Methandriol Dipropionate

دی‌پروپیونات متاندریول چیست؟

دی‌پروپیونات متاندریول (MADP) یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) سنتتیک و قابل تزریق و یک استر آندروژن است. این ماده مشتق از 5-آندروستندایول است و یک ترکیب 17α-آلکیله شده است، به این معنی که برای زنده ماندن در تجویز خوراکی اصلاح شده است. با این حال، MADP معمولاً از طریق تزریق داخل عضلانی تجویز می‌شود. این اصلاح و استریفیکاسیون (اضافه کردن استرهای پروپیونات) برای افزایش مدت زمان اثر آن در بدن انجام می‌شود و یک "اثر دپو" ایجاد می‌کند که در آن ترکیب به آرامی در طول چند روز آزاد می‌شود.

نام‌های دیگر: دی‌پروپیونات متاندریول همچنین با نام شیمیایی خود، دی‌پروپیونات متیل آندروستندایول شناخته می‌شود. این ماده تحت نام‌های تجاری مختلفی از جمله Arbolic، Durabolic، Or-Bolic، Probolik و Protabolin به فروش رسیده است.

عوارض جانبی و مزایا

عوارض جانبی: مانند همه استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک، دی‌پروپیونات متاندریول می‌تواند باعث طیف وسیعی از عوارض جانبی جدی شود. عوارض جانبی خاص می‌تواند بسته به دوز، مدت زمان استفاده و فیزیولوژی فرد متفاوت باشد. برخی از عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:

• هپاتوتوکسیسیتی: آلکیلاسیون 17α آن را بالقوه سمی برای کبد می‌کند.

• خطرات قلبی عروقی: می‌تواند پروفایل‌های لیپید خون را تغییر دهد (به عنوان مثال، کاهش HDL، افزایش LDL) و به فشار خون بالا و سایر مشکلات قلبی عروقی کمک کند.

• عوارض جانبی آندروژنیک: این عوارض مربوط به خواص آندروژنیک آن است و می‌تواند شامل آکنه، پوست چرب، ریزش مو (آلوپسی آندروژنیک) در افراد مستعد ژنتیکی و افزایش رشد موهای بدن باشد. در زنان، این می‌تواند منجر به ویریلیزاسیون (توسعه ویژگی‌های مردانه) مانند صدای بم‌تر، بزرگ شدن کلیتوریس و تغییرات در شکل بدن شود.

• سرکوب هورمونی: می‌تواند تولید طبیعی تستوسترون بدن را سرکوب کند و منجر به آتروفی بیضه، ناباروری و سایر مشکلات شود.

• عوارض جانبی استروژنی: به دلیل پتانسیل آروماتیزاسیون (تبدیل به استروژن)، می‌تواند باعث ژنیکوماستی (توسعه بافت پستان در مردان) و احتباس آب شود.

مزایا: مزایای اصلی این ترکیب، مانند سایر AAS، مربوط به خواص آنابولیک آن است که توسط ورزشکاران و بدنسازان مورد توجه قرار می‌گیرد. این موارد عبارتند از:

• افزایش توده عضلانی: می‌تواند سنتز پروتئین را افزایش دهد و منجر به رشد عضلات شود.

• افزایش قدرت: می‌تواند به افزایش قدرت کمک کند.

• بهبود ریکاوری: ممکن است به ریکاوری سریع‌تر از ورزش کمک کند.

مزایا و معایب

مزایا (از دیدگاه یک کاربر، اما با درک کامل خطرات):

• اثرات آنابولیک: به دلیل توانایی آن در افزایش عضلات و قدرت شناخته شده است.

• نیمه عمر طولانی‌تر: استر دی‌پروپیونات در مقایسه با ترکیبات غیر استری‌شده، به تزریق‌های کمتر مکرر نیاز دارد.

معایب:

• خطرات قابل توجه برای سلامتی: پتانسیل سمیت کبدی، مشکلات قلبی عروقی و عدم تعادل هورمونی از معایب اصلی هستند.

• عوارض جانبی آندروژنیک: اثرات آندروژنیک می‌تواند نامطلوب باشد، به ویژه برای زنان.

• غیرقانونی و غیرقابل تنظیم: برای مصارف غیر پزشکی، در بسیاری از نقاط غیرقانونی است و کیفیت و خلوص آن در بازار سیاه تضمین نشده است.

دوز و فراوانی

هیچ دوز جهانی پذیرفته شده یا توصیه شده پزشکی برای دی‌پروپیونات متاندریول برای افزایش عملکرد وجود ندارد، زیرا این دارو برای این منظور تجویز پزشکی نمی‌شود. دوزها و فراوانی استفاده شده توسط افراد برای دلایل غیر پزشکی بسیار متفاوت است، که اغلب بر اساس اطلاعات غیرمستند و آزمایش شخصی است که بسیار خطرناک است.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: به عنوان یک استر تزریقی، نیمه عمر آن در مقایسه با فرم غیر استری‌شده طولانی‌تر است. در حالی که تعیین یک عدد دقیق از منابع قابل اعتماد برای این ترکیب خاص دشوار است، یک استر پروپیونات تزریقی یک استروئید معمولاً نیمه عمری چند روزه دارد.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص یک استروئید و متابولیت‌های آن در بدن بسیار طولانی‌تر از نیمه عمر آن است. بسته به آزمایش دارویی خاص (به عنوان مثال، کروماتوگرافی گازی-طیف‌سنجی جرمی)، دوز، مدت زمان استفاده و متابولیسم فردی، می‌تواند برای چند هفته تا چند ماه در ادرار قابل تشخیص باشد.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: متاندریول می‌تواند به یک ترکیب استروژنی آروماتیزه شود. این بدان معنی است که می‌تواند در بدن به استروژن تبدیل شود و منجر به عوارض جانبی استروژنی مانند ژنیکوماستی و احتباس آب شود.

• پروژسترونی: اطلاعات محدودی از منابع قابل اعتماد در مورد فعالیت پروژسترونی دی‌پروپیونات متاندریول وجود دارد. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند فعالیت پروژسترونی داشته باشند که می‌تواند به عوارض جانبی کمک کند و تعادل هورمونی را پیچیده‌تر کند.

• پرولاکتین: پرولاکتین هورمونی است که می‌تواند تحت تأثیر استفاده از برخی استروئیدهای آنابولیک، به ویژه آنهایی که دارای فعالیت پروژسترونی هستند، قرار گیرد. افزایش سطح پرولاکتین می‌تواند باعث مشکلاتی مانند ژنیکوماستی (که گاهی اوقات "ژنیکوماستی پرولاکتین" نامیده می‌شود)، اختلال نعوظ و شیردهی شود. اثر دقیق دی‌پروپیونات متاندریول بر پرولاکتین در ادبیات پزشکی قابل اعتماد به خوبی مستند نشده است.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک روشی برای مقایسه اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک استروئید با اثرات آندروژنیک (زنانگی) آن است. این نسبت بر اساس مقایسه با تستوسترون است که نسبت 100:100 دارد.

در حالی که یافتن نسبت‌های دقیق و جهانی پذیرفته شده برای هر استروئید در ادبیات پزشکی قطعی دشوار است، متاندریول به طور کلی دارای نسبت آنابولیک-آندروژنیک مطلوبی در نظر گرفته می‌شود. برخی از منابع نسبت تقریبی 300:60 را پیشنهاد می‌کنند. این نشان می‌دهد که به طور قابل توجهی بیشتر از تستوسترون آنابولیک است و فعالیت آندروژنیک کمتری دارد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که این‌ها اغلب بر اساس مطالعات آزمایشگاهی یا حیوانی هستند و ممکن است کاملاً منعکس کننده نتایج انسانی نباشند.