Drostanolone Propionate (Masteron)

پروپیونات دروستانولون، که با نام مسترون نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک مصنوعی (AAS) مشتق از دی هیدروتستوسترون (DHT) است. در ابتدا برای مصارف پزشکی، به طور خاص به عنوان ضد استروژن برای درمان سرطان پستان غیر قابل جراحی در زنان یائسه، توسعه یافت. در حالی که استفاده پزشکی آن محدود شده است، به دلیل اثرات افزایش دهنده عملکرد و زیبایی‌شناسی آن، در جوامع بدنسازی و ورزشی محبوبیت پیدا کرده است.

نام‌های دیگر

• پروپیونات دروستانولون

• ماسترون

• درولبان

• ماستریل

• پرماستریل

فواید و عوارض جانبی

فواید

• بهبود زیبایی‌شناسی: به دلیل توانایی آن در ایجاد ظاهری "سفت‌تر" و "خشک‌تر" با کاهش احتباس آب زیر جلدی، بسیار ارزشمند است. این امر آن را به انتخابی محبوب برای ورزشکاران و بدنسازانی که برای مسابقات آماده می‌شوند، تبدیل کرده است.

• فعالیت ضد استروژنی: به عنوان یک مشتق DHT، به استروژن آروماتیزه نمی‌شود. این بدان معنی است که به جلوگیری از عوارض جانبی استروژنی مانند ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان در مردان) و احتباس آب کمک می‌کند. همچنین می‌تواند برای کاهش این اثرات از سایر استروئیدهای آروماتیزه کننده در یک دوره استفاده شود.

• حفظ عضلات: مسترون اغلب در "دوره‌های کات" برای کمک به حفظ توده عضلانی بدون چربی در کمبود کالری استفاده می‌شود، که برای حفظ قدرت و اندازه در هنگام کاهش چربی بدن بسیار مهم است.

عوارض جانبی استفاده از پروپیونات دروستانولون با طیف وسیعی از عوارض جانبی بالقوه همراه است که شایع‌ترین آنها از نوع آندروژنی است.

• عوارض جانبی آندروژنی: اینها برجسته‌ترین هستند و می‌توانند شامل آکنه، تسریع ریزش موی الگوی مردانه (در افراد مستعد)، و افزایش رشد موهای بدن و صورت باشند. در زنان، می‌تواند منجر به ویریلیزاسیون شود و باعث ایجاد اثراتی مانند صدای بم‌تر، بزرگ شدن کلیتوریس و تغییرات در شکل بدن شود.

• خطرات قلبی عروقی: مانند بسیاری از AASهای دیگر، می‌تواند بر پروفایل‌های کلسترول تأثیر منفی بگذارد، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL، کلسترول "خوب") را کاهش داده و لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL، کلسترول "بد") را افزایش دهد، که می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد.

• سرکوب تستوسترون طبیعی: مانند همه استروئیدهای آنابولیک، تولید طبیعی تستوسترون بدن را سرکوب می‌کند، که نیاز به درمان پس از دوره (PCT) برای بازیابی سطح هورمون دارد.

مزایا و معایب

مزایا

• به استروژن تبدیل نمی‌شود و خطر عوارض جانبی استروژنی را از بین می‌برد.

• برای ایجاد ظاهری عضلانی لاغر، مشخص و "سفت" مؤثر است.

• می‌تواند برای حفظ توده عضلانی در طول کمبود کالری مفید باشد.

معایب

• خطر بالای عوارض جانبی آندروژنی.

• تأثیر منفی بالقوه بر سلامت قلبی عروقی.

• در ایالات متحده یک ماده کنترل‌شده برنامه III است و استفاده غیر پزشکی آن غیرقانونی است.

دوز و فراوانی

دوز و فراوانی معمول برای افزایش عملکرد به صورت پزشکی استاندارد نیست و بر اساس شواهد غیرمستقیم است. دوزهای رایج ذکر شده در جوامع بدنسازی از 300 تا 500 میلی‌گرم در هفته متغیر است، که اغلب به دلیل نیمه عمر کوتاه استر پروپیونات، به صورت تزریق هر روز در میان تقسیم می‌شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر پروپیونات دروستانولون تقریباً 2 تا 3 روز است. این مدت زمان کوتاه، برای حفظ سطوح پایدار خون، نیاز به تزریق مکرر دارد.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص در آزمایش‌های مواد مخدر می‌تواند متفاوت باشد، اما به دلیل استر کوتاه آن، به طور کلی در نظر گرفته می‌شود که پنجره تشخیص کوتاه‌تری نسبت به استروئیدهای طولانی‌تر دارد. به طور معمول حدود 3 هفته پس از آخرین تزریق قابل تشخیص است، اگرچه این می‌تواند بر اساس متابولیسم فردی و حساسیت آزمایش متفاوت باشد