Methyltestosterone

متیل تستوسترون، که با نام‌های تجاری Android، Metandren، و Testred نیز شناخته می‌شود، یک آندروژن خوراکی و استروئید آنابولیک (AAS) است. این یک مشتق مصنوعی از تستوسترون است که برای مصرف خوراکی اصلاح شده است و آن را به یکی از AASهای بسیار آندروژنیک تبدیل می‌کند.

عوارض جانبی و مزایا

متیل تستوسترون طیف وسیعی از عوارض جانبی و مزایا دارد. شدت و وقوع عوارض جانبی به دوز، مدت زمان مصرف و پاسخ فردی بستگی دارد.

• مزایا:

  • درمان تستوسترون پایین (هیپوگونادیسم): به بازگرداندن سطح تستوسترون به محدوده سالم در مردان کمک می‌کند.

  • بلوغ تاخیری در پسران: برای شروع تغییرات بلوغ استفاده می‌شود.

  • هورمون درمانی: در دوزهای پایین، به عنوان بخشی از هورمون درمانی یائسگی در زنان برای کنترل علائم استفاده می‌شود.

  • درمان تسکینی سرطان پستان: در برخی موارد سرطان پستان برای کاهش سطح استروژن می‌تواند استفاده شود.

  • افزایش عضله و قدرت: مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، می‌تواند اندازه و قدرت عضلات را افزایش دهد، اگرچه این مورد سوء استفاده از دارو محسوب می‌شود.

• عوارض جانبی:

  • آسیب کبدی (کبد): یکی از مهم‌ترین خطرات، آسیب کبدی است، از جمله یرقان کلستاتیک، پئولیوز هپاتیس (کیست‌های پر از خون در کبد) و در موارد نادر، سرطان کبد. این یک نگرانی عمده در مورد AAS خوراکی است.

  • مشکلات قلبی عروقی: می‌تواند منجر به احتباس مایع (ادم) شود که ممکن است باعث نارسایی احتقانی قلب شود یا آن را بدتر کند. همچنین می‌تواند خطر حمله قلبی، سکته مغزی و لخته شدن خون را افزایش دهد.

  • سیستم غدد درون ریز و تولید مثل:

    • مردان: می‌تواند باعث ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان)، نعوظ مکرر یا مداوم و کاهش تولید اسپرم شود.

    • زنان: می‌تواند باعث ویریلیزاسیون شود که شامل بم شدن صدا، بزرگ شدن کلیتوریس و تغییرات در چرخه‌های قاعدگی است.

  • اثرات روانشناختی: سوء استفاده می‌تواند منجر به پرخاشگری، نوسانات خلقی، افسردگی و روان‌پریشی شود.

  • سایر: آکنه، پوست چرب، ریزش مو (طاسی با الگوی مردانه) و کوتاهی قد در نوجوانان به دلیل بلوغ زودرس استخوان.

---

مزایا و معایب

• مزایا:

  • موثر برای شرایط پزشکی: این یک درمان موثر برای موارد پزشکی تایید شده مانند هیپوگونادیسم مردانه و بلوغ تاخیری است.

  • مصرف خوراکی: فرم خوراکی در مقایسه با تزریق راحت‌تر است.

• معایب:

  • سمیت کبدی بالا: ماهیت هپاتوتوکسیک یک اشکال قابل توجه است، به ویژه با دوزهای بالا یا مصرف طولانی مدت.

  • اثرات آندروژنیک بالا: فعالیت آندروژنیک بالا منجر به عوارض جانبی شدید مانند ویریلیزاسیون در زنان و ژنیکوماستی در مردان می‌شود.

  • پتانسیل سوء استفاده: به دلیل خواص آنابولیک آن، اغلب مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد و منجر به طیف وسیعی از خطرات جدی برای سلامتی می‌شود.

---

دوز و فرکانس

دوزها بسته به شرایط پزشکی در حال درمان و پاسخ فردی بیمار بسیار متفاوت است.

• کمبود آندروژن (مردان): 10-50 میلی‌گرم در روز.

• سرطان پستان متاستاتیک (زنان): 50-200 میلی‌گرم در روز.

• بلوغ تاخیری (مردان): معمولا در محدوده پایین‌تر، برای مدت محدود 4 تا 6 ماه.

به صورت قرص یا کپسول تجویز می‌شود، معمولا یک بار در روز مصرف می‌شود.

---

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف متیل تستوسترون نسبتا کوتاه است، حدود 2.5 تا 3 ساعت. این بدان معنی است که به سرعت از بدن پاک می‌شود.

• زمان تشخیص: با وجود نیمه عمر کوتاه، متابولیت‌های آن می‌توانند برای مدت طولانی‌تری در ادرار تشخیص داده شوند. زمان‌های تشخیص می‌تواند بسته به متابولیت خاص مورد آزمایش بسیار متفاوت باشد، اما برخی از آنها را می‌توان تا 3 هفته یا بیشتر پس از یک بار مصرف تشخیص داد.

---

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنیک: متیل تستوسترون یک استروئید خوراکی است که می‌تواند به یک متابولیت استروژنیک تبدیل شود و منجر به عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند ژنیکوماستی و احتباس مایع شود. همچنین می‌تواند ترشح هورمون لوتئین کننده (LH) و هورمون محرک فولیکول (FSH) را سرکوب کند و بر تولید تستوسترون درون‌زا تأثیر بگذارد.

• پروژسترونی: متیل تستوسترون یک پروژستین نیست و فعالیت پروژسترونی قابل توجهی ندارد.

• پرولاکتین: آندروژن‌ها مانند متیل تستوسترون به طور مستقیم شناخته شده نیستند که سطح پرولاکتین را افزایش دهند. با این حال، عدم تعادل در هورمون‌های جنسی، به ویژه استروژن بالا از آروماتیزاسیون، می‌تواند به طور غیرمستقیم بر پرولاکتین تأثیر بگذارد. خود پرولاکتین می‌تواند تولید تستوسترون را سرکوب کند.

---

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک معیاری از اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک استروئید در مقابل اثرات آندروژنیک (مردانه سازی) آن است. متیل تستوسترون نسبت آنابولیک-آندروژنیک 1:1 تا 2:1 دارد. این نسبت مشابه تستوسترون طبیعی است، اما متیل تستوسترون به دلیل زیست دسترس‌پذیری خوراکی بالای آن، یکی از آندروژنیک‌ترین AASها در نظر گرفته می‌شود.