Megagrisevit Mono

مگاگریزویت مونو چیست؟

مگاگریزویت مونو نام تجاری برای استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) کلستبول استات است. نام‌های دیگر این ماده عبارتند از:

• 4-کلروتستوسترون 17β-استات (4-CLTA)

• ماکروبین

• استرانابول

• آلفا-تروفودرمین

این یک مشتق مصنوعی از تستوسترون است و معمولاً از طریق تزریق عضلانی تجویز می‌شود. کلستبول استات طوری طراحی شده است که اثر آنابولیک قوی (تقویت رشد عضلات) با حداقل اثر آندروژنیک (توسعه ویژگی‌های جنسی مردانه) داشته باشد.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا: در یک زمینه پزشکی، کلستبول استات برای پتانسیل آن در موارد زیر مورد مطالعه قرار گرفته است:

• تقویت سنتز پروتئین و نگهداری نیتروژن، که کلیدی برای رشد و ترمیم عضلات هستند.

• درمان شرایطی که تحلیل رفتن عضلات نگران کننده است.

• افزایش تولید گلبول‌های قرمز خون.

با این حال، استفاده از AAS برای عملکرد یا افزایش تصویر با عوارض جانبی قابل توجه و اغلب شدید همراه است.

عوارض جانبی: عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک مانند کلستبول استات می‌تواند جدی و گسترده باشد. آنها می‌توانند بر چندین سیستم بدن تأثیر بگذارند و ممکن است طولانی مدت یا غیرقابل برگشت باشند.

• سیستم قلبی عروقی: فشار خون بالا، لخته شدن خون، حملات قلبی، سکته مغزی و آسیب به شریان‌ها. همچنین می‌تواند بر سطح کلسترول با افزایش کلسترول LDL "بد" و کاهش کلسترول HDL "خوب" تأثیر منفی بگذارد.

• سیستم هورمونی (مردان): کاهش تولید اسپرم، کوچک شدن بیضه‌ها (آتروفی بیضه)، بزرگ شدن سینه‌ها (ژنیکوماستی)، طاسی با الگوی مردانه و افزایش بالقوه خطر سرطان بیضه.

• سیستم هورمونی (زنان): عمیق شدن صدا، کاهش اندازه سینه، رشد بیش از حد موهای بدن (هیروتیسم)، طاسی با الگوی مردانه و بزرگ شدن کلیتوریس. برخی از این اثرات ممکن است غیرقابل برگشت باشند.

• کبد: اشکال خوراکی AAS می‌تواند به ویژه برای کبد سمی باشد و منجر به تومورهای کبدی و کیست‌های پر از خون (پلیوزیس هپاتیس) شود.

• روان‌پزشکی: افزایش پرخاشگری ("خشم استروئیدی")، نوسانات خلقی، جنون و توهم.

• پوست: آکنه شدید، پوست چرب و آبسه‌های بالقوه در محل تزریق.

• اسکلتی عضلانی: در نوجوانان، می‌تواند باعث شود استخوان‌ها زودتر از موعد رشد خود را متوقف کنند و در نتیجه منجر به کوتاهی قد شود. همچنین می‌تواند خطر آسیب‌های تاندون را افزایش دهد.

مزایا و معایب

مزایا:

• افزایش توده عضلانی و قدرت.

• بهبود عملکرد ورزشی.

• استفاده‌های درمانی بالقوه برای شرایط پزشکی خاص (تحت نظارت دقیق پزشکی).

معایب:

• عوارض جانبی شدید و بالقوه غیرقابل برگشت که بر سیستم‌های قلبی عروقی، هورمونی و کبدی تأثیر می‌گذارند.

• عوارض جانبی روانی و عاطفی.

• خطر عفونت ناشی از شیوه‌های تزریق غیر استریل.

• غیرقانونی بودن و نگرانی‌های اخلاقی در ورزش و سایر زمینه‌ها.

دوز و فرکانس

اطلاعات مربوط به دوزهای خاص برای استفاده غیر پزشکی در دسترس عموم نیست یا مجاز نیست. با این حال، در یک زمینه پزشکی، دوزها توسط پزشک با دقت کنترل می‌شود. برای استفاده آن در افزایش عملکرد، کلستبول استات اغلب هر دو تا سه هفته یکبار تجویز می‌شود، اما این می‌تواند بسته به استفاده خاص متفاوت باشد. درک این نکته ضروری است که دوزهای مورد استفاده برای اهداف غیر پزشکی اغلب به طور قابل توجهی بالاتر از دوزهای تجویز شده درمانی است و منجر به خطر بسیار بالاتر عوارض جانبی می‌شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر یک ماده به زمانی گفته می‌شود که نیمی از دارو از بدن حذف شود. برای کلستبول استات، نیمه عمر با سرعت جذب دارو از محل تزریق و سپس داستریفیکاسیون در بدن تعیین می‌شود. مدت زمان اثرات بیولوژیکی با این سرعت جذب تعیین می‌شود.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص به مدت زمانی اشاره دارد که یک ماده یا متابولیت‌های آن را می‌توان در آزمایش مواد مخدر، معمولاً در ادرار یا خون، تشخیص داد. برای کلستبول استات، یک کاربرد واحد می‌تواند متابولیت‌های قابل تشخیص را در ادرار برای بیش از 10 روز تولید کند. پنجره تشخیص دقیق می‌تواند بر اساس دوز، فرکانس استفاده و روش آزمایش خاص مورد استفاده متفاوت باشد.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات پروژسترونی و پرولاکتین: اطلاعات خاص محدودی در مورد اثرات پروژسترونی و مرتبط با پرولاکتین کلستبول استات در دسترس است. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند فعالیت پروژسترونی داشته باشند که می‌تواند منجر به عوارضی مانند ژنیکوماستی شود. ترکیبات پروژسترونی همچنین می‌توانند بر سطح پرولاکتین تأثیر بگذارند. لازم به ذکر است که سیستم هورمونی پیچیده است و هر گونه استفاده از استروئید می‌تواند منجر به آبشاری از اثرات بر روی هورمون‌های مختلف، از جمله هورمون‌های مرتبط با پرولاکتین شود.

• اثرات استروژنیک: اصطلاح "استروژنیک" یک اصطلاح داروشناسی استاندارد نیست. استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک گروهی از هورمون‌ها بر اساس هسته استروئیدی هستند. آنها با برهمکنش با گیرنده‌های آندروژن و تقویت سنتز پروتئین، اثرات خود را اعمال می‌کنند.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک روشی برای مقایسه اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک استروئید با اثرات آندروژنیک (مردانه سازی) آن است. این نسبت نسبت به تستوسترون است که اغلب به عنوان مبنای مقایسه (1:1) استفاده می‌شود.

کلستبول استات به طور خاص طوری طراحی شده است که نسبت آنابولیک به آندروژنیک مطلوب‌تری نسبت به تستوسترون داشته باشد. این بدان معنی است که در نظر گرفته شده است که اثر آنابولیک قوی‌تری نسبت به اثر آندروژنیک خود داشته باشد، با هدف تقویت رشد عضلات در حالی که عوارض جانبی مردانه سازی را به حداقل می‌رساند. با این حال، یک عدد خاص و جهانی پذیرفته شده برای این نسبت برای کلستبول استات به راحتی در منابع عمومی در دسترس نیست. مطالعات یا منابع مختلف ممکن است ارقام متفاوتی را گزارش دهند، اما هدف اصلی آن "آنابولیک‌تر و کمتر آندروژنیک" از تستوسترون بودن است.