GHRP-2

GHRP-2، یا پپتید آزادکننده هورمون رشد-2، یک پپتید سنتتیک است که به دسته داروهای شناخته‌شده به عنوان محرک‌های ترشح هورمون رشد (GHSs) تعلق دارد. این ماده به عنوان یک محرک قوی برای آزادسازی هورمون رشد (GH) از غده هیپوفیز عمل می‌کند. مکانیسم اثر آن از طریق اتصال به گیرنده گرلین/محرک ترشح هورمون رشد (GHSR) است که با گیرنده‌های هورمون آزادکننده هورمون رشد (GHRH)، هورمون طبیعی آزادکننده GH در بدن، متفاوت است. این پپتید همچنین عملکردهای گرلین، که اغلب به عنوان "هورمون گرسنگی" شناخته می‌شود، را تقلید می‌کند که منجر به افزایش اشتها می‌شود. GHRP-2 همچنین با نام جایگزین pralmorelin شناخته می‌شود.

---

فواید و عوارض جانبی

فواید اصلی GHRP-2، توانایی آن در افزایش قابل‌توجه ترشح هورمون رشد است که می‌تواند منجر به اثرات مختلفی مانند رشد عضلات، کاهش چربی، بهبود ریکاوری و افزایش سلامتی شود. همچنین ممکن است اشتها را تحریک کند که می‌تواند برای افرادی که دارای شرایطی هستند که باعث کمبود اشتها می‌شود، مفید باشد. برخی مطالعات همچنین نشان می‌دهند که ممکن است اثرات ضد التهابی و محافظت از قلب داشته باشد.

عوارض جانبی GHRP-2 می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش اشتها: این یک اثر شایع به دلیل خواص تقلید گرلین آن است و می‌تواند منجر به افزایش وزن ناخواسته شود.

• افزایش قند خون: می‌تواند متابولیسم گلوکز را مختل کند و برای افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که مستعد ابتلا به آن هستند، خطرناک است.

• حفظ مایعات (ادم): کاربران ممکن است دچار تورم، به‌ویژه در دست‌ها و پاها شوند.

• درد مفاصل و عضلات: افزایش سطح GH می‌تواند منجر به رشد بافت در اطراف مفاصل شود و باعث ناراحتی شود.

• اختلال هورمونی: استفاده طولانی‌مدت می‌تواند تعادل هورمونی طبیعی بدن را مختل کند.

• مشکلات قلبی عروقی: افزایش سطح GH می‌تواند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهد.

• اختلالات گوارشی: تهوع، استفراغ و ناراحتی شکمی ممکن است رخ دهد.

• افزایش سطح پرولاکتین و کورتیزول: GHRP-2 باعث افزایش سطح این هورمون‌ها می‌شود.

---

مزایا و معایب

مزایا

• آزادسازی قوی GH: GHRP-2 یک محرک قوی هورمون رشد است.

• پتانسیل برای رشد عضلات و کاهش چربی: این نتیجه مستقیم افزایش سطح GH و IGF-1 است.

• بهبود ریکاوری: GH بالا می‌تواند در ترمیم و بهبود بافت کمک کند.

معایب

• عوارض جانبی قابل‌توجه: پتانسیل افزایش اشتها، افزایش قند خون و احتباس مایعات می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

• افزایش کورتیزول و پرولاکتین: این می‌تواند اثرات منفی بر خلق‌وخو، خواب و سلامت جنسی داشته باشد.

• نیمه عمر کوتاه: نیمه عمر کوتاه آن نیاز به تزریق چند بار در روز دارد.

• نداشتن داده‌های ایمنی بلندمدت: اثرات بلندمدت استفاده از GHRP-2 در انسان به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است.

---

دوز، فرکانس و نیمه عمر

GHRP-2 معمولاً از طریق تزریق زیر جلدی تجویز می‌شود. محدوده دوز رایج 100-300 میکروگرم، دو تا سه بار در روز است. فرکانس به دلیل نیمه عمر کوتاه پپتید بسیار مهم است. نیمه عمر GHRP-2 بسیار کوتاه است، تقریباً 15-60 دقیقه. این بدان معنی است که ظرف یک ساعت، بدن بخش قابل‌توجهی از دوز را پردازش و پاک کرده است، به همین دلیل است که تجویز مکرر برای حفظ سطح بالای GH ضروری است.

زمان تشخیص

GHRP-2 زمان تشخیص نسبتاً کوتاهی دارد. معمولاً در نمونه‌های ادرار و خون حدود 24-48 ساعت پس از آخرین تجویز، به‌ویژه با طیف‌سنجی جرمی پیشرفته، قابل تشخیص است. با این حال، در برخی موارد، متابولیت‌ها ممکن است برای مدت کمی طولانی‌تر، تا چند روز، قابل تشخیص باشند. پنجره تشخیص کوتاه اغلب در دوپینگ ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

---

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

GHRP-2 یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک نیست، بنابراین اثرات استروژنیک یا پروژسترونی ندارد. مستقیماً بر گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون تأثیر نمی‌گذارد. با این حال، شناخته‌شده است که باعث افزایش قابل‌توجهی در سطح پرولاکتین می‌شود که یکی از عوارض جانبی قابل‌توجه آن است. افزایش پرولاکتین می‌تواند منجر به عوارض جانبی ناخواسته مانند ژنیکوماستی (در مردان)، گالاکتوره (ترشح شیر از نوک پستان) و اختلال عملکرد جنسی شود.

---

نسبت آنابولیک آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک طبقه‌بندی است که برای استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) استفاده می‌شود. اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک ماده را با اثرات آندروژنیک (مردانه‌سازی) آن مقایسه می‌کند. از آنجایی که GHRP-2 یک استروئید نیست، نسبت آنابولیک-آندروژنیک ندارد. مفهوم نسبت آنابولیک-آندروژنیک برای هورمون‌های پپتیدی مانند GHRP-2 قابل استفاده نیست.