Nebido

نبی‌دو (Undecanoate تستوسترون)

نبی‌دو نام تجاری داروی تستوسترون آندکانوات (TU) است که یک آندروژن و استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) می‌باشد. این دارو در درجه اول برای درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) در مردان مبتلا به هیپوگنادیسم (سطح پایین تستوسترون) استفاده می‌شود. نام‌های تجاری دیگر تستوسترون آندکانوات شامل Aveed (تزریقی)، Andriol، Jatenzo، Tlando و Kyzatrex (فرمولاسیون‌های خوراکی) هستند.

فواید و عوارض جانبی

فواید:

• درمان هیپوگنادیسم: فایده اصلی، بازگرداندن سطح تستوسترون در مردانی است که کمبود آن به طور قطعی تایید شده است.

• بهبود عملکرد جنسی: می‌تواند عملکرد نعوظ، میل جنسی و خلق و خوی جنسی را بهبود بخشد.

• افزایش توده عضلانی و قدرت: تستوسترون آنابولیک است، به این معنی که رشد عضلات را تقویت می‌کند و می‌تواند قدرت فیزیکی را افزایش دهد.

• بهبود تراکم استخوان: به حفظ سلامت استخوان کمک می‌کند.

• بهبود خلق و خو و انرژی: تستوسترون پایین می‌تواند با خستگی و خلق و خوی پایین مرتبط باشد و TRT می‌تواند به بهبود این علائم کمک کند.

• راحتی: به عنوان یک تزریق طولانی‌اثر، در مقایسه با سایر اشکال TRT، به تجویز کمتر مکرر نیاز دارد که برای بسیاری از بیماران یک مزیت قابل توجه است.

عوارض جانبی:

• عوارض جانبی شایع: شایع‌ترین عوارض جانبی آکنه و درد در محل تزریق هستند.

• تغییرات هماتولوژیک: می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز خون، هموگلوبین و هماتوکریت را افزایش دهد که می‌تواند منجر به وضعیتی به نام پلی‌سیتمی شود. این امر نیاز به نظارت منظم دارد.

• مشکلات پروستات: در حالی که هیچ مدرک روشنی مبنی بر اینکه نبی‌دو باعث سرطان پروستات می‌شود وجود ندارد، می‌تواند رشد تومورهای موجود پروستات را افزایش دهد. همچنین می‌تواند منجر به هیپرپلازی پروستات (بزرگ شدن پروستات) شود.

• خطرات قلبی عروقی: درمان با تستوسترون با خطرات بالقوه قلبی عروقی، از جمله حمله قلبی و سکته مغزی، مرتبط بوده است. FDA در مورد این موضوع هشدار داده است و این موضوع موضوع تحقیقات در حال انجام است.

• میکروآمبولی ریوی: به دلیل ماهیت روغنی تزریق، خطر کمی از میکروآمبولی ریوی وجود دارد که می‌تواند باعث علائمی مانند سرفه، تنگی نفس، درد قفسه سینه و سرگیجه شود.

• سایر عوارض جانبی: سایر عوارض جانبی گزارش شده شامل افزایش اشتها، افزایش وزن، سرگیجه، عصبی بودن، خصومت، آپنه خواب و واکنش‌های مختلف پوستی هستند.

• نازایی: TRT می‌تواند تولید طبیعی اسپرم را سرکوب کند و منجر به ناباروری شود. این اثر معمولاً پس از قطع درمان قابل برگشت است، اما در تعداد کمی از مردان ممکن است دائمی باشد.

مزایا و معایب

مزایا:

• طولانی‌اثر: مزیت اصلی، مدت زمان طولانی اثر آن است که به معنای نیاز به تزریق کمتر است. این از ژل‌های روزانه یا تزریق‌های دو هفته‌ای راحت‌تر است.

• سطح پایدار تستوسترون: طوری طراحی شده است که سطح تستوسترون نسبتاً پایدار را در مدت زمان طولانی فراهم کند و از نوسانات مرتبط با استرهای کوتاه‌اثر جلوگیری کند.

معایب:

• دوز نادر: در حالی که برای راحتی یک مزیت است، فاصله طولانی بین دوزها می‌تواند تنظیم دوز را در صورت بروز عوارض جانبی یا عدم رسیدن به سطح مورد نظر دشوار کند.

• پتانسیل برای اوج اولیه بالا: "دوز بارگیری" و فاصله زمانی اولیه کوتاه‌تر می‌تواند باعث اوج‌های بالای تستوسترون شود.

• درد در محل تزریق: تزریق‌ها می‌توانند دردناک باشند.

• خطر میکروآمبولی ریوی روغنی: اگرچه نادر است، اما این یک خطر جدی و منحصر به فرد مرتبط با تزریق‌های عضلانی روغنی است.

دوز و فرکانس

دوز استاندارد برای نبی‌دو (1000 میلی‌گرم تستوسترون آندکانوات در 4 میلی‌لیتر) معمولاً هر 10 تا 14 هفته یک بار تجویز می‌شود.

• شروع درمان: فاصله تزریق اول ممکن است به حداقل 6 هفته کاهش یابد تا "بارگیری" سریع‌تر سیستم انجام شود و سطح تستوسترون پایدار سریع‌تر به دست آید.

• نگهداری: پس از مرحله بارگیری اولیه، تزریق‌ها هر 10 تا 14 هفته یک بار انجام می‌شود. فاصله دقیق با نظارت بر سطح تستوسترون سرم و علائم بالینی تعیین می‌شود، با هدف حفظ سطح در محدوده پایین‌تر نرمال در پایان فاصله تزریق.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف نهایی نبی‌دو بسیار طولانی است و از حدود 18 تا 24 روز متغیر است. این همان چیزی است که به فاصله طولانی بین تزریق‌ها اجازه می‌دهد.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص تستوسترون آندکانوات می‌تواند به دلیل نیمه عمر طولانی و این واقعیت که یک پرودارو تستوسترون است، بسیار طولانی و متغیر باشد. متابولیت‌های تستوسترون را می‌توان در ادرار برای چند ماه تا یک سال یا بیشتر تشخیص داد. تشخیص به دوز، فرکانس و متابولیسم فردی بستگی دارد.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات استروژنیک: نبی‌دو یک استر تستوسترون، نوعی استروئید آنابولیک-آندروژنیک است. این یک پرودارو است که در بدن به تستوسترون تبدیل می‌شود و سپس بر روی گیرنده‌های آندروژن عمل می‌کند تا اثرات استروئیدی خود را تولید کند (به عنوان مثال، رشد عضلات، رشد مو و غیره).

• اثرات پروژسترونی: خود تستوسترون اثر پروژسترونی ندارد. به طور قابل توجهی به گیرنده پروژسترون متصل نمی‌شود.

• اثرات پرولاکتین: درمان جایگزینی تستوسترون به طور مستقیم سطح پرولاکتین را افزایش نمی‌دهد. با این حال، برخی مطالعات نشان می‌دهند که آندروژن‌ها می‌توانند تعاملات پیچیده‌ای با سیستم نورواندوکرین که پرولاکتین را تنظیم می‌کند داشته باشند و اینکه سطح بالای استروژن (نتیجه آروماتیزاسیون تستوسترون) می‌تواند به طور بالقوه منجر به افزایش پرولاکتین شود. لازم به ذکر است که سطوح بسیار بالای پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی) بیشتر با عوامل دیگر مرتبط است، اما موضوعی است که باید مورد نظارت قرار گیرد، به خصوص اگر بیمار علائم مرتبط را تجربه کند.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک تستوسترون اغلب به عنوان 100:100 ذکر می‌شود. این یک معیار است که سایر استروئیدها با آن اندازه‌گیری می‌شوند. این اعداد نشان دهنده اثرات نسبی آنابولیک (ساخت عضله) و آندروژنیک (مردانه سازی) در مقایسه با تستوسترون هستند.