Libriol

لیبریول چیست؟

لیبریول یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) است که ترکیبی از دو ترکیب مختلف است:

• ناندرلون: یک استروئید تزریقی با اثر طولانی مدت با خواص آنابولیک قوی و آندروژنیک ضعیف. این ماده به دلیل افزایش رشد عضلات، تحریک اشتها و تولید گلبول‌های قرمز خون شناخته شده است.

• متاندریول: یک استروئید آندروژنیک که اغلب در ترکیب با سایر استروئیدها استفاده می‌شود.

نام "لیبریول" به خودی خود یک نام ژنریک نیست، بلکه یک نام تجاری خاص است و گاهی اوقات با نام‌های دیگری مانند "ناندربولین" یا "تریبولین" نیز شناخته می‌شود، زیرا این نام‌ها نیز به ترکیبی از ناندرولون و متاندریول اشاره دارند.

عوارض جانبی و مزایا

عوارض جانبی و مزایای لیبریول ترکیبی از اثرات اجزای آن است.

مزایا:

• افزایش توده عضلانی: خواص آنابولیک ناندرولون به رشد قابل توجه عضلات کمک می‌کند.

• تحریک اشتها: این می‌تواند برای افراد یا حیواناتی که اشتهای ضعیفی دارند مفید باشد.

• بهبود تولید گلبول‌های قرمز خون: این می‌تواند منجر به افزایش ظرفیت حمل اکسیژن و افزایش استقامت شود.

• کاهش درد مفاصل: ناندرولون به دلیل توانایی خود در افزایش سنتز کلاژن و معدنی شدن استخوان شناخته شده است که می‌تواند به کاهش درد مفاصل کمک کند.

عوارض جانبی: عوارض جانبی مشابه سایر استروئیدهای آنابولیک است و می‌تواند شدید باشد.

• عوارض جانبی آندروژنیک (اثرات مردانه شدن): این می‌تواند شامل آکنه، ریزش مو (طاسی با الگوی مردانه)، افزایش رشد موهای بدن و صدای بم‌تر باشد. در زنان، این می‌تواند منجر به بزرگ شدن کلیتوریس نیز شود.

• مشکلات قلبی عروقی: استفاده از استروئیدهای آنابولیک می‌تواند منجر به فشار خون بالا، افزایش سطح کلسترول و افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی شود.

• مشکلات کبدی و کلیوی: اگرچه به اندازه برخی از استروئیدهای خوراکی هپاتوتوکسیک نیست، اما استفاده از AAS هنوز می‌تواند فشار زیادی بر کبد و کلیه‌ها وارد کند.

• اثرات روانشناختی: این می‌تواند شامل نوسانات خلقی، پرخاشگری، پارانویا و رفتارهای جنون‌آمیز باشد.

• مشکلات سیستم تولید مثل: در مردان، این می‌تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم، کوچک شدن بیضه‌ها و ناباروری شود.

• حفظ مایعات: می‌تواند باعث شود بدن آب را حفظ کند و منجر به ظاهر "باد کرده" شود.

مزایا و معایب

مزایا (در زمینه کاربرد مورد نظر):

• رشد و قدرت عضلانی قابل توجه را افزایش می‌دهد.

• ممکن است اشتها و تعداد گلبول‌های قرمز خون را بهبود بخشد.

• می‌تواند به سلامت و بهبود مفاصل کمک کند.

معایب:

• عوارض جانبی قابل توجه و بالقوه شدید، از جمله خطرات قلبی عروقی، روانشناختی و سلامت تولید مثل.

• پتانسیل اعتیاد و وابستگی، با علائم ترک پس از قطع مصرف.

• غیرقانونی برای مصارف غیر پزشکی در بسیاری از کشورها.

• نبود شواهد مبنی بر اینکه "چرخه" یا "استکینگ" می‌تواند از عوارض جانبی جلوگیری کند.

دوز و فراوانی

دوز و فراوانی بسیار متغیر است و به فرمولاسیون خاص و کاربرد مورد نظر (به عنوان مثال، استفاده دامپزشکی در مقابل استفاده انسانی، که از نظر پزشکی مجاز نیست) بستگی دارد. هیچ دوز واحد و جهانی پذیرفته شده‌ای برای لیبریول وجود ندارد. برای استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک به طور کلی، دوزها اغلب با توجه به پاسخ فردی و نتیجه مطلوب تنظیم می‌شوند و اغلب در یک چرخه با وقفه‌هایی برای کاهش عوارض جانبی تجویز می‌شوند.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر یک دارو زمانی است که طول می‌کشد تا نیمی از دوز متابولیزه و از بدن دفع شود. از آنجایی که لیبریول یک ترکیب است، نیمه عمر آن تحت تأثیر هر دو ناندرولون و متاندریول خواهد بود. ناندرولون دکانوات، یک شکل رایج از ناندرولون، نیمه عمری تقریباً 6 روز دارد.

• زمان تشخیص: این دوره زمانی است که در آن یک دارو و متابولیت‌های آن را می‌توان در آزمایش مواد مخدر تشخیص داد، که اغلب بسیار طولانی‌تر از نیمه عمر است. استروئیدهای آنابولیک، به ویژه استروئیدهای تزریقی، می‌توانند پنجره تشخیص بسیار طولانی داشته باشند. به عنوان مثال، ناندرولون دکانوات می‌تواند تا 18 ماه در آزمایش ادرار قابل تشخیص باشد. آزمایش‌های مو می‌توانند استفاده از استروئید را تا 12 ماه تشخیص دهند.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• اثرات استروژنی: ناندرولون می‌تواند به استروژن تبدیل شود (آروماتیزه شود)، اما در مقایسه با تستوسترون در حد کمتری. این بدان معنی است که تمایل کمتری به ایجاد عوارض جانبی استروژنی مانند ژنیکوماستی (رشد بافت پستان در مردان) و احتباس آب دارد، اما هنوز هم می‌تواند اتفاق بیفتد.

• اثرات پروژسترونی: ناندرولون دارای فعالیت پروژسترونی است، به این معنی که می‌تواند به گیرنده‌های پروژسترون در بدن متصل شود. این می‌تواند به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی کمک کند و همچنین می‌تواند بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد (HPG) تأثیر بگذارد و منجر به سرکوب تولید طبیعی تستوسترون شود.

• اثرات پرولاکتین: به دلیل فعالیت پروژسترونی، ناندرولون می‌تواند منجر به افزایش سطح پرولاکتین شود. پرولاکتین بالا می‌تواند عوارضی مانند ژنیکوماستی (به ویژه در ترکیب با استروژن)، اختلال عملکرد جنسی و شیردهی (در موارد نادر) ایجاد کند.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک آندروژنیک معیاری از فعالیت آنابولیک (عضله سازی) یک استروئید نسبت به فعالیت آندروژنیک (مردانه سازی) آن در مقایسه با تستوسترون است.

• تستوسترون: دارای نسبت 1:1 است.

• ناندرلون: اغلب گفته می‌شود که دارای نسبت آنابولیک آندروژنیک تقریباً 10:1 یا بیشتر است. این نشان دهنده اثرات آنابولیک قوی و اثرات آندروژنیک نسبتاً ضعیف‌تر آن است.

لطفاً به خاطر داشته باشید که این اطلاعات برای اهداف آموزشی است و نباید به عنوان مشاوره پزشکی تلقی شود. اگر در مورد یک بیماری یا داروی خاص سؤالی دارید، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی واجد شرایط مشورت کنید.