Orabolin

اوربولین، که با نام ژنریک اتیل استرنول نیز شناخته می‌شود، یک آندروژن و استروئید آنابولیک (AAS) است که قبلاً برای اهداف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این دارو با نام‌های تجاری دیگری مانند ماکسی‌بولین نیز به فروش می‌رسد. اتیل استرنول یک استروئید سنتتیک مشتق شده از ناندرولون است و یک پرودراگ از نورتاندرولون می‌باشد، به این معنی که در بدن به نورتاندرولون تبدیل می‌شود.

عوارض جانبی و مزایا

مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، اوربولین دارای مزایای بالقوه‌ای است اما خطرات و عوارض جانبی قابل توجهی نیز به همراه دارد، به ویژه با استفاده غیر پزشکی.

مزایا (کاربردهای پزشکی تاریخی):

• افزایش وزن: برای کمک به افراد در افزایش وزن و توده عضلانی، به ویژه در افرادی که به دلیل عفونت‌های مزمن، آسیب‌های شدید یا جراحی در حالت کاتابولیک بودند، استفاده می‌شد.

• درمان کم‌خونی: تولید گلبول‌های قرمز خون (اریتروپوئز) را تحریک می‌کرد و برای درمان انواع خاصی از کم‌خونی مانند کم‌خونی آپلاستیک و کم‌خونی ناشی از بیماری مزمن کلیه استفاده می‌شد.

• درمان پوکی استخوان: به عنوان یک درمان کمکی برای بهبود قدرت استخوان و کاهش درد استخوان مرتبط با پوکی استخوان استفاده می‌شد.

• سایر کاربردها: همچنین برای بهبود قدرت و سلامتی در بیماران مبتلا به آرتریت و درمان قد کوتاه در جوانان استفاده می‌شد.

عوارض جانبی: عوارض جانبی اوربولین مشابه سایر استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک است. این عوارض می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و ممکن است غیرقابل برگشت باشند.

• هپاتوتوکسیسیتی (آسیب کبدی): به عنوان یک استروئید خوراکی 17α-آلکیله شده، خطر قابل توجهی از آسیب کبدی، از جمله تومورهای کبدی و کیست‌های پر از خون (پلیوزیس هپاتیس) را به همراه دارد. علائم می‌توانند شامل درد بالای شکم، تهوع، ادرار تیره و زردی باشند.

• مشکلات قلبی عروقی: استفاده از AAS می‌تواند منجر به فشار خون بالا، تغییرات در سطح کلسترول (کاهش HDL یا کلسترول "خوب" و افزایش LDL یا کلسترول "بد") و افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی شود.

• اختلالات هورمونی:

  • در مردان: می‌تواند منجر به آتروفی بیضه (کوچک شدن)، کاهش تولید اسپرم و ناباروری شود. همچنین می‌تواند باعث ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان) شود.

  • در زنان: می‌تواند باعث ویریلیزاسیون شود، که عبارت است از ایجاد ویژگی‌های مردانه، از جمله صدای بم‌تر، افزایش موهای صورت و بدن، طاسی با الگوی مردانه و بزرگ شدن کلیتوریس. همچنین می‌تواند باعث تغییرات در چرخه‌های قاعدگی شود.

• اثرات روانشناختی: این اثرات می‌توانند شامل نوسانات خلقی، پرخاشگری ("خشم استروئیدی")، تحریک‌پذیری و در برخی موارد، مرتبط با اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی و اضطراب باشند.

• سایر اثرات: آکنه، پوست چرب، ریزش مو و احتباس مایع نیز از عوارض جانبی شایع هستند.

مزایا و معایب

مزایا:

• اثرات آنابولیک: اثرات آنابولیک قوی نسبت به اثرات آندروژنیک آن، منجر به رشد عضلات و افزایش سنتز پروتئین می‌شود.

• مصرف خوراکی: به عنوان یک استروئید خوراکی، مصرف آن راحت‌تر از استروئیدهای تزریقی است.

• کاربرد پزشکی تاریخی: در درمان شرایط پزشکی خاص مؤثر بوده است، اگرچه دیگر به طور گسترده برای این اهداف استفاده نمی‌شود.

معایب:

• هپاتوتوکسیسیتی: مهم‌ترین عیب، خطر بالای آسیب کبدی به دلیل ماهیت خوراکی آن است.

• اثرات آندروژنیک: علیرغم نسبت آنابولیک به آندروژنیک مطلوب، هنوز خطر عوارض جانبی ویریلیزه کننده، به ویژه در دوزهای بالا، وجود دارد.

