Methylstenbolone

متیل‌ستن‌بولون یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) مصنوعی و خوراکی است که هرگز برای مصارف پزشکی تأیید نشده است. این ماده مشتق دی‌هیدروتستوسترون (DHT) است. بیشتر با نام‌های مستعار M-Sten، Methyl-Sten و Ultradrol شناخته می‌شود.

---

عوارض جانبی و فواید

مهم‌ترین "فواید" متیل‌ستن‌بولون برای بدنسازان، اثر آنابولیک قوی آن است که منجر به افزایش سریع حجم و قدرت عضلات می‌شود. با این حال، این امر با خطر بالای عوارض جانبی قابل توجهی همراه است، از جمله:

• سمیت کبدی: به عنوان یک ترکیب 17α-آلکیله شده، بسیار هپاتوتوکسیک است و می‌تواند باعث آسیب شدید کبدی، از جمله یرقان کلستاتیک شود.

• عوارض جانبی آندروژنی: به دلیل ماهیت آندروژنی آن، می‌تواند باعث ریزش مو، آکنه و بزرگ شدن پروستات (BPH) در مردان شود. در زنان، می‌تواند منجر به علائم ویریلیزاسیون مانند بم شدن صدا، بزرگ شدن کلیتوریس و رشد موهای بدن شود.

• فشار بر سیستم قلبی عروقی: می‌تواند بر سطح کلسترول تأثیر منفی بگذارد، به طور قابل توجهی کلسترول HDL ("خوب") را کاهش داده و کلسترول LDL ("بد") را افزایش می‌دهد که خطر بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد.

• سرکوب هورمونی: باعث سرکوب شدید تولید تستوسترون طبیعی می‌شود که می‌تواند منجر به اختلال نعوظ پس از چرخه، کاهش میل جنسی و افسردگی شود.

• سایر عوارض جانبی: کاربران همچنین ممکن است دچار بی‌حالی، درد مفاصل و افزایش پرخاشگری یا نوسانات خلقی شوند.

---

مزایا و معایب

مزیت اصلی متیل‌ستن‌بولون، قدرت بالای آن در افزایش حجم و قدرت عضلات است. با این حال، این مزیت به شدت توسط معایب قابل توجه و بالقوه خطرناک آن تحت الشعاع قرار می‌گیرد، از جمله:

• معایب:

  • سمیت کبدی شدید.

  • سرکوب شدید تولید هورمون طبیعی.

  • خطر بالای عوارض جانبی آندروژنی و قلبی عروقی.

  • فروش آن برای مصرف انسان در بسیاری از کشورها غیرقانونی است.

  • هیچ کاربرد درمانی یا داده ایمنی ندارد.

به دلیل عوارض جانبی شدید و عدم وجود فواید پزشکی، معایب استفاده از متیل‌ستن‌بولون به مراتب بیشتر از مزایای بالقوه آن است.

---

دوز، فرکانس، نیمه عمر و زمان تشخیص

هیچ دوز پزشکی استانداردی برای متیل‌ستن‌بولون وجود ندارد زیرا هرگز برای مصارف درمانی در نظر گرفته نشده است. اطلاعات مربوط به "دوز" از گزارش‌های شخصی و انجمن‌های بدنسازی به دست می‌آید که غیرقابل اعتماد هستند و توصیه نمی‌شوند.

• دوز و فرکانس:

  • دوزهای گزارش شده توسط کاربران معمولاً در محدوده 10 تا 20 میلی‌گرم در روز است.

  • به دلیل نیمه عمر کوتاه آن، کاربران اغلب دوز روزانه را به دو قسمت تقسیم می‌کنند و صبح و عصر مصرف می‌کنند تا سطح پایدار خون را حفظ کنند.

• نیمه عمر:

  • نیمه عمر متیل‌ستن‌بولون به طور رسمی مستند نشده است. با این حال، از آنجایی که یک استروئید خوراکی است، اعتقاد بر این است که نیمه عمر آن کوتاه است، احتمالاً فقط چند ساعت. به همین دلیل است که به دوز مکرر نیاز دارد.

• زمان تشخیص:

  • زمان تشخیص استروئیدها می‌تواند بسته به متابولیسم فردی، دوز و روش‌های آزمایش (ادرار، خون، مو) بسیار متفاوت باشد. در حالی که نیمه عمر آن کوتاه است، متابولیت‌های آن می‌توانند برای مدت طولانی‌تری در بدن باقی بمانند. زمان تشخیص آن به خوبی مستند نشده است، اما برآورد معقول برای استروئیدهای خوراکی مشابه، چند هفته تا چند ماه است.

---

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات پروژسترونی: متیل‌ستن‌بولون مشتق DHT است که پروژسترونی نیست. به طور مستقیم با گیرنده‌های پروژسترون برهمکنش نمی‌کند. بنابراین، معمولاً به تنهایی باعث عوارض جانبی پروژسترونی مانند ژینو (رشد بافت پستان) نمی‌شود.

• اثرات پرولاکتین: مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، استفاده از متیل‌ستن‌بولون می‌تواند به طور غیرمستقیم باعث افزایش سطح پرولاکتین شود، زیرا تولید تستوسترون طبیعی را سرکوب می‌کند و بدن سعی در تنظیم هورمون‌ها دارد. با این حال، مانند ترکیبات 19-نور مانند ترنبولون یا دکا-دورابولین، یک استروئید "القاء کننده پرولاکتین" اولیه محسوب نمی‌شود.

• نسبت آنابولیک-آندروژنی: نسبت آنابولیک-آندروژنی روشی برای اندازه‌گیری اثرات نسبی آنابولیک (ساخت عضله) و آندروژنی (زنانگی) یک استروئید است. نسبت تستوسترون 100:100 در نظر گرفته می‌شود.

  • گزارش شده است که متیل‌ستن‌بولون نسبت بسیار مطلوبی دارد، به طوری که امتیاز آنابولیک آن بسیار بالاتر از امتیاز آندروژنی آن است.

  • در حالی که اعداد خاص و تأیید شده از مطالعات رسمی در دسترس نیست، گزارش‌های شخصی از جامعه بدنسازی اغلب نسبتی در محدوده 100:20-60 را ذکر می‌کنند. این نشان می‌دهد که یک سازنده عضله بسیار قوی با عوارض جانبی آندروژنی کمتر، اما هنوز قابل توجه است.