Melanotan II

ملانوتان II چیست؟

ملانوتان II (که با نام‌های MT2 یا ملانوتان نیز شناخته می‌شود) آنالوگ مصنوعی هورمون پپتیدی طبیعی به نام هورمون محرک ملانوسیت آلفا (α-MSH) است. پپتیدهای ملانوکورتین طبیعی بدن در عملکردهای مختلفی از جمله رنگدانه سازی، اشتها و تحریک جنسی نقش دارند. ملانوتان II بر روی گیرنده‌های ملانوکورتین (به طور خاص MC1، MC3 و MC4) عمل می‌کند و عملکرد هورمون طبیعی را تقلید می‌کند.

• هدف اصلی: ملانوتان II در ابتدا برای تحریک ملانوژنز، فرآیند تولید ملانین، رنگدانه تیره کننده پوست، توسعه یافت. این امر منجر به برنزه شدن بدون نیاز به قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش قابل توجه می‌شود.

• اثرات دیگر: به دلیل تعامل آن با سایر گیرنده‌های ملانوکورتین (مانند MC4)، می‌تواند باعث اثراتی مانند افزایش میل جنسی و سرکوب اشتها شود.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا (همانطور که توسط کاربران و در برخی مطالعات گزارش شده است):

• برنزه شدن: شناخته‌شده‌ترین مزیت، توانایی دستیابی به برنزه شدن است. این ماده تولید ائوملانین، یک رنگدانه تیره که به محافظت از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش کمک می‌کند، را تحریک می‌کند.

• افزایش میل جنسی و تحریک جنسی: این یک عارضه جانبی شایع در مردان و زنان است که منجر به توسعه داروهای دیگر (مانند برملانوتاید) بر اساس این مکانیسم شده است.

• سرکوب اشتها: برخی از کاربران کاهش اشتها را گزارش می‌کنند که می‌تواند منجر به کاهش وزن شود.

عوارض جانبی:

ملانوتان II با طیف وسیعی از عوارض جانبی کوتاه مدت و بلند مدت همراه است که برخی از آنها جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی هستند.

• عوارض جانبی شایع کوتاه مدت:

  • قرمزی صورت

  • تهوع و استفراغ

  • نعوظ خود به خودی و طولانی مدت (پریاپیسم) در مردان که می‌تواند دردناک باشد و ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشد.

  • کاهش اشتها

  • خمیازه کشیدن و کشش

• عوارض جانبی و خطرات بالقوه بلند مدت:

  • خال‌ها و سرطان پوست: می‌تواند باعث ایجاد خال‌های جدید یا تیره شدن، تغییر شکل یا غیرطبیعی شدن خال‌ها و کک و مک‌های موجود شود. نگرانی وجود دارد که ممکن است خطر ملانوما را افزایش دهد، اگرچه برخی مطالعات نشان می‌دهند که این خطر بیشتر به قرار گرفتن همزمان در معرض اشعه ماوراء بنفش مربوط است.

  • رابدمیولیز: یک بیماری نادر اما جدی که شامل تجزیه بافت عضلانی است و می‌تواند منجر به آسیب کلیه شود.

  • اثرات عصبی: گزارش‌هایی از سندرم انسفالوپاتی برگشت‌پذیر خلفی (PRES)، یک بیماری عصبی که می‌تواند باعث سردرد، تشنج و اختلالات بینایی شود، وجود دارد.

  • خطر آلودگی و عفونت: به عنوان یک محصول غیرقانونی، خطر قابل توجهی از آلودگی ناشی از فرآیندهای تولید غیر استریل وجود دارد. استفاده از ویال‌های چند دوز و تکنیک‌های تزریق نادرست نیز می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

مزایا و معایب

مزایا:

• به دست آوردن برنزه شدن با قرار گرفتن کمتر در معرض اشعه ماوراء بنفش.

• می‌تواند میل جنسی و عملکرد جنسی را افزایش دهد.

• ممکن است منجر به سرکوب اشتها و کاهش وزن شود.

معایب:

• عدم نظارت: این محصول توسط سازمان‌های نظارتی مانند FDA تایید نشده است، به این معنی که هیچ تضمینی برای کیفیت، ایمنی یا اثربخشی آن وجود ندارد.

• خطرات جدی برای سلامتی: پتانسیل عوارض جانبی شدید، از جمله سرطان پوست، آسیب کلیه و مشکلات عصبی، بسیار بیشتر از هر مزیت ادعایی است.

• اثرات غیرقابل پیش‌بینی: دوز، خلوص و واکنش‌های فردی می‌تواند به طور گسترده‌ای متفاوت باشد و پیش‌بینی نتایج را دشوار می‌کند.

• قانونی بودن: نگهداری و فروش ملانوتان II در بسیاری از کشورها غیرقانونی است.

دوز و فراوانی

هیچ دوز یا فراوانی استاندارد و تایید شده پزشکی برای ملانوتان II وجود ندارد. اطلاعات موجود در اینترنت، حکایتی یا از مطالعات تحقیقاتی قدیمی است. یک "مرحله بارگذاری" معمولی ممکن است شامل تزریق زیر جلدی کوچک (به عنوان مثال، 200 میکروگرم) روزانه برای حدود یک هفته باشد، که پس از آن یک "مرحله نگهداری" با دوز پایین‌تر (به عنوان مثال، 100 میکروگرم) چند بار در هفته انجام می‌شود. با این حال، این‌ها توصیه‌های پزشکی تایید شده نیستند و استفاده از این محصولات می‌تواند خطرناک باشد. آزمایش‌های بالینی از دوزهای حدود 0.025 میلی‌گرم بر کیلوگرم استفاده کرده‌اند، اما حتی در این دوزها، عوارض جانبی مانند تهوع و نعوظ خود به خودی شایع بوده‌اند.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: مطالعات فارماکوکینتیک اولیه در مورد یک ترکیب مرتبط، ملانوتان-I، نیمه عمری حدود 0.8 تا 1.7 ساعت را نشان داد. تصور می‌شود که ملانوتان II نیز نیمه عمر کوتاهی دارد، اما داده‌های دقیق در انسان محدود است.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص ملانوتان II در آزمایش‌های مواد مخدر به طور گسترده منتشر یا استاندارد نشده است. به دلیل نیمه عمر کوتاه آن و این واقعیت که یک داروی رایج سوء استفاده نیست، اطلاعات کمی در مورد مدت زمان قابل تشخیص بودن آن در ادرار یا خون وجود دارد. مهم است به یاد داشته باشید که زمان‌های تشخیص بر اساس عواملی مانند دوز، فراوانی استفاده و متابولیسم فردی متفاوت است.

اثرات پروژسترونی، پرولاکتین و آنابولیک/آندروژنیک

• اثرات پروژسترونی و پرولاکتین: هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان دهد ملانوتان II اثرات مرتبط با پروژسترون یا پرولاکتین دارد. مکانیسم عمل آن در درجه اول از طریق سیستم ملانوکورتین است که از مسیرهای هورمونی که پروژسترون و پرولاکتین را تنظیم می‌کنند، متمایز است.

• نسبت آنابولیک و آندروژنیک: ملانوتان II یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک نیست. نسبت آنابولیک یا آندروژنیک ندارد زیرا بر روی گیرنده‌های آندروژن عمل نمی‌کند یا رشد عضلات را به روشی که استروئیدهای آنابولیک انجام می‌دهند، افزایش نمی‌دهد. اثرات آن مربوط به رنگدانه سازی، عملکرد جنسی و اشتها است، نه بر روی بافت عضلات و استخوان.