MENT (Trestolone Acetate)

MENT (استات ترستولون) چیست؟

MENT که مخفف 7α-متیل-19-نورتستوسترون است، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) و پروژستوژن مصنوعی است. این مشتق ناندرولون (که با نام 19-نورتستوسترون نیز شناخته می‌شود) است. MENT برای استفاده بالقوه در پیشگیری از بارداری هورمونی مردانه و برای درمان جایگزینی آندروژن در مردان با تستوسترون پایین مورد مطالعه قرار گرفته است. فرم استات، استات ترستولون، یک استر از MENT است که امکان تزریق عضلانی آن را فراهم می‌کند. نام‌های دیگر MENT عبارتند از:

• 7α-متیل-19-نورتستوسترون (MENT)

• 7α-متیلناندرولون

• RU-27333

• CDB-903

• NSC-69948

عوارض جانبی و مزایا

مزایا

• اثرات آنابولیک: MENT یک عامل آنابولیک قوی است، به این معنی که رشد عضلات را تقویت می‌کند. برخی منابع نشان می‌دهند که در این زمینه به طور قابل توجهی قوی‌تر از تستوسترون است.

• جایگزینی آندروژن: تحقیقات نشان داده‌اند که MENT می‌تواند به طور مؤثر علاقه، فعالیت و خلق و خوی جنسی را در مردان هیپوگنادال، مشابه تستوسترون، حفظ کند.

• پیشگیری از بارداری مردانه: به دلیل توانایی آن در سرکوب گنادوتروپین‌ها (LH و FSH)، MENT می‌تواند منجر به سرکوب برگشت‌پذیر تولید اسپرم شود و آن را به یک کاندیدای بالقوه برای کنترل تولد هورمونی مردانه تبدیل کند.

• عدم 5α-کاهش: MENT یک بستر برای آنزیم 5α-ردوکتاز نیست. این بدان معنی است که به فرم آندروژنیک‌تر تبدیل نمی‌شود، مانند تستوسترون که به دی هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل می‌شود. این ممکن است یک مزیت بالقوه از نظر تأثیر آن بر پروستات، پوست و فولیکول‌های مو باشد، زیرا ممکن است کمتر باعث بزرگ شدن پروستات، آکنه یا ریزش مو شود.

عوارض جانبی به عنوان یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک، MENT با طیف وسیعی از عوارض جانبی بالقوه همراه است که بسیاری از آنها مشابه سایر AAS هستند. این موارد می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• سرکوب تولید هورمون طبیعی: MENT دارای اثرات آنتی‌گونادوتروپیک قوی است که منجر به سرکوب قابل توجه تولید طبیعی تستوسترون در بدن می‌شود. این اساس استفاده از آن به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری مردانه است.

• اثرات استروژنی: MENT یک بستر برای آنزیم آروماتاز است، به این معنی که می‌تواند به یک متابولیت استروژن (7α-متیل استرادیول) تبدیل شود. این می‌تواند منجر به عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند ژنیکوماستی، احتباس آب و نوسانات خلقی شود.

• مشکلات قلبی عروقی: استفاده از AAS با تغییرات نامطلوب در پروفایل‌های لیپیدی (به عنوان مثال، کاهش کلسترول HDL و افزایش کلسترول LDL) مرتبط است و می‌تواند به بیماری‌های قلبی عروقی کمک کند.

• هپاتوتوکسیسیتی: اگرچه به اندازه برخی از AASهای خوراکی شدید نیست، اما احتمال فشار بر کبد وجود دارد.

• سایر عوارض جانبی آندروژنیک: با وجود مقاومت در برابر 5α-کاهش، هنوز هم می‌تواند باعث عوارض جانبی آندروژنیک مانند پوست چرب، آکنه و افزایش موهای بدن شود.

• تغییرات خلقی و رفتاری: مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، MENT می‌تواند بر خلق و خو تأثیر بگذارد و بالقوه منجر به افزایش پرخاشگری، تحریک‌پذیری و سایر اثرات روانشناختی شود.

مزایا و معایب

مزایا:

• پتانسیل آنابولیک بالا: برای عضله سازی قوی است.

• مقاومت در برابر 5α-ردوکتاز: ممکن است خطر برخی از عوارض جانبی آندروژنیک مانند مشکلات پروستات و ریزش مو را کاهش دهد.

• پتانسیل برای پیشگیری از بارداری مردانه: اثر سرکوب‌کننده قوی آن بر اسپرماتوژنز، آن را به یک حوزه امیدوارکننده برای تحقیقات در مورد کنترل تولد مردانه تبدیل می‌کند.

معایب:

• تایید نشده توسط FDA: این یک داروی تحقیقاتی است که برای هیچ کاربرد پزشکی تایید نشده است، به این معنی که اثرات بلندمدت و مشخصات ایمنی آن به طور کامل شناخته نشده است.

• نیاز به تزریق: به عنوان استات ترستولون، باید از طریق تزریق عضلانی تجویز شود.

• سرکوب هورمونی قوی: سرکوب قوی تولید تستوسترون طبیعی آن نیاز به یک درمان پس از چرخه (PCT) جامع برای بازگرداندن تعادل هورمونی دارد.

• عوارض جانبی استروژنی: تبدیل به استروژن می‌تواند منجر به عوارض جانبی قابل توجهی شود که ممکن است نیاز به استفاده از مهارکننده آروماتاز (AI) داشته باشد.

• قانونی بودن: در بسیاری از کشورها یک ماده کنترل‌شده است و استفاده غیر پزشکی آن غیرقانونی است.

دوز و فرکانس

از آنجایی که MENT یک داروی تحقیقاتی تایید نشده است، هیچ دوز پزشکی استاندارد وجود ندارد. با این حال، مطالعات تحقیقاتی دوزهای مختلفی را برای اهداف خاص بررسی کرده‌اند:

• آزمایش‌های پیشگیری از بارداری مردانه: از ایمپلنت‌های زیر جلدی برای رساندن MENT استفاده شده است. یک مطالعه از دو ایمپلنت استفاده کرد که هر کدام حاوی 115 میلی گرم استات MENT بودند.

• استفاده تجربی: در زمینه افزایش عملکرد، کاربران اغلب دوزهایی را گزارش می‌کنند که بسته به تجربه، اهداف چرخه و سایر ترکیبات مورد استفاده، به طور گسترده‌ای متفاوت است. هیچ دوز یا فرکانس بالینی تایید شده یا ایمن برای این استفاده وجود ندارد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: تحقیقات در مورد MENT (نه استر استات) که به صورت بولوس وریدی تجویز می‌شود، نیمه عمر نهایی تقریباً 40 دقیقه را نشان داد. نیمه عمر استات ترستولون به دلیل استر متصل شده، که آزاد شدن آن را در بدن کند می‌کند، طولانی‌تر است. در حالی که اعداد خاص برای فرم استات به طور گسترده در ادبیات بالینی در دسترس نیست، گزارش‌های تجربی نشان می‌دهند که نیمه عمر استر استات 2 تا 3 روز است، که برای حفظ سطوح پایدار خون به تزریق مکرر نیاز دارد.

• زمان تشخیص: به عنوان یک استروئید آنابولیک، MENT در فهرست ممنوعه آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) قرار دارد. زمان تشخیص در آزمایش دارو می‌تواند بسته به آزمایش خاص، دوز و متابولیسم فردی به طور قابل توجهی متفاوت باشد. در حالی که هیچ زمان تشخیص رسمی و منتشر شده‌ای برای MENT وجود ندارد، این یک استروئید آنابولیک است و متابولیت‌های آن ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه پس از آخرین استفاده قابل تشخیص باشند.

اثرات استروژنی، پروژستوژنی و پرولاکتین

• استروژنی: MENT یک بستر برای آنزیم آروماتاز است، به این معنی که می‌تواند به استروژن 7α-متیل استرادیول تبدیل شود. این دلیل اصلی عوارض جانبی استروژنی آن است.

• پروژستوژنی: MENT همچنین یک پروژستوژن قوی است، به این معنی که گیرنده پروژسترون را فعال می‌کند. این فعالیت پروژستوژنی به توانایی آن در سرکوب گنادوتروپین‌ها و مهار تولید اسپرم کمک می‌کند. همچنین می‌تواند بالقوه منجر به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی شود که گاهی اوقات با ترکیبی از فعالیت بالای استروژن و پروژسترون تشدید می‌شود.

• پرولاکتین: در حالی که MENT به طور مستقیم پرولاکتین را افزایش نمی‌دهد، فعالیت پروژستوژنی آن می‌تواند به طور غیرمستقیم به افزایش سطح پرولاکتین، به ویژه در حضور استروژن بالا، کمک کند. پرولاکتین بالا می‌تواند مجموعه عوارض جانبی خاص خود را ایجاد کند، از جمله ژنیکوماستی (که گاهی اوقات به عنوان "ژنیکوماستی پروژسترونی" نامیده می‌شود)، اختلال عملکرد جنسی و شیردهی.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک آندروژنیک یک استروئید، توانایی نسبی آن را برای ساخت عضله (اثر آنابولیک) در مقابل پتانسیل آن برای ایجاد عوارض جانبی مردانه (اثر آندروژنیک) نشان می‌دهد. این معمولاً با تستوسترون مقایسه می‌شود که نسبت 100:100 دارد.

• ترستولون (MENT): تحقیقات نشان داده‌اند که MENT دارای نسبت آنابولیک به آندروژنیک بالایی است. در حالی که عدد دقیق می‌تواند بسته به مطالعه و روش‌شناسی متفاوت باشد، اغلب گفته می‌شود که دارای رتبه‌بندی آنابولیک تقریباً 500٪ تستوسترون و رتبه‌بندی آندروژنیک تقریباً 100٪ است. این به آن نسبت آنابولیک آندروژنیک تقریبی 500:100 می‌دهد. این نسبت بالا دلیل اصلی پتانسیل آنابولیک بالای آن و فعالیت آندروژنیک کم آن در برخی بافت‌ها است.