IGF-1 DES

IGF-1 DES چیست؟

IGF-1 DES، که با نام des(1-3)IGF-I نیز شناخته می‌شود، آنالوگ مصنوعی و کوتاه‌شده‌ی فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) است. "DES" در نام آن به معنای "اسید آمینه حذف‌شده" است، زیرا نسخه‌ی اصلاح‌شده‌ای از پروتئین IGF-1 است که سه اسید آمینه‌ی اول از زنجیره‌ی آن حذف شده‌اند.

این تغییر کوچک، IGF-1 DES را به طور قابل‌توجهی از IGF-1 معمولی یا همتای طولانی‌اثر آن، IGF-1 LR3، متمایز می‌کند.

• 10 برابر قوی‌تر: ساختار کوتاه‌شده به IGF-1 DES اجازه می‌دهد تا با میل ترکیبی بسیار بالاتر به گیرنده‌ی IGF-1 متصل شود—تا 10 برابر قوی‌تر از IGF-1.

• تحت تأثیر پروتئین‌های متصل‌کننده قرار نمی‌گیرد: به پروتئین‌های متصل‌شونده به IGF (IGFBPs) متصل نمی‌شود، که به‌طور معمول زیست‌دسترسی و فعالیت IGF-1 را در جریان خون محدود می‌کنند. این بدان معناست که می‌تواند تقریباً بلافاصله و شدیداً در محل تزریق عمل کند.

• کوتاه‌اثر و موضعی: به دلیل عدم توانایی در اتصال به IGFBPs، نیمه‌عمر آن بسیار کوتاه است و اثرات آن بسیار موضعی در ناحیه‌ای است که در آن تزریق می‌شود. این امر آن را به ابزاری برای رشد و ریکاوری عضلات "موضعی" یا هدفمند تبدیل می‌کند.

فواید و عوارض جانبی

فواید

• رشد هدفمند عضلات: فایده‌ی اصلی آن توانایی القای هایپرتروفی موضعی عضلات (افزایش در اندازه‌ی سلول) و هایپرپلازی (افزایش در تعداد سلول) در محل تزریق است. به همین دلیل است که اغلب توسط بدنسازان برای افزایش عضلات "کند رشد" یا گروه‌های عضلانی خاص استفاده می‌شود.

• ترمیم آسیب و بافت همبند: خواص احیاکننده‌ی قوی آن برای تسریع بهبودی آسیب‌ها، به‌ویژه در عضلات و بافت‌های همبند، استفاده می‌شود.

• فعال‌سازی عضلات پس از تمرین: به دلیل اثر سریع و موضعی آن، اغلب بلافاصله پس از تمرین برای تقویت پاسخ عضله‌سازی در عضلات تمرین‌شده استفاده می‌شود.

عوارض جانبی

عوارض جانبی IGF-1 DES شبیه به عوارض جانبی IGF-1 است، اما قدرت و اثر سریع آن ممکن است برخی از آن‌ها را تشدید کند.

• هیپوگلیسمی (قند خون پایین): IGF-1 اثرات شبه انسولینی دارد و استفاده از آن می‌تواند منجر به کاهش خطرناک سطح قند خون شود، به‌ویژه اگر زمان‌بندی آن با مصرف غذا به‌درستی انجام نشود.

• درد مفاصل و عضلات: برخی از کاربران از درد شدید عضلات و مفاصل گزارش می‌دهند.

• رشد بیش از حد بافت: استفاده‌ی سیستمیک یا بیش از حد می‌تواند منجر به رشد بیش از حد برخی از بافت‌ها و اندام‌ها، از جمله قلب (هایپرتروفی قلبی) شود.

• افزایش خطر ابتلا به سرطان: از آنجایی که IGF-1 یک فاکتور رشد قوی است، می‌تواند تکثیر سلولی را افزایش دهد. سطوح بالای IGF-1 با افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها مرتبط بوده است، زیرا ممکن است رشد و گسترش سلول‌های سرطانی موجود را تسریع کند.

• ادم: تورم در اندام‌ها.

مزایا و معایب

مزایا

• بسیار قوی: بسیار قوی‌تر از IGF-1 طبیعی.

• اثرات موضعی: ایده‌آل برای رشد هدفمند عضلات یا ترمیم آسیب‌ها.

• اثر سریع: اثرات آن به دلیل عدم اتصال به IGFBPs تقریباً فوری است.

