Nandrolone Cypionate

ناندرلون سیپیونات چیست؟

ناندرلون سیپیونات، که با نام شیمیایی 19-نورتستوسترون 17β-سیکلوپنتان پروپیونات نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک مصنوعی (AAS) است. این ماده، استری از ناندرولون است که یک آندروژن طبیعی در بدن انسان است. قسمت "سیپیونات" به استر سیپیونات متصل به مولکول ناندرولون اشاره دارد که بر سرعت آزادسازی و نیمه‌عمر آن در بدن تأثیر می‌گذارد. ناندرولون به‌طور معمول به‌عنوان دکانوات ناندرولون (دکا-دورابولین) و فنیل پروپیونات ناندرولون (دورابولین) نیز یافت می‌شود که به‌دلیل استرهای متفاوت، نیمه‌عمرهای متفاوتی دارند.

فواید و عوارض جانبی

فواید:

• اثرات آنابولیک: ناندرولون به‌دلیل خواص آنابولیک قوی خود شناخته شده است که باعث رشد عضلات، تحریک اشتها و افزایش تولید گلبول‌های قرمز می‌شود.

• تراکم استخوان: می‌تواند تراکم استخوان را افزایش دهد و از نظر بالینی برای درمان پوکی استخوان در زنان یائسه استفاده می‌شود.

• کاربردهای درمانی: ناندرولون از نظر پزشکی برای درمان شرایطی مانند کم‌خونی مرتبط با نارسایی مزمن کلیه، بیماری‌های تحلیل‌رونده عضلانی (کاشکسی) ناشی از سوختگی‌های شدید، سرطان و ایدز و برای حمایت از بهبود قرنیه تجویز می‌شود.

• سلامت مفاصل: برخی مطالعات نشان می‌دهند که می‌تواند به بهبود مفاصل آسیب‌دیده کمک کند.

عوارض جانبی:

• زنانگی (ویریلیزاسیون): این یک خطر قابل‌توجه، به‌ویژه در زنان و کودکان است. می‌تواند منجر به عمیق‌تر شدن صدا، رشد موهای صورت (هیروتیسم)، آکنه و بزرگ شدن کلیتوریس شود که برخی از آن‌ها ممکن است غیرقابل برگشت باشند.

• مشکلات قلبی عروقی: می‌تواند منجر به احتباس مایع (ادم) شود و ممکن است خطر مشکلات قلبی یا عروقی، از جمله حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد. همچنین می‌تواند به‌طور منفی بر سطح کلسترول تأثیر بگذارد.

• اختلالات هورمونی: می‌تواند تولید طبیعی تستوسترون بدن را سرکوب کند و منجر به آتروفی بیضه و ناباروری در مردان شود. همچنین می‌تواند باعث ژنیکوماستی (بزرگ شدن سینه‌های مردانه) شود.

• مشکلات کبدی: استفاده طولانی‌مدت از دوزهای بالا می‌تواند باعث ایجاد ناهنجاری‌های کبدی، از جمله شرایط تهدیدکننده زندگی مانند نئوپلاسم‌های کبدی و پلیوزیس هپاتیس شود.

• سایر عوارض جانبی: سایر عوارض جانبی می‌تواند شامل تغییرات خلقی (اضطراب، افسردگی)، سردرد، تهوع، تغییرات در میل جنسی و بی‌خوابی باشد. در کودکان، می‌تواند باعث بسته شدن زودرس صفحات رشد شود و منجر به کوتاهی قد شود.

مزایا و معایب

مزایا:

• نسبت آنابولیک بالا: ناندرولون دارای نسبت آنابولیک به آندروژنیک بسیار بالایی است، به این معنی که در مقایسه با سایر استروئیدها مانند تستوسترون، در ساخت بافت بسیار مؤثرتر است و عوارض جانبی آندروژنیک کمتری دارد.

• کاهش درد مفاصل: کاربران اغلب از تسکین درد مفاصل گزارش می‌دهند که این یک مزیت قابل‌توجه برای ورزشکاران و بدنسازان است.

• آندروژنیک کمتر: به‌دلیل متابولیسم منحصر به‌فرد آن (در برخی بافت‌ها به دی‌هیدروتستوسترون بسیار آندروژنیک تبدیل نمی‌شود)، از نظر عوارض جانبی آندروژنیک مانند طاسی با الگوی مردانه و بزرگ شدن پروستات، پروفایل عوارض جانبی ملایم‌تری دارد.

معایب:

• سرکوب هورمونی: می‌تواند تولید طبیعی تستوسترون را به‌شدت سرکوب کند و نیاز به درمان پس از چرخه (PCT) برای بازیابی سطح هورمون دارد.

• فعالیت پروژستوژنیک: ناندرولون یک پروژستوژن قوی است که می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی و سرکوب میل جنسی شود، به‌ویژه هنگامی که بدون پایه تستوسترون استفاده می‌شود.

• زمان تشخیص طولانی: به‌دلیل استر طولانی‌اثر آن، می‌تواند برای مدت زمان بسیار طولانی در آزمایش‌های مواد مخدر تشخیص داده شود و آن را برای ورزشکاران حرفه‌ای نامناسب می‌کند.

• پتانسیل عوارض جانبی شدید: با وجود داشتن نسبت آنابولیک به آندروژنیک مطلوب‌تر، هنوز هم خطر عوارض جانبی جدی، از جمله مشکلات قلبی عروقی، کبدی و هورمونی را دارد.

دوز و فراوانی

دوز و فراوانی ناندرولون سیپیونات بسته به شرایط پزشکی مورد درمان متفاوت است. برای استفاده درمانی، یک دوز معمولی ممکن است 50 تا 100 میلی‌گرم باشد که یک بار در ماه تجویز می‌شود. با این حال، برای اهداف بدنسازی و افزایش عملکرد، دوزها اغلب بسیار بالاتر هستند و فراوانی بیشتر است (به‌عنوان مثال، هر 7 تا 10 روز یک بار) برای حفظ سطح پایدار خون. این کار معمولاً از طریق تزریق عضلانی انجام می‌شود.

نیمه‌عمر و زمان تشخیص

• نیمه‌عمر: نیمه‌عمر ناندرولون سیپیونات تقریباً 7 تا 12 روز است. این بدان معنی است که برای از بین رفتن نیمی از دارو از بدن به این مدت زمان نیاز است.

• زمان تشخیص: این یک نگرانی کلیدی برای ورزشکاران است. ناندرولون می‌تواند برای مدت زمان بسیار طولانی، اغلب 6 ماه یا حتی بیشتر پس از آخرین تزریق، در ادرار تشخیص داده شود. زمان دقیق تشخیص به دوز، فراوانی و متابولیسم فرد بستگی دارد. آزمایش‌های مو و ناخن می‌توانند این ماده را تا یک سال تشخیص دهند.

اثرات استروژنیک، پروژستوژنیک و پرولاکتین

• استروژنیک: ناندرولون یک استروئید است که به‌طور مستقیم بر استروئیدوژنز، فرآیند تولید هورمون‌های استروئیدی تأثیر می‌گذارد. می‌تواند محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد (HPG) را مختل کند و منجر به کاهش قابل‌توجه در تولید طبیعی تستوسترون و هورمون لوتئین‌ساز (LH) بدن شود.

• پروژستوژنیک: ناندرولون یک پروژستوژن قوی است. به گیرنده پروژسترون متصل می‌شود و می‌تواند آن را فعال کند. این فعالیت پروژستوژنیک می‌تواند به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی و سرکوب میل جنسی کمک کند، به‌ویژه هنگامی که با تستوسترون متعادل نباشد.

• پرولاکتین: به‌دلیل ماهیت پروژستوژنیک خود، ناندرولون می‌تواند سطح پرولاکتین در بدن را افزایش دهد. افزایش پرولاکتین می‌تواند باعث علائمی مانند شیردهی (تولید شیر از نوک پستان) در مردان و زنان و همچنین اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی شود.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

ناندرولون دارای نسبت آنابولیک به آندروژنیک بسیار مطلوبی است. در حالی که تستوسترون دارای نسبت 1:1 است، نسبت ناندرولون تقریباً 10:1 یا حتی بیشتر است. این بدان معنی است که برای همان اثر آندروژنیک (عوارض جانبی مردانه)، 10 برابر اثر آنابولیک (ساخت عضله) نسبت به تستوسترون دارد.