• ماده کنترل‌شده: در بسیاری از کشورها یک ماده کنترل‌شده است، و استفاده غیر پزشکی از آن غیرقانونی و غیرمجاز است.

• سازنده عضله ضعیف: در مقایسه با سایر AAS، یک استروئید بسیار ضعیف برای ساخت عضله در نظر گرفته می‌شود، به همین دلیل است که معمولاً برای این منظور استفاده نمی‌شود.

دوز و فراوانی

هیچ دوز استاندارد یا توصیه‌شده پزشکی برای اوربولین برای اهداف افزایش عملکرد وجود ندارد. دوزهای پزشکی بسیار خاص برای وضعیت بیمار بود و توسط پزشک تعیین می‌شد. سوء استفاده از استروئیدهای آنابولیک اغلب شامل دوزهایی است که 10 تا 100 برابر بیشتر از دوزهای تجویز شده برای استفاده پزشکی است، که به طور قابل توجهی خطر عوارض جانبی شدید را افزایش می‌دهد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر اتیل استرنول به خوبی مستند نشده است، اما به عنوان یک پرودراگ از نورتاندرولون، اثرات آن مربوط به ترکیب فعال است. نیمه عمر استروئیدهای خوراکی به طور کلی کوتاه‌تر از استروئیدهای تزریقی است و اغلب چند ساعت طول می‌کشد.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص استروئیدهای آنابولیک بسیار متغیر است و به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله استروئید خاص، دوز، فراوانی استفاده، متابولیسم فردی و نوع آزمایش دارو (ادرار، خون، مو). برای استروئیدهای خوراکی، پنجره تشخیص می‌تواند چند هفته تا چند ماه باشد. برای اوربولین به طور خاص، این یک استروئید خوراکی است که به طور کلی پنجره تشخیص کوچکتری نسبت به استروئیدهای تزریقی طولانی‌اثر دارد، اما عددی قطعی در منابع عمومی موجود نیست. لازم به ذکر است که آزمایش‌های مو و ناخن می‌توانند استفاده از استروئید را تا 12 ماه تشخیص دهند.

اثرات استروژنیک، پروژسترونیک و پرولاکتین

• اثرات استروژنیک: همه استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک، از جمله اوربولین، نسخه‌های سنتتیک هورمون‌های طبیعی هستند و بر روی هسته استروئیدی ساخته شده‌اند. آنها با برهمکنش با گیرنده آندروژن، اثرات خود را اعمال می‌کنند.

• اثرات پروژسترونیک: اوربولین مشتق از ناندرولون است و مانند سایر استروئیدهای مبتنی بر ناندرولون، فعالیت پروژسترونیک قوی دارد. این بدان معنی است که می‌تواند به گیرنده پروژسترون متصل شود. اثرات پروژسترونیک می‌تواند به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی کمک کند و همچنین می‌تواند بر سطح هورمون‌های طبیعی فرد تأثیر بگذارد.

• اثرات پرولاکتین: استروئیدهای آنابولیک با فعالیت پروژسترونیک، مانند اوربولین، گاهی اوقات می‌توانند منجر به افزایش سطح پرولاکتین شوند. سطح بالای پرولاکتین می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند شیردهی (گالاکتوره) در مردان و زنان شود و می‌تواند منجر به اختلال عملکرد جنسی، از جمله کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ در مردان شود.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک معیاری است که برای مقایسه اثرات عضله‌سازی (آنابولیک) یک استروئید با اثرات مردانه‌سازی (آندروژنیک) آن استفاده می‌شود. این نسبت معمولاً با تستوسترون مقایسه می‌شود که نسبت 100:100 یا 1:1 دارد.

در حالی که یافتن یک مقدار عددی دقیق و جهانی پذیرفته‌شده برای نسبت آنابولیک-آندروژنیک اوربولین دشوار است، به طور مداوم به عنوان دارای نسبت بالای فعالیت آنابولیک به آندروژنیک، مشابه سایر مشتقات ناندرولون، توصیف می‌شود. به عنوان مثال، ناندرولون خود اغلب با نسبت آنابولیک به آندروژنیک تقریباً 10:1 ذکر می‌شود. با توجه به اینکه اوربولین یک مشتق ناندرولون با اثرات آنابولیک قوی نسبت به اثرات آندروژنیک آن است، احتمالاً نسبت مطلوبی خواهد داشت، اما مهم است که بدانید حتی با نسبت بالا، اثرات آندروژنیک هنوز وجود دارند، به ویژه با دوزهای بالاتر.