Ibutamoren (MK-677)

ایبوتامورن، که با نام‌های MK-677 یا نوتروبال نیز شناخته می‌شود، یک محرک ترشح هورمون رشد است. این بدان معناست که این ترکیب غده هیپوفیز را برای آزادسازی هورمون رشد (GH) تحریک می‌کند. این دارو با تقلید از عملکرد هورمون گرلین عمل می‌کند که مسئول تحریک آزادسازی GH و تنظیم اشتها است. بر خلاف تزریق‌های GH خارجی که هورمون رشد مصنوعی را مستقیماً به بدن وارد می‌کنند، ایبوتامورن با افزایش تولید طبیعی GH و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) بدن عمل می‌کند.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• رشد و قدرت عضلانی: با افزایش سطح GH و IGF-1، ایبوتامورن می‌تواند رشد عضلات را تقویت کند، بهبودی را افزایش دهد و قدرت را بهبود بخشد.

• بهبود خواب: کاربران اغلب از کیفیت بهتر خواب و افزایش خواب REM گزارش می‌دهند.

• تراکم استخوان: مطالعات نشان داده‌اند که می‌تواند تراکم مواد معدنی استخوان را افزایش دهد و آن را به یک درمان بالقوه برای شرایطی مانند پوکی استخوان تبدیل کند.

• کاهش چربی: گزارش شده است که متابولیسم را افزایش می‌دهد و به کاهش چربی کمک می‌کند و به ترکیب بدنی لاغرتر کمک می‌کند.

• پوست، مو و ناخن: برخی از کاربران به دلیل افزایش سطح GH، بهبود در سلامت و ظاهر پوست، مو و ناخن خود را ذکر می‌کنند.

عوارض جانبی:

• افزایش اشتها: به دلیل خواص تقلید گرلین، یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی، افزایش قابل توجه اشتها است که می‌تواند منجر به افزایش وزن شود.

• حفظ آب/ادم: کاربران ممکن است احتباس مایعات و تورم، به ویژه در اندام‌ها، را تجربه کنند.

• مقاومت به انسولین: ایبوتامورن می‌تواند سطح گلوکز خون ناشتا را افزایش دهد و حساسیت به انسولین را کاهش دهد، که خطر هایپرگلیسمی و با استفاده طولانی مدت، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش می‌دهد.

• بی‌حسی و درد مفاصل/عضلات: برخی از کاربران از بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن موقت در اندام‌ها و درد مفاصل یا عضلات گزارش داده‌اند.

• خطرات بالقوه قلبی عروقی: یک کارآزمایی بالینی به دلیل نگرانی‌هایی مبنی بر اینکه ایبوتامورن ممکن است خطر نارسایی احتقانی قلب را در برخی از بیماران افزایش دهد، زودتر متوقف شد.

مزایا و معایب

مزایا:

• مصرف خوراکی: به صورت خوراکی به شکل پودر، قرص یا مایع مصرف می‌شود که مزیت قابل توجهی نسبت به پپتیدهای GH تزریقی دارد.

• تحریک تولید طبیعی GH: با سیستم‌های بدن برای افزایش GH کار می‌کند، نه اینکه هورمون مصنوعی را وارد کند.

• غیر هورمونی: مستقیماً بر تستوسترون یا سایر هورمون‌های آندروژنی تأثیر نمی‌گذارد.

• وضعیت قانونی (برای تحقیق): اغلب به عنوان یک "ماده شیمیایی تحقیقاتی" فروخته می‌شود که دسترسی به آن را آسان‌تر می‌کند، اگرچه استفاده از آن برای مصرف انسان در بسیاری از نقاط غیرقانونی و غیرقابل تنظیم است.

معایب:

• تأیید نشده برای استفاده انسانی: ایبوتامورن یک داروی تحقیقاتی است و توسط سازمان‌های نظارتی مانند FDA برای استفاده انسانی تأیید نشده است. مشخصات ایمنی بلندمدت آن کاملاً مشخص نیست.

• خطرات جدی برای سلامتی: پتانسیل عوارض جانبی جدی، از جمله افزایش خطر ابتلا به دیابت و نارسایی قلبی، نگرانی اصلی است.

• ممنوع در ورزش: در فهرست ممنوعه آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) قرار دارد و در تمام اشکال مشروع رقابت ممنوع است.

• کیفیت متغیر محصول: از آنجایی که در بازار سیاه فروخته می‌شود، خلوص، قدرت و ایمنی محصولات می‌تواند بسیار نامنظم باشد.

دوز و فرکانس

اطلاعات مربوط به دوز و فرکانس بر اساس داده‌های حکایتی و تحقیقاتی است، نه دستورالعمل‌های پزشکی، زیرا این ماده برای مصرف انسان تأیید نشده است. دوزهای معمول از 10 تا 25 میلی‌گرم در روز متغیر است، و برخی از کاربران تا 50 میلی‌گرم مصرف می‌کنند. فرکانس به طور کلی یک بار در روز به دلیل اثرات طولانی مدت آن است. اغلب توصیه می‌شود قبل از خواب مصرف شود تا با چرخه طبیعی آزادسازی GH بدن همزمان باشد. چرخه دارویی نیز معمولاً برای جلوگیری از ایجاد تحمل پیشنهاد می‌شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف ایبوتامورن در برخی مطالعات حیوانی حدود 4-6 ساعت گزارش شده است. با این حال، اثرات آن، به ویژه افزایش سطح IGF-1، بسیار طولانی‌تر است، به طوری که یک دوز خوراکی منفرد تا 24 ساعت IGF-1 را بالا نگه می‌دارد.

• زمان تشخیص: به دلیل وضعیت آن به عنوان یک ماده ممنوعه در ورزش، زمان تشخیص آن نگرانی اصلی برای ورزشکاران است. ایبوتامورن را می‌توان در ادرار برای چند روز تا چند هفته تشخیص داد و متابولیت‌های آن می‌توانند برای مدت طولانی‌تری وجود داشته باشند.

اثرات استروئیدوژنیک، پروژسترونیک و پرولاکتین

• استروئیدوژنیک و پروژسترونیک: ایبوتامورن یک استروئید نیست و اثرات استروئیدوژنیک یا پروژسترونیک مستقیم ندارد. بر روی گیرنده‌های آندروژن یا پروژسترون عمل نمی‌کند. بر خلاف استروئیدهای آنابولیک، باعث خاموشی تولید طبیعی تستوسترون بدن نمی‌شود.

• پرولاکتین: در حالی که ایبوتامورن مستقیماً بر سطح پرولاکتین به همان شیوه برخی ترکیبات دیگر تأثیر نمی‌گذارد، برخی تحقیقات در مورد سایر محرک‌های ترشح هورمون رشد (مانند سرمورلین) نشان می‌دهد که افزایش جزئی و حاد در سطح پرولاکتین وجود دارد. اثرات ایبوتامورن بر پرولاکتین به خوبی مستند نشده است، اما به عنوان یک اثر اولیه در نظر گرفته نمی‌شود.

نسبت آنابولیک آندروژنیک

ایبوتامورن (MK-677) ندارد نسبت آنابولیک-آندروژنیک. این نسبت یک معیار برای مقایسه اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک ترکیب با اثرات آندروژنیک (مردانه سازی) آن است. این نسبت در درجه اول برای استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) قابل استفاده است. از آنجایی که ایبوتامورن یک استروئید نیست و بر روی گیرنده‌های آندروژن عمل نمی‌کند، این نسبت برای مشخصات دارویی آن بی‌ربط است. این دارو از طریق GH و IGF-1 اثرات آنابولیک دارد، اما هیچ اثر آندروژنیک قابل توجهی ندارد.