Oranabol

اُرانابول چیست؟

اُرانابول یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) است. نام دیگر آن اُکسی‌مسترون است. همچنین با نام‌های تجاری دیگری مانند آنامیدول، بالنیماکس، سانابورال، ترانابول و توبیل شناخته می‌شود. این یک استروئید خوراکی است، به این معنی که می‌توان آن را از طریق دهان مصرف کرد. این یک مشتق مصنوعی از تستوسترون است.

عوارض جانبی و مزایا

مانند همه استروئیدهای آنابولیک، اُرانابول دارای تعدادی عوارض جانبی بالقوه است و با مزایای خاصی همراه است.

مزایا:

• رشد عضلات و سنتز پروتئین: اُرانابول به دلیل بهبود سنتز پروتئین، در افزایش توده بدنی موثر شناخته شده است.

• کاربردهای پزشکی: از نظر تاریخی، اُکسی‌مسترون برای مصارف پزشکی توسعه یافته است و سایر استروئیدهای مشابه برای درمان بیماری‌هایی مانند کم‌خونی، سندرم اتلاف در HIV/AIDS و افزایش وزن بعد از جراحی یا آسیب شدید استفاده می‌شوند.

عوارض جانبی:

• هپاتوتوکسیسیتی: اُرانابول یک استروئید 17$\alpha$-آلکیله شده است، یک تغییر ساختاری که به آن اجازه می‌دهد خوراکی باشد اما آن را برای کبد سمی می‌کند. استفاده طولانی مدت می‌تواند منجر به آسیب جدی کبدی، از جمله هپاتیت، سرطان کبد و سیروز شود.

• اختلالات هورمونی: استفاده از این استروئید می‌تواند تولید هورمون طبیعی بدن را مختل کند و منجر به طیف وسیعی از مشکلات هورمونی شود.

• ماچویی شدن (ویریلیزاسیون): در زنان، عوارض جانبی می‌تواند شامل بم شدن صدا، افزایش موهای بدن و صورت، تغییرات در دوره‌های قاعدگی و بزرگ شدن کلیتوریس باشد.

• عوارض جانبی آندروژنیک: در مردان و زنان، عوارض جانبی آندروژنیک شایع می‌تواند شامل آکنه، پوست چرب و طاسی با الگوی مردانه باشد.

• عوارض جانبی استروژنی: بر خلاف برخی دیگر از استروئیدهای مشتق شده از DHT، اُرانابول با استروژنیسیتی نسبتاً بالا همراه است که می‌تواند منجر به عوارضی مانند ژنیکوماستی (تورم پستان در مردان) و احتباس آب شود.

• خطرات قلبی عروقی: استفاده از استروئید می‌تواند سطح کلسترول را تغییر دهد (کاهش HDL "خوب" و افزایش LDL "بد")، و خطر بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و سکته مغزی را افزایش دهد.

• اثرات روانشناختی: استفاده از استروئیدهای آنابولیک با نوسانات خلقی، پرخاشگری، اضطراب و افسردگی مرتبط است.

• سایر عوارض جانبی: سایر عوارض جانبی گزارش شده می‌تواند شامل تهوع، استفراغ، سردرد و تغییرات در میل جنسی باشد.

مزایا و معایب

مزایا:

• اثرات آنابولیک قابل توجه: می‌تواند منجر به افزایش سریع و گسترده در توده عضلانی و قدرت شود.

معایب:

• خطر بالای سمیت کبدی: پتانسیل آسیب شدید کبدی نگرانی اصلی است.

• عوارض جانبی متعدد و بالقوه شدید: لیست عوارض جانبی، از جمله هورمونی، قلبی عروقی و روانشناختی، گسترده است و می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

• غیرقانونی برای مصارف غیر پزشکی: استفاده و فروش بدون نسخه این ماده در بسیاری از نقاط غیرقانونی است.

دوز و فراوانی

اطلاعات مربوط به دوز خاص برای مصارف غیر پزشکی در دسترس نیست یا توسط متخصصان پزشکی تایید نمی‌شود. از نظر پزشکی، دوزهای استروئیدهای مشابه بسته به شرایط تحت درمان و وزن بدن بیمار متفاوت است، که معمولاً در محدوده 1 تا 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز است. این دوزها به دلیل خطرات جدی درگیر، تحت نظارت دقیق پزشکی تجویز می‌شوند.

نیمه عمر و زمان تشخیص

نیمه عمر یک ماده، زمانی است که طول می‌کشد تا نیمی از دارو از بدن حذف شود. زمان تشخیص، زمانی است که می‌تواند در آزمایش مواد مخدر تشخیص داده شود. برای استروئیدهای خوراکی مانند اُرانابول، زمان تشخیص معمولاً بیشتر از نیمه عمر است.

• نیمه عمر: داده‌های نیمه عمر خاص برای اُرانابول (اُکسی‌مسترون) به طور گسترده در منابع قابل دسترسی و قابل تایید منتشر نشده است. با این حال، به عنوان یک استروئید خوراکی، نیمه عمر آن نسبتاً کوتاه خواهد بود، احتمالاً در محدوده چند ساعت.

• زمان تشخیص: پنجره تشخیص برای استروئیدهای آنابولیک می‌تواند بسیار متغیر باشد و به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله نوع استروئید، دوز، فراوانی استفاده و متابولیسم فردی. استروئیدهای خوراکی به طور کلی برای مدت 3 تا 8 هفته در آزمایش ادرار قابل تشخیص هستند. آزمایش مو و ناخن می‌تواند استفاده از استروئید را برای مدت طولانی‌تر، تا یک سال یا بیشتر، تشخیص دهد.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات استروژنی: همانطور که گفته شد، اُرانابول برای یک مشتق DHT، اثر استروژنی نسبتاً بالایی دارد که می‌تواند باعث ژنیکوماستی و احتباس آب شود. این یک تمایز مهم از بسیاری از استروئیدهای دیگر مشتق شده از DHT است که غیرآروماتیزه هستند (به استروژن تبدیل نمی‌شوند).

• اثرات پروژسترونی: هیچ اطلاعات خاص و گسترده ای وجود ندارد که نشان دهد اُرانابول فعالیت پروژسترونی قابل توجهی دارد. استروئیدهای پروژستروژنی می‌توانند بر گیرنده‌های پروژسترون تأثیر بگذارند که می‌تواند منجر به عوارض جانبی اضافی شود.

• اثرات پرولاکتین: استفاده از استروئیدهای آنابولیک گاهی اوقات می‌تواند بر سطوح پرولاکتین تأثیر بگذارد. برخی مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از استروئیدهایی مانند تستوسترون انانتات می‌تواند سطح پرولاکتین را افزایش دهد که می‌تواند منجر به عوارضی مانند ژنیکوماستی شود. با این حال، داده‌های خاص در مورد اثر مستقیم اُرانابول بر پرولاکتین محدود است.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک، اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک استروئید را در مقابل اثرات آندروژنیک (ماچویی کننده) آن اندازه گیری می‌کند. این نسبت با تستوسترون مقایسه می‌شود که خط پایه در 1:1 است.

برای اُرانابول (اُکسی‌مسترون)، نسبت آنابولیک-آندروژنیک تقریباً 5:1 گزارش شده است. این نشان می‌دهد که پنج برابر اثر آنابولیک تستوسترون را دارد در حالی که اثر آندروژنیک مشابهی دارد.