Masteron (Drostanolone)

ماسترون (دروستانولون) چیست؟

ماسترون، که با نام دروستانولون نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) مشتق از دی هیدروتستوسترون (DHT) است. در ابتدا برای مصارف پزشکی، به دلیل خواص ضد استروژنی آن، برای درمان سرطان سینه غیر قابل جراحی در زنان یائسه توسعه یافت. این دارو تحت نام‌های تجاری مختلفی از جمله Drolban، Masteril و Masteron به فروش می‌رسد.

دو فرم اصلی از ماسترون وجود دارد:

• پروپیونات دروستانولون (پروپیونات ماسترون): این نسخه کوتاه‌تر استر، رایج‌تر است.

• انانتات دروستانولون (انانتات ماسترون): این نسخه با اثر طولانی‌تر و کمتر رایج است.

ویژگی کلیدی دروستانولون این است که بستر آنزیم آروماتاز نیست. این بدان معنی است که نمی‌تواند به استروژن تبدیل شود، که دلیل اصلی استفاده از آن در بدنسازی و افزایش عملکرد است.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا

• سختی و تراکم عضلات: ماسترون به دلیل ایجاد ظاهری "سخت" و "خشک" در عضلات شناخته شده است، که توسط بدنسازان، به ویژه در طول آماده‌سازی برای مسابقات، بسیار مورد توجه است. این نتیجه عدم احتباس آب است.

• اثرات آنابولیک خفیف: در حالی که یک عامل اصلی حجم‌دهی نیست، دارای اثرات آنابولیک متوسطی است که می‌تواند در حفظ توده عضلانی در طول چرخه "کاهش وزن" با محدودیت کالری کمک کند.

• خواص ضد استروژنی: به عنوان یک مشتق DHT، هیچ فعالیت استروژنی ندارد. این بدان معنی است که عوارضی مانند ژنیکوماستی (رشد بافت پستان در مردان) یا احتباس آب ایجاد نمی‌کند. همچنین می‌تواند به مقابله با اثرات استروژنی سایر استروئیدهای مورد استفاده در یک چرخه کمک کند.

• افزایش قدرت: کاربران اغلب از افزایش قابل توجه قدرت بدون افزایش متناظر در وزن بدن گزارش می‌دهند.

عوارض جانبی

• عوارض جانبی آندروژنیک: از آنجایی که مشتق DHT است، ماسترون دارای اثرات آندروژنیک قوی است. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تسریع ریزش موی الگوی مردانه در افراد مستعد ژنتیکی.

  • آکنه و پوست چرب.

  • افزایش رشد موهای بدن و صورت.

  • بزرگ شدن پروستات.

• مشکلات قلبی عروقی: مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، ماسترون می‌تواند بر سطح کلسترول تأثیر منفی بگذارد، کلسترول HDL "خوب" را کاهش دهد و به طور بالقوه کلسترول LDL "بد" را افزایش دهد، که خطر بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد.

• ویریلیزاسیون در زنان: به دلیل ماهیت آندروژنیک آن، زنانی که از ماسترون استفاده می‌کنند، در معرض خطر ایجاد ویژگی‌های مردانه مانند صدای بم‌تر، بزرگ شدن کلیتوریس و افزایش موهای بدن هستند.

• سرکوب تولید طبیعی تستوسترون: تمام استروئیدهای آنابولیک، از جمله ماسترون، تولید طبیعی تستوسترون بدن را سرکوب می‌کنند. این می‌تواند منجر به مشکلات مختلفی از جمله کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ و خستگی شود و نیاز به درمان پس از چرخه (PCT) برای بازگرداندن عملکرد طبیعی هورمون دارد.

• تغییرات خلقی: کاربران ممکن است دچار افزایش پرخاشگری، تحریک‌پذیری یا تغییرات خلقی شوند.

مزایا و معایب

مزایا

• به استروژن آروماتیزه نمی‌شود.

• به دستیابی به فیزیک لاغر، سخت و عروقی کمک می‌کند.

• می‌تواند در حفظ توده عضلانی در طول فاز کاهش وزن مؤثر باشد.

• افزایش قدرت را فراهم می‌کند.

معایب

• پتانسیل بالای عوارض جانبی آندروژنیک، به ویژه ریزش مو.

• سرکوب تولید طبیعی تستوسترون.

• می‌تواند بر سلامت قلبی عروقی تأثیر منفی بگذارد.

• خواص آنابولیک محدود برای رشد قابل توجه عضلات.

مقدار مصرف و فراوانی

• پروپیونات دروستانولون: مقدار مصرف معمول برای افزایش فیزیک و عملکرد، از 300 تا 500 میلی‌گرم در هفته است. به دلیل نیمه عمر کوتاه آن، اغلب هر روز در میان یا روزانه تزریق می‌شود.

• انانتات دروستانولون: یک برنامه تزریق کمتر مکرر با نسخه انانتات امکان‌پذیر است، معمولاً 400 تا 600 میلی‌گرم در هفته، که یک یا دو بار در هفته تجویز می‌شود.

توجه: این مقادیر مصرف بر اساس استفاده غیر پزشکی و افزایش عملکرد است و توصیه نمی‌شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر پروپیونات دروستانولون تقریباً 2 روز است. نیمه عمر انانتات دروستانولون به طور قابل توجهی طولانی‌تر است.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص ماسترون در آزمایش‌های مواد مخدر طولانی است. متابولیت اصلی دروستانولون را می‌توان تا 29 روز یا حتی بیشتر در ادرار تشخیص داد، بسته به آزمایش خاص و متابولیسم فردی. این امر آن را به ماده‌ای پرخطر برای ورزشکاران تحت آزمایش تبدیل می‌کند.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: ماسترون مشتق DHT است و بستر آروماتاز نیست. بنابراین، هیچ فعالیت استروژنی ندارد و نمی‌تواند به استروژن تبدیل شود. این دلیل اصلی محبوبیت آن در بدنسازی است.

• پروژسترونی: تصور می‌شود که ماسترون فعالیت پروژسترونی کمی یا هیچ ندارد.

• پرولاکتین: ماسترون به طور مستقیم سطح پرولاکتین را افزایش نمی‌دهد. حتی ممکن است اثر خفیفی در مهار گیرنده‌های پرولاکتین داشته باشد، که می‌تواند در ترکیب با ترکیباتی که پرولاکتین را افزایش می‌دهند، مانند ترنبولون، مفید باشد.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک دروستانولون به طور کلی 62:25 ذکر شده است. این نشان می‌دهد که اثرات آنابولیک (ساخت عضله) آن به طور متوسط قوی‌تر از اثرات آندروژنیک (زنانگی) آن است، اما در مقایسه با سایر استروئیدها، یک عامل آنابولیک قوی نیست.