Oxymesterone

اُکسی‌مسترون چیست؟

اُکسی‌مسترون (نام‌های تجاری: آنامیدول، بالنیماکس، اورانابول، سانابورال، ترانابول، توبیل) یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) خوراکی است. این یک مشتق مصنوعی تستوسترون است که با نام‌های 4-هیدروکسی-17α-متیل تستوسترون یا متاندروستندیدولون نیز شناخته می‌شود. این دارو برای اولین بار در دهه 1960 توسعه یافت.

فواید و کاربردها

اُکسی‌مسترون برای اهداف پزشکی مختلفی مورد مطالعه و استفاده قرار گرفته است، که در درجه اول به دلیل خواص آنابولیک آن است که رشد عضلات و افزایش وزن را تقویت می‌کند. کاربردهای پزشکی تایید شده آن عبارتند از:

• کم‌خونی: برای درمان انواع خاصی از کم‌خونی، به‌ویژه کم‌خونی آپلاستیک که در آن مغز استخوان سلول‌های خونی کافی تولید نمی‌کند، استفاده می‌شود. این دارو با تحریک تولید گلبول‌های قرمز عمل می‌کند.

• کاهش وزن عضلانی: برای بیمارانی که به دلیل بیماری‌های مزمن مانند سرطان یا HIV/AIDS دچار کاهش وزن شدید و تحلیل عضلانی هستند، تجویز شده است.

• پوکی استخوان: در برخی موارد، برای افزایش تراکم استخوان استفاده شده است.

در زمینه‌های ورزشی و بدنسازی، کاربران ممکن است به دنبال فواید آن برای موارد زیر باشند:

• افزایش سریع عضلات: به دلیل توانایی آن در افزایش سریع توده عضلانی شناخته شده است.

• بهبود ریکاوری: می‌تواند به بهبود سریع‌تر از آسیب‌ها یا تمرینات شدید کمک کند.

• عملکرد افزایش یافته: افزایش تولید گلبول‌های قرمز منجر به رساندن بهتر اکسیژن به عضلات می‌شود که می‌تواند عملکرد و استقامت فیزیکی را بهبود بخشد.

عوارض جانبی

مانند همه استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک، اُکسی‌مسترون خطر قابل توجهی از عوارض جانبی را به همراه دارد که می‌تواند از خفیف تا شدید و بالقوه غیرقابل برگشت باشد.

• هپاتوتوکسیسیتی (سمیت کبدی): این یک نگرانی عمده در مورد استروئیدهای آلکیله شده C17-آلفا خوراکی مانند اُکسی‌مسترون است. استفاده طولانی مدت می‌تواند باعث ایجاد تومورهای کبدی یا کیست‌های پر از خون در کبد یا طحال شود. علائم آسیب کبدی شامل تهوع، درد قسمت بالای شکم، ادرار تیره، مدفوع رنگ خاکستری و زردی (زرد شدن پوست یا چشم‌ها) است.

• عوارض جانبی آندروژنیک: این عوارض مربوط به فعالیت آندروژنیک آن است و می‌تواند شامل آکنه، طاسی با الگوی مردانه و افزایش موهای بدن باشد. در زنان، این اثرات می‌تواند منجر به ویریلیزاسیون شود که عبارت است از ایجاد ویژگی‌های مردانه مانند صدای بم‌تر، بزرگ شدن کلیتوریس و تغییرات در چرخه قاعدگی. این اثرات ممکن است غیرقابل برگشت باشند.

• مشکلات قلبی عروقی: استفاده از AAS می‌تواند منجر به افزایش خطر مشکلات قلبی عروقی، از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری‌های قلبی شود.

• اختلالات هورمونی:

  • در مردان: عوارض جانبی می‌تواند شامل ژنیکوماستی (تورم پستان)، نعوظ دردناک یا طولانی مدت و کاهش میل جنسی باشد.

  • در زنان: تغییرات در دوره‌های قاعدگی و تغییرات در میل جنسی.

• اثرات روانشناختی: تغییرات خلقی، از جمله پرخاشگری و افسردگی، گزارش شده است.

• سایر عوارض جانبی: تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، بی‌خوابی و تورم یا حساسیت پستان (در مردان و زنان).

مزایا و معایب

مزایا:

• موثر برای درمان شرایط پزشکی خاص مانند کم‌خونی و تحلیل عضلانی.

• می‌تواند منجر به افزایش سریع توده و قدرت عضلانی شود.

• ممکن است با افزایش تولید گلبول‌های قرمز، عملکرد ورزشی را بهبود بخشد.

معایب:

• خطر بالای سمیت کبدی: این یک عارضه جانبی عمده و بالقوه تهدید کننده زندگی است.

• عوارض جانبی آندروژنیک قابل توجه: این عوارض می‌تواند به‌ویژه برای زنان، با ویریلیزاسیون غیرقابل برگشت، مشکل‌ساز باشد.

• اختلال هورمونی: می‌تواند منجر به اختلالات هورمونی جدی شود.

• ماده ممنوعه: اُکسی‌مسترون توسط اکثر سازمان‌های ورزشی ماده ممنوعه است.

دوز و فراوانی

دوز و فراوانی اُکسی‌مسترون بسیار به شرایط پزشکی تحت درمان و وزن بدن فرد بستگی دارد.

• دوز پزشکی: برای درمان کم‌خونی، دوزهای توصیه شده اکسی متولون (یک ترکیب مرتبط) معمولاً 1 تا 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در روز است. این یک دوز خوراکی است.

• مصرف غیرپزشکی: هیچ دوز "ایمن" جهانی برای مصرف غیرپزشکی وجود ندارد. استفاده از این ماده برای افزایش عملکرد، از نظر پزشکی تایید نشده است و خطرات قابل توجهی را به همراه دارد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: اطلاعات مربوط به نیمه عمر خود اُکسی‌مسترون محدود است. با این حال، یک ترکیب مشابه، اکسی متولون (آنادرول)، نیمه عمری حدود 9 ساعت دارد.

• زمان تشخیص: زمان‌های تشخیص استروئیدهای آنابولیک می‌تواند بسته به ماده خاص، دوز، فراوانی و متابولیسم فرد، بسیار متفاوت باشد.

  • یک مطالعه یک متابولیت جدید از اُکسی‌مسترون را شناسایی کرده است که تا 46 روز در ادرار قابل تشخیص بود، که به طور قابل توجهی طولانی‌تر از خود استروئید اصلی است.

  • برای یک ترکیب مرتبط، اکسی متولون، پنجره تشخیص می‌تواند تا 8 هفته در ادرار و بیش از 3 ماه در مو باشد.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات استروژنیک: اُکسی‌مسترون یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک است، به این معنی که اثرات مشابه تستوسترون دارد. این دارو آنابولیسم (رشد عضلات) را تقویت می‌کند و همچنین اثرات آندروژنیک (توسعه ویژگی‌های مردانه) دارد.

• اثرات پروژسترونی: اطلاعات خاص محدودی در مورد اثرات پروژسترونی اُکسی‌مسترون در دسترس است. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند فعالیت پروژستوژنیک داشته باشند که می‌تواند به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی کمک کند.

• اثرات پرولاکتین: برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند منجر به افزایش سطح پرولاکتین شوند که می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی (در مردان) و گالاکتوره (در مردان و زنان) شود. داده‌های خاص برای اُکسی‌مسترون کمیاب است، اما این یک ملاحظه بالقوه در استفاده از AAS است.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک معیاری از خواص عضله سازی (آنابولیک) یک استروئید نسبت به خواص مردانه سازی (آندروژنیک) آن است، که تستوسترون با نسبت 100:100 به عنوان پایه در نظر گرفته می‌شود.

در حالی که اعداد دقیق برای اُکسی‌مسترون به طور گسترده در دسترس نیست، ذکر شده است که نسبت آنابولیک به آندروژنیک بالایی دارد. یک ترکیب مرتبط، اکسی متولون، نسبت آنابولیک-آندروژنیک 320:45 دارد. این نشان می‌دهد که اثرات آنابولیک به طور قابل توجهی بیشتر از اثرات آندروژنیک است، اما مهم است که به یاد داشته باشید که عوارض جانبی آندروژنیک قابل توجه، به‌ویژه با دوزهای بالا، همچنان می‌تواند رخ دهد.