Nandrolone Decanoate (Deca-Durabolin)

دکانوآت ناندرولون، که معمولاً با نام تجاری دکادورابولین به فروش می‌رسد، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) است که مشتق مصنوعی تستوسترون می‌باشد. این ماده با نام‌های دیگری مانند دسیلات ناندرولون یا 19-نورتستوسترون 17β-دکانوآت نیز شناخته می‌شود. از نظر پزشکی، از آن برای درمان شرایطی مانند کم‌خونی‌ها، سندرم‌های تحلیل عضلانی و پوکی استخوان در زنان یائسه استفاده شده است. با این حال، به دلیل خواص آنابولیک قوی آن، در ورزش و بدنسازی برای افزایش حجم عضلات و عملکرد، اغلب با دوزهایی بسیار بیشتر از توصیه‌های درمانی، مورد سوء استفاده قرار گرفته است.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• افزایش حجم و قدرت عضلات: دکانوآت ناندرولون سنتز پروتئین و نگهداری نیتروژن را افزایش می‌دهد که منجر به افزایش توده عضلانی بدون چربی و بهبود قدرت می‌شود.

• بهبود سلامت استخوان: می‌تواند تراکم معدنی استخوان را افزایش دهد و در درمان پوکی استخوان مؤثر است.

• حمایت از مفاصل و بافت‌های همبند: کاربران اغلب از کاهش درد مفاصل گزارش می‌دهند که تصور می‌شود به دلیل افزایش سنتز کلاژن و احتباس آب در بافت‌های همبند است.

• تولید گلبول‌های قرمز خون: می‌تواند تولید گلبول‌های قرمز خون را تحریک کند که می‌تواند در درمان برخی از انواع کم‌خونی مفید باشد.

عوارض جانبی:

دکانوآت ناندرولون طیف وسیعی از عوارض جانبی بالقوه دارد، به ویژه هنگامی که در دوزهای بالا یا برای مدت طولانی استفاده می‌شود. این عوارض می‌توانند جسمی، روانی و هورمونی باشند.

• قلبی عروقی: می‌تواند با افزایش لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و کاهش لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) بر سطح کلسترول تأثیر منفی بگذارد. همچنین می‌تواند منجر به فشار خون بالا و افزایش خطر بیماری‌های قلبی شود.

• هورمونی/غدد درون‌ریز:

  • سرکوب تولید طبیعی تستوسترون: این یک عارضه جانبی قابل توجه در مردان است که می‌تواند منجر به آتروفی بیضه و ناباروری شود.

  • ویریلیزاسیون (مردانگی) در زنان: این می‌تواند منجر به صدای بم‌تر، افزایش موهای بدن و صورت، بزرگ شدن کلیتوریس (که اغلب غیرقابل برگشت است) و بی‌نظمی‌های قاعدگی شود.

  • جینیکوماستی (رشد بافت پستان در مردان): این می‌تواند به دلیل اثرات پروژسترونی و آروماتیزه شدن دارو رخ دهد.

• سایر عوارض جانبی جسمی:

  • آکنه و پوست چرب

  • احتساب مایعات و تورم

  • ریزش مو (طاسی با الگوی مردانه)

  • پریاپیسم (نعوظ‌های دردناک و طولانی مدت) و بزرگ شدن پروستات در مردان

• عوارض جانبی روانی:

  • تغییرات خلقی، تحریک‌پذیری و پرخاشگری ("خشم استروئیدی")

  • افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات روان‌پزشکی، به ویژه در طول استفاده طولانی مدت یا ترک دارو.

  • وابستگی روانی و دیسمورفوبیا بدنی ("بیگورکسی").

مزایا و معایب

مزایا:

• اثرات آنابولیک قوی: در افزایش رشد و قدرت عضلات بسیار مؤثر است.

• اثرات آندروژنیک نسبتاً کم: در مقایسه با تستوسترون، در دوزهای معادل عضله‌سازی، خطر کمتری از عوارض جانبی آندروژنیک مانند ریزش مو، آکنه و بزرگ شدن پروستات دارد.

• فواید درمانی: کاربردهای پزشکی قانونی برای شرایط خاصی مانند کم‌خونی و پوکی استخوان دارد.

معایب:

• خطرات قابل توجه برای سلامتی: می‌تواند باعث عوارض جانبی جدی و بالقوه غیرقابل برگشت شود، به ویژه با سوء استفاده.

• پتانسیل بالای سوء استفاده: به دلیل پتانسیل سوء استفاده و اعتیاد، در ایالات متحده به عنوان یک ماده کنترل‌شده برنامه III طبقه‌بندی می‌شود.

• زمان تشخیص طولانی: نیمه عمر طولانی آن و وجود متابولیت‌های قابل تشخیص برای مدت طولانی، تشخیص آن در آزمایش‌های دوپینگ را آسان می‌کند.

• عدم تعادل هورمونی: باعث سرکوب تولید طبیعی تستوسترون می‌شود و می‌تواند منجر به جینیکوماستی شود.

دوز و فراوانی

دوز و فراوانی دکانوآت ناندرولون بسته به کاربرد مورد نظر (استفاده پزشکی در مقابل استفاده غیرقانونی برای افزایش عملکرد) و فرد، به طور قابل توجهی متفاوت است.

• استفاده پزشکی: دوزهای درمانی معمولاً از 50 تا 200 میلی‌گرم در هفته است که از طریق تزریق عضلانی عمیق انجام می‌شود. فراوانی می‌تواند هفتگی یا حتی هر 3 تا 4 هفته یک بار برای برخی از شرایط باشد.

• استفاده غیرپزشکی (سوء استفاده): دوزهای مورد استفاده برای بدنسازی و افزایش عملکرد اغلب بسیار بالاتر است، از 200 میلی‌گرم تا بیش از 600 میلی‌گرم در هفته، و حتی می‌تواند 10 برابر یا بیشتر از دوز درمانی باشد.

نکته مهم: استفاده از دکانوآت ناندرولون خارج از نسخه پزشکی غیرقانونی است و خطرات قابل توجهی برای سلامتی دارد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر نهایی دکانوآت ناندرولون تقریباً 7 تا 12 روز است. این بدان معنی است که برای از بین رفتن نیمی از دوز تجویز شده از بدن، به این مدت زمان نیاز است.

• زمان تشخیص: به دلیل متابولیت‌های آن و استر دکانوآت، دکانوآت ناندرولون زمان تشخیص بسیار طولانی دارد. متابولیت‌های آن (مانند 19-نورآندروسترون) می‌توانند برای مدت طولانی در ادرار تشخیص داده شوند، اغلب تا 6 ماه یا حتی بیشتر پس از آخرین تزریق، بسته به دوز و مدت زمان استفاده.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: دکانوآت ناندرولون در مقایسه با تستوسترون، میزان آروماتیزاسیون (تبدیل به استروژن) پایینی دارد. با این حال، هنوز هم می‌تواند باعث عوارض جانبی استروژنی مانند احتباس آب و جینیکوماستی شود، به ویژه در دوزهای بالاتر.

• پروژسترونی: ناندرولون یک پروژستین است، به این معنی که می‌تواند به گیرنده‌های پروژسترون در بدن متصل شده و آن‌ها را فعال کند. این فعالیت پروژسترونی عامل مهمی در عوارض جانبی آن است. اثرات پروژسترونی می‌تواند جینیکوماستی را تشدید کند، زیرا پروژسترون می‌تواند اثرات استروژن بر بافت پستان را تقویت کند.

• پرولاکتین: ماهیت پروژسترونی ناندرولون می‌تواند منجر به افزایش سطح پرولاکتین شود. افزایش پرولاکتین همچنین می‌تواند به جینیکوماستی کمک کند و می‌تواند باعث عوارض جانبی دیگری مانند اختلال عملکرد جنسی شود.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک دکانوآت ناندرولون تقریباً 125:37 تخمین زده می‌شود. این بدان معنی است که در مقایسه با تستوسترون که استاندارد مقایسه با نسبت 100:100 است، به طور قابل توجهی بیشتر آنابولیک (ساخت بافت) نسبت به آندروژنیک (مردانگی) است. این نسبت مطلوب دلیل برتری آن برای اثرات عضله‌سازی با خطر کمتر عوارض جانبی آندروژنیک است، اگرچه این خطرات، به ویژه با سوء استفاده، همچنان وجود دارند.