Methyl-1-Testosterone

متیل-1-تستوسترون (M1T)، که با نام متیل‌دی‌هیدروبولدنون نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) سنتتیک و خوراکی است. این ماده هرگز برای مصارف پزشکی تأیید نشده و به دلیل اثرات قوی آن، جزو مواد کنترل‌شده محسوب می‌شود. این ماده مشتق 17α-متیل از 1-تستوسترون است.

---

فواید و عوارض جانبی

مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، M1T می‌تواند رشد عضلات و قدرت را افزایش دهد. با این حال، این فواید با خطرات قابل توجهی همراه است و مهم است که توجه داشته باشید که این ماده در فهرست ممنوعه آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ قرار دارد.

• فواید بالقوه:

  • افزایش قابل توجه توده عضلانی و قدرت.

  • بهبود عملکرد ورزشی.

  • بهبود ریکاوری بعد از ورزش.

• عوارض جانبی: M1T یک ترکیب آلکیل‌شده C17-آلفا است که می‌تواند بسیار هپاتوتوکسیک (سمی برای کبد) باشد. عوارض جانبی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • سمیت کبدی: این یک نگرانی عمده، به‌ویژه با تجویز خوراکی، است و می‌تواند منجر به آسیب جدی کبد شود.

  • مشکلات قلبی عروقی: افزایش خطر بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا.

  • عوارض جانبی آندروژنیک: آکنه، ریزش مو (طاسی با الگوی مردانه) و افزایش رشد موهای بدن و صورت.

  • عوارض جانبی استروژنی و هورمونی: در حالی که M1T مستقیماً به استروژن تبدیل نمی‌شود، هنوز می‌تواند باعث عدم تعادل هورمونی شود که منجر به ژنیکوماستی (رشد بافت پستان در مردان)، احتباس آب و آتروفی بیضه می‌شود.

  • تغییرات روانی و عاطفی: نوسانات خلقی، افزایش پرخاشگری، افسردگی و اضطراب.

  • سرکوب تولید طبیعی تستوسترون: بدن شما تولید تستوسترون خود را متوقف می‌کند که می‌تواند پس از قطع مصرف، منجر به خستگی و سایر علائم ترک شود.

---

مزایا و معایب

مزایا و معایب M1T بازتاب مستقیم فواید و عوارض جانبی آن است.

• مزایا: اصلی‌ترین "مزیت" آن توانایی قدرتمند آن در افزایش سریع توده عضلانی و قدرت است که به همین دلیل توسط برخی از ورزشکاران و بدنسازان به‌طور غیرقانونی استفاده می‌شود.

• معایب: معایب آن قابل توجه است و برای اکثر افراد از مزایای آن بیشتر است.

  • سمیت بالا: خطرات شدید کبدی و قلبی عروقی.

  • قانونی بودن و مقررات: این یک ماده کنترل‌شده است و در ورزش‌های رقابتی ممنوع است.

  • اختلال هورمونی: می‌تواند منجر به عدم تعادل هورمونی قابل توجه و طولانی‌مدت شود.

---

دوز و فراوانی

هیچ دوز پزشکی استانداردی برای M1T وجود ندارد زیرا هرگز برای مصارف پزشکی تأیید نشده است. دوزهای استفاده‌شده در تحقیقات و محافل غیرقانونی بسیار متفاوت است، اما معمولاً در محدوده 5 میلی‌گرم تا 30 میلی‌گرم در روز قرار دارد. با توجه به سمیت بالای آن، دوره‌های مصرف معمولاً کوتاه هستند، اغلب فقط 2-4 هفته.

---

نیمه‌عمر و زمان تشخیص

• نیمه‌عمر: نیمه‌عمر M1T نسبتاً کوتاه است، احتمالاً چند ساعت. این بدان معنی است که این ترکیب به‌سرعت توسط بدن متابولیزه می‌شود.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص M1T می‌تواند بسته به روش آزمایش متفاوت باشد. در حالی که ترکیب اصلی به‌سرعت از بین می‌رود، متابولیت‌های آن می‌توانند برای مدت طولانی‌تر در ادرار قابل تشخیص باشند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که متابولیت‌ها می‌توانند تا چند هفته پس از یک دوز واحد قابل تشخیص باشند.

---

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات استروژنیک: M1T یک استروئید آنابولیک قوی است. این ماده به گیرنده آندروژن متصل می‌شود که سنتز پروتئین و رشد عضلات را تحریک می‌کند.

• اثرات پروژسترونی: M1T فعالیت پروژسترونی قابل توجهی ندارد. بر خلاف برخی دیگر از استروئیدهای آنابولیک، این ماده مستقیماً به گیرنده پروژسترون متصل نمی‌شود.

• اثرات پرولاکتین: M1T تأثیر مستقیمی بر پرولاکتین ندارد. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند از طریق مکانیسم‌های مختلف سطح پرولاکتین را افزایش دهند که می‌تواند منجر به ژنیکوماستی و اختلال نعوظ شود.

---

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک توانایی یک استروئید در ساخت عضله (آنابولیک) را با توانایی آن در ایجاد ویژگی‌های مردانه (آندروژنیک) مقایسه می‌کند. تستوسترون با نسبت 100:100 به‌عنوان مبنای مقایسه استفاده می‌شود. M1T به داشتن نسبت آنابولیک-آندروژنیک بسیار مطلوب شناخته می‌شود که اغلب 1000:200 ذکر می‌شود. این بدان معنی است که این ماده بسیار آنابولیک است در حالی که کمتر از تستوسترون آندروژنیک است، اگرچه هنوز عوارض جانبی آندروژنیک قابل توجهی ایجاد می‌کند.