیک، ترنبولون در بدن به استروژن تبدیل نمی‌شود. این امر خطر عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان در مردان) و احتباس آب را کاهش می‌دهد.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی پارابولان می‌تواند شدید و دائمی باشد. این عوارض بسته به دوز، مدت زمان استفاده و عوامل فردی متفاوت است.

• عوارض جانبی آندروژنیک: این عوارض به دلیل رتبه آندروژنیک بالای استروئید شایع هستند. این عوارض می‌تواند شامل آکنه شدید، پوست چرب، طاسی الگوی مردانه شتاب‌یافته و افزایش رشد موهای بدن و صورت باشد.

• مشکلات قلبی عروقی: استفاده از آن می‌تواند منجر به فشار خون بالا (هیپرتانسیون) و افزایش خطر حمله قلبی شود.

• هپاتوتوکسیسیتی و استرس کلیوی: ترنبولون می‌تواند برای کبد سمی باشد و باعث استرس و آسیب بالقوه به کلیه‌ها شود.

• اثرات روانشناختی و عصبی: این یک نگرانی عمده در مورد ترنبولون است که اغلب به عنوان "خشم ترن" شناخته می‌شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل نوسانات خلقی شدید، پرخاشگری، اضطراب، افسردگی و اختلالات خواب (بی‌خوابی) باشد.

• سیستم تولید مثل: ترنبولون به شدت تولید طبیعی تستوسترون بدن را سرکوب می‌کند که برای تولید اسپرم و باروری کلی ضروری است. این می‌تواند منجر به ناباروری و آتروفی بیضه شود.

• سایر عوارض جانبی: کاربران ممکن است بلافاصله پس از تزریق دچار "سرفه ترن"، تعریق شبانه و کاهش حساسیت به انسولین شوند.

مزایا و معایب

مزایا:

• قدرت آنابولیک بالا، منجر به افزایش قابل توجه عضلات و قدرت می‌شود.

• به استروژن تبدیل نمی‌شود و از عوارض جانبی مرتبط جلوگیری می‌کند.

معایب:

• عوارض جانبی جدی و بالقوه برگشت‌ناپذیر، از جمله آسیب قلبی عروقی، کبدی و کلیوی.

• عوارض جانبی شدید روانشناختی و عصبی.

• سرکوب قوی تولید طبیعی تستوسترون.

• در بسیاری از کشورها برای مصارف غیر پزشکی غیرقانونی است.

• کمبود داده‌های بالینی در مورد مشخصات ایمنی آن در انسان، زیرا برای مصارف انسانی تأیید نشده است.

دوز و فرکانس

اطلاعات مربوط به دوز و فرکانس اغلب در زمینه استفاده غیرقانونی یافت می‌شود و از نظر پزشکی تأیید نشده است. دوزهای معمول برای مردان از 152 تا 220 میلی‌گرم در هفته برای مبتدیان تا 228 تا 456 میلی‌گرم یا بیشتر در هفته برای کاربران باتجربه‌تر متغیر است. فرکانس تزریق اغلب بر اساس نیمه عمر استر است.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف ترنبولون هگزاهیدروبنزیل کربنات تقریباً 8 روز است. این مدت طولانی‌تر از سایر استرهای ترنبولون مانند ترنبولون استات (1-2 روز) است.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص ترنبولون و متابولیت‌های آن در ادرار به طور کلی طولانی است و اغلب 4-5 هفته ذکر می‌شود. با این حال، زمان تشخیص می‌تواند بسته به آزمایش خاص، دوز، مدت زمان استفاده و متابولیسم فردی به طور قابل توجهی متفاوت باشد.

اثرات استروئیدوژنیک، پروژسترونیک و پرولاکتین

• استروئیدوژنیک: ترنبولون یک استروئید آنابولیک مصنوعی است. این دارو با اتصال به گیرنده‌های آندروژن و فعال کردن آن‌ها عمل می‌کند که مسئول اثرات آنابولیک و آندروژنیک آن هستند. همچنین اثر قدرتمندی بر سنتز پروتئین و نگهداری نیتروژن دارد.

• پروژسترونیک: ترنبولون فعالیت پروژسترونیک قوی دارد. این بدان معنی است که می‌تواند به گیرنده‌های پروژسترون در بدن متصل شود. فعالیت پروژسترونیک می‌تواند عاملی در برخی از عوارض جانبی، به ویژه در ترکیب با استروژن باشد.

• پرولاکتین: به دلیل ماهیت پروژسترونیک خود، ترنبولون می‌تواند به طور غیرمستقیم منجر به افزایش سطح پرولاکتین شود. افزایش پرولاکتین می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی (حتی بدون افزایش استروژن) و شیردهی در مردان شود. به همین دلیل است که برخی از کاربران ممکن است آن را با دارویی که پرولاکتین را مهار می‌کند ترکیب کنند.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک ترنبولون اغلب 500:500 ذکر می‌شود. این یک مقایسه بسیار ساده با تستوسترون است که نسبت آن 100:100 است. این عدد نشان می‌دهد که ترنبولون در هر دو اثر آنابولیک (ساخت عضله) و آندروژنیک (زنانگی) پنج برابر قوی‌تر از تستوسترون در نظر گرفته می‌شود.