Oxabolone Cypionate

اکسابولون سیپیونات چیست؟

اکسابولون سیپیونات، که با نام اکسابولون سیپیونات نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک مصنوعی (AAS) است. این ماده مشتق ناندرولون (19-نورتستوسترون) است که گزارش شده در اروپا به بازار عرضه شده است. این یک استروئید تزریقی و پرودراگ است، به این معنی که پس از ورود به بدن به فرم فعال خود، اکسابولون، تبدیل می‌شود. این دارو به عنوان داروی افزایش دهنده عملکرد شناخته می‌شود و استفاده از آن در ورزش ممنوع است.

عوارض جانبی و مزایا

عوارض جانبی بالقوه:

• عوارض آندروژنی: این عوارض با ویژگی‌های جنسی ثانویه مردان مرتبط هستند و می‌توانند شامل آکنه، طاسی با الگوی مردانه (در افراد مستعد ژنتیکی)، و هیروتیسم (رشد بیش از حد مو) باشند.

• خطرات قلبی عروقی: مانند بسیاری از استروئیدهای آنابولیک، می‌تواند خطر مشکلات قلبی و عروقی، از جمله حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد. این امر اغلب به تغییرات در سطح کلسترول و چربی در خون مرتبط است.

• مشکلات کبدی (کبد): استفاده طولانی مدت از دوزهای بالای برخی از آندروژن‌ها با ایجاد مشکلات کبدی، از جمله آدنوم‌های کبدی و کارسینوم سلول‌های کبدی، که بالقوه تهدید کننده زندگی هستند، مرتبط بوده است.

• حفظ مایعات (ادم): این دارو ممکن است باعث شود بدن سدیم و آب را حفظ کند و منجر به تورم در دست‌ها، پاها و ساق پا شود.

• اختلال غدد درون ریز: می‌تواند تولید هورمون طبیعی بدن را مختل کند و منجر به مشکلاتی مانند کوچک شدن بیضه‌ها، کاهش تولید اسپرم در مردان و بی‌نظمی قاعدگی و ایجاد ویژگی‌های مردانه در زنان شود.

• تغییرات روانی و خلقی: کاربران ممکن است دچار اضطراب، افسردگی، تحریک پذیری و نوسانات خلقی شوند.

• جینکوماستی: این دارو ممکن است باعث ایجاد بزرگ شدن سینه در مردان شود.

مزایای بالقوه:

• افزایش توده عضلانی و قدرت: AAS، از جمله اکسابولون سیپیونات، شناخته شده است که سنتز پروتئین در سلول‌های عضلانی را افزایش می‌دهد، که می‌تواند منجر به افزایش توده عضلانی و قدرت شود.

• بهبود استقامت: این دارو می‌تواند تولید گلبول‌های قرمز را تحریک کند، که اکسیژن رسانی به عضلات را افزایش می‌دهد و به طور بالقوه استقامت را بهبود می‌بخشد.

مزایا و معایب

از آنجایی که این یک ماده کنترل شده بدون کاربرد درمانی شناخته شده در ایالات متحده است و استفاده از آن در ورزش ممنوع است، تجزیه و تحلیل سنتی "مزایا و معایب" مناسب نیست. خطرات مرتبط با استفاده از آن بسیار بیشتر از هرگونه مزیت بالقوه برای یک فرد سالم است.

دوز و فرکانس

هیچ دوز استانداردی برای اکسابولون سیپیونات برای افزایش عملکرد وجود ندارد، زیرا این دارو برای این منظور از نظر پزشکی تایید نشده است. با این حال، در زمینه پزشکی، تستوسترون سیپیونات (یک استروئید مشابه اما متفاوت) معمولا با دوز 50-400 میلی گرم هر دو تا چهار هفته از طریق تزریق عضلانی عمیق تجویز می‌شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

نیمه عمر یک دارو به زمانی اشاره دارد که نیمی از دارو از بدن حذف شود. از آنجایی که اکسابولون سیپیونات یک استر سیپیونات است، نیمه عمر طولانی‌تری دارد. نیمه عمر تستوسترون سیپیونات، یک ترکیب مشابه، تقریباً 8 روز است.

زمان تشخیص، یا مدت زمانی که ماده می‌تواند از طریق آزمایش‌های دارویی در بدن تشخیص داده شود، بسیار طولانی‌تر از نیمه عمر است. این به عوامل مختلفی از جمله استروئید خاص، دوز، مدت زمان و فرکانس استفاده و متابولیسم فردی بستگی دارد. استروئیدهای تزریقی مانند این می‌توانند برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها در آزمایش‌های ادرار قابل تشخیص باشند. آزمایش‌های مو و ناخن می‌توانند مواد را تا 12 ماه تشخیص دهند.

اثرات استروئیدوژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروئیدوژنیک: اکسابولون سیپیونات به عنوان یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک، ذاتاً استروئیدوژنیک است، به این معنی که بر تولید هورمون‌های استروئیدی در بدن تأثیر می‌گذارد. این یک استروئید مصنوعی است که بر گیرنده‌های آندروژن اثر می‌گذارد.

• پروژسترونی: برخی از مشتقات ناندرولون دارای فعالیت پروژسترونی هستند که می‌تواند به عوارض جانبی مانند جینکوماستی کمک کند. در حالی که اکسابولون سیپیونات مشتق ناندرولون است، به خوبی مستند نشده است که آیا خواص پروژسترونی از خود نشان می‌دهد یا خیر.

• پرولاکتین: استفاده از استروئیدهای آنابولیک، به ویژه برخی از مشتقات ناندرولون، می‌تواند سطح پرولاکتین در گردش خون را افزایش دهد. سطح بالای پرولاکتین می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند جینکوماستی و اختلال نعوظ شود.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک معیاری از توانایی یک استروئید در افزایش رشد عضلات (اثر آنابولیک) در مقابل توانایی آن در تولید ویژگی‌های جنسی ثانویه مردان (اثر آندروژنیک) است. این نسبت معمولاً بر اساس مطالعات در جوندگان است و نتایج انسانی می‌تواند متفاوت باشد. هیچ نسبت آنابولیک-آندروژنیک قطعی و منتشر شده به طور گسترده برای اکسابولون سیپیونات وجود ندارد. نسبت تستوسترون 1:1 در نظر گرفته می‌شود.