معایب

• نیمه‌عمر بسیار کوتاه: نیاز به زمان‌بندی دقیق و تزریق مکرر، اغلب چندین بار در روز در روزهای تمرین دارد.

• خطر هیپوگلیسمی: اثرات شبه انسولینی می‌تواند در صورت عدم مدیریت صحیح خطرناک باشد.

• خطر بالای رشد بیش از حد بافت: قدرت، خطر رشد ناخواسته‌ی بافت، به‌ویژه با دوز نامناسب، را افزایش می‌دهد.

• غیرقانونی: این ماده برای مصارف پزشکی در خارج از محیط‌های بالینی بسیار خاص تأیید نشده است و خلوص و ایمنی آن از منابع غیر دارویی تضمین نشده است.

دوز، فرکانس، نیمه‌عمر و زمان تشخیص

• دوز: دوزهای معمول از 20 تا 100 میکروگرم در هر تزریق متغیر است. کاربران اغلب از انتهای پایین‌تر شروع می‌کنند و دوز را بر اساس تحمل و پاسخ افزایش می‌دهند.

• فرکانس: معمولاً 1-2 بار در روز، اما فقط در روزهای تمرین استفاده می‌شود. زمانی که بلافاصله پس از تمرین تزریق شود، مؤثرترین است. دوره‌های مصرف اغلب به 4-6 هفته محدود می‌شوند و پس از آن وقفه‌ای وجود دارد.

• نیمه‌عمر: نیمه‌عمر IGF-1 DES بسیار کوتاه است و تخمین زده می‌شود حدود 20-30 دقیقه باشد.

• زمان تشخیص: در حالی که نیمه‌عمر آن بسیار کوتاه است، زمان تشخیص آن می‌تواند طولانی‌تر باشد. در آزمایش‌های ضد دوپینگ، خود ماده یا متابولیت‌های آن ممکن است تا 24-48 ساعت قابل تشخیص باشند، بسته به حساسیت روش‌های آزمایش مورد استفاده (به عنوان مثال، طیف‌سنجی جرمی پیشرفته). با این حال، اغلب تشخیص آن دشوار در نظر گرفته می‌شود، که به استفاده از آن در ورزش‌های رقابتی علی‌رغم ممنوعیت آن کمک می‌کند.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

IGF-1 DES یک فاکتور رشد است، نه یک استروئید آنابولیک. بنابراین، به‌طور مستقیم بر روی گیرنده‌های استروئیدی، پروژسترونی یا پرولاکتین مانند استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی یا پروژستین‌ها عمل نمی‌کند.

• استروژنی/آندروژنی: به‌طور مستقیم بر تولید تستوسترون تأثیر نمی‌گذارد یا عوارض جانبی آندروژنی مانند طاسی با الگوی مردانه، آکنه یا بزرگ شدن پروستات ندارد. با این حال، می‌تواند برهم‌کنش پیچیده‌ای با هورمون‌های جنسی داشته باشد. سیگنالینگ IGF-1 می‌تواند اثرات استروئیدهای جنسی را افزایش دهد و سیگنالینگ نامنظم IGF-1 با سرطان‌های تنظیم‌شده توسط هورمون مرتبط بوده است.

• پروژسترونی: هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد IGF-1 DES فعالیت پروژسترونی مستقیم دارد یا به گیرنده‌های پروژسترون متصل می‌شود.

• پرولاکتین: هیچ مدرکی از اثر مستقیم بر سطوح پرولاکتین وجود ندارد. اثرات آن بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز با اثرات ناشی از ترکیباتی که به‌طور مستقیم پرولاکتین را دستکاری می‌کنند، متفاوت است.

نسبت آنابولیک-آندروژنی

مفهوم نسبت آنابولیک-آندروژنی در مورد IGF-1 DES صدق نمی‌کند. از این نسبت برای اندازه‌گیری نسبت اثرات آنابولیک (عضله‌سازی) یک استروئید به اثرات آندروژنی (مردانه‌سازی) آن استفاده می‌شود. از آنجایی که IGF-1 DES یک هورمون پپتیدی است و نه یک استروئید، هیچ خاصیت آندروژنی ندارد. این یک عامل کاملاً آنابولیک است، اما مکانیسم اثر آن کاملاً با استروئیدهای آنابولیک متفاوت است. بنابراین، نمی‌توان نسبت آنابولیک-آندروژنی را برای IGF-1 DES محاسبه کرد.