Miotolan

میوتولان، که با نام علمی فورازبول نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) سنتتیک و خوراکی است. این دارو در ابتدا در ژاپن توسعه یافت و تحت نام‌های تجاری فرازالون و میوتولان به بازار عرضه شد. از نظر ساختاری، مشتقی از دی هیدروتستوسترون (DHT) است و به استروئید شناخته‌شده دیگری، استانو زولول، بسیار نزدیک است.

عوارض جانبی و فواید

فواید:

• به عنوان یک استروئید آنابولیک، فایده اصلی آن افزایش رشد و قدرت عضلانی است.

• در زمینه پزشکی، زمانی به عنوان یک عامل کاهش‌دهنده چربی خون مورد استفاده قرار می‌گرفت.

عوارض جانبی:

• هپاتوتوکسیسیتی: مانند سایر استروئیدهای خوراکی 17α-آلکیله شده، میوتولان خطر آسیب کبدی را به همراه دارد.

• اثرات آندروژنیک: با وجود نسبت آنابولیک به آندروژنیک مطلوب، استفاده مزمن می‌تواند منجر به ویریلیزاسیون در زنان (توسعه ویژگی‌های مردانه مانند بی‌نظمی قاعدگی، آتروفی پستان و کلیترومگالی) و سایر عوارض جانبی مرتبط با آندروژن در مردان و زنان، مانند آکنه و طاسی با الگوی مردانه شود.

• خطرات قلبی عروقی و سایر خطرات سلامتی: استفاده طولانی مدت می‌تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی، از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، هیپرتروفی پروستات در مردان و تغییرات روانی شود.

مزایا و معایب

مزایا:

• نسبت آنابولیک به آندروژنیک بالا، به این معنی که در مقایسه با برخی دیگر از استروئیدها، در ایجاد عضله با عوارض جانبی مردانه کمتر موثرتر است.

• خوراکی، که یک روش راحت برای مصرف است.

معایب:

• هپاتوتوکسیسیتی: نگرانی اصلی در مورد میوتولان، خطر آسیب کبدی به دلیل 17α-آلکیلاسیون آن است.

• استفاده غیرقانونی: استفاده از آن برای افزایش عملکرد ورزشی توسط سازمان‌های ورزشی بزرگ ممنوع است و در بسیاری از کشورها یک ماده کنترل‌شده است.

• عوارض جانبی: هنوز هم خطر ابتلا به انواع عوارض جانبی، از جمله مشکلات هورمونی، قلبی عروقی و روانشناختی را به همراه دارد.

دوز و فرکانس

اطلاعات مربوط به دوز و فرکانس خاص برای میوتولان از طریق منابع پزشکی رسمی به راحتی در دسترس نیست، زیرا دیگر به طور گسترده تجویز نمی‌شود. استفاده از چنین موادی خارج از نظارت پزشکی خطرناک و غیرقانونی است. اطلاعات دوز که اغلب در جوامع غیر پزشکی منتشر می‌شود، حکایتی است و می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف میوتولان (فورازبول) تقریباً 4 ساعت است. این به زمانی اشاره دارد که نیمی از دارو از بدن پاک می‌شود.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص، یا مدت زمانی که می‌تواند در آزمایش مواد مخدر تشخیص داده شود، بسیار طولانی‌تر از نیمه عمر آن است. در حالی که داده‌های دقیق محدود است، استروئیدهای آنابولیک با نیمه عمر کوتاه مشابه اغلب می‌توانند برای چندین هفته در ادرار و برای مدت بسیار طولانی‌تر در مو تشخیص داده شوند، که به عوامل مختلفی مانند دوز، مدت زمان استفاده، متابولیسم فردی و حساسیت روش آزمایش بستگی دارد.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنیک: میوتولان به عنوان یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک، یک استروئید سنتتیک است. این دارو با اتصال به گیرنده‌های آندروژن در سلول‌های بدن و فعال کردن آن‌ها، باعث افزایش سنتز پروتئین و رشد عضلات می‌شود.

• پروژسترونی: هیچ اطلاعات گسترده‌ای وجود ندارد که نشان دهد میوتولان فعالیت پروژسترونی قابل توجهی دارد.

• پرولاکتین: همچنین هیچ اطلاعات خاصی وجود ندارد که میوتولان را به اثرات مستقیم بر سطوح پرولاکتین مرتبط کند. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند به طور غیرمستقیم بر سیستم غدد درون ریز تأثیر بگذارند، که ممکن است اثرات بعدی داشته باشد. تعامل بین استروئیدها و سیستم غدد درون ریز پیچیده است.

نسبت آنابولیک به آندروژنیک

نسبت آنابولیک به آندروژنیک (AAR) میوتولان به طور کلی بالا در نظر گرفته می‌شود. گزارش شده است که در مقایسه با تستوسترون که نسبت آن 1:1 است، حدود 10:1 است. این بدان معنی است که ده برابر بیشتر از آنابولیک (عضله‌سازی) نسبت به آندروژنیک (مردانه‌سازی) در نظر گرفته می‌شود. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که این نسبت‌ها اغلب بر اساس مطالعات قدیمی هستند و می‌توانند گمراه‌کننده باشند، زیرا تمام استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک هنوز خطر عوارض جانبی آندروژنیک را به همراه دارند، به‌ویژه با دوزهای بالا و استفاده طولانی مدت.