Methyldienolone

متیل‌دی‌انولون، که با نام‌های متیل-دی یا RU-3467 نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) مصنوعی و خوراکی و مشتق از 19-نورتستوسترون است. این ماده در فهرست ممنوعه آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) قرار دارد.

عوارض جانبی

متیل‌دی‌انولون ترکیبی بسیار قوی و خشن است و استفاده از آن با خطرات قابل توجهی برای سلامتی همراه است. عوارض جانبی می‌تواند شدید باشد و شامل موارد زیر است:

• هپاتوتوکسیسیتی: مانند سایر استروئیدهای خوراکی 17α-آلکیله شده، متیل‌دی‌انولون بسیار سمی برای کبد است و می‌تواند باعث آسیب کبدی شود.

• مشکلات قلبی عروقی: استفاده از آن می‌تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد و منجر به حمله قلبی، سکته مغزی یا ترومبوز ورید عمقی (DVT) شود. همچنین می‌تواند به طور منفی بر سطح کلسترول تأثیر بگذارد و کلسترول LDL (بد) را افزایش و کلسترول HDL (خوب) را کاهش دهد.

• سرکوب هورمونی: تولید طبیعی تستوسترون را به شدت سرکوب می‌کند و می‌تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم شود.

• اثرات استروژنی و پروژسترونی: اگرچه به استروژن آروماتیزه نمی‌شود، اما فعالیت پروژسترونی آن می‌تواند منجر به عوارض جانبی شبیه به استروژن مانند جینکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان در مردان) به دلیل افزایش پرولاکتین شود.

• اثرات آندروژنی: عوارض جانبی مربوط به ماهیت آندروژنی آن شامل آکنه، ریزش موی شتاب‌یافته در افراد مستعد طاسی با الگوی مردانه و ویریلیزاسیون در زنان (عمیق شدن صدا، بزرگ شدن کلیتوریس و رشد موهای ناخواسته) است.

• اثرات روانشناختی: می‌تواند باعث نوسانات خلقی، افزایش پرخاشگری و افسردگی شود.

فواید

فایده اصلی متیل‌دی‌انولون اثر آنابولیک قوی آن است که باعث رشد عضلات و افزایش قدرت می‌شود. نسبت بالای آنابولیک به آندروژنیک آن، آن را برای کسانی که به دنبال ساخت عضله با عوارض جانبی آندروژنی کمتر از سایر استروئیدها هستند، جذاب می‌کند، اما این اغلب یک تصور غلط است، زیرا عوارض جانبی آندروژنی هنوز هم بسیار وجود دارد.

مزایا و معایب

مزایا:

• افزایش قابل توجه عضله و قدرت: یک عامل آنابولیک بسیار قوی است.

معایب:

• سمیت بالا: خطر بالایی برای آسیب کبدی دارد.

• عوارض جانبی شدید: می‌تواند منجر به مشکلات جدی قلبی عروقی و هورمونی شود و فعالیت پروژسترونی آن می‌تواند باعث جینکوماستی شود.

• غیرقانونی و ممنوعه: برای مصارف پزشکی تأیید نشده است و توسط همه سازمان‌های ورزشی بزرگ ممنوع است.

---

دوز و نیمه عمر

هیچ دوز ثابت یا توصیه‌شده پزشکی برای متیل‌دی‌انولون وجود ندارد، زیرا هرگز برای مصارف پزشکی تأیید نشده است. نیمه عمر و زمان تشخیص نیز به خوبی مستند نشده است، اما به عنوان یک استروئید آنابولیک خوراکی، احتمالاً نیمه عمری کوتاه چند ساعت تا یک روز دارد، مشابه سایر استروئیدهای 17α-آلکیله شده. با این حال، متابولیت‌های آن ممکن است برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها پس از استفاده در ادرار قابل تشخیص باشند.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

متیل‌دی‌انولون یک استروئید پروژسترونی است. این بدان معنی است که می‌تواند به گیرنده پروژسترون در بدن متصل شده و آن را فعال کند. این فعالیت پروژسترونی قابل توجه است زیرا می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند جینکوماستی شود، به ویژه هنگامی که با سایر استروئیدهای آروماتیزه کننده استفاده می‌شود. ماهیت پروژسترونی این ترکیب باعث آزاد شدن پرولاکتین می‌شود که هورمونی است که می‌تواند باعث رشد بافت پستان شود.

نسبت آنابولیک به آندروژنیک

نسبت آنابولیک به آندروژنیک متیل‌دی‌انولون تقریباً 10:1 است. این در مقایسه با تستوسترون است که نسبت آن 1:1 است. این نسبت نشان می‌دهد که یک ترکیب بسیار آنابولیک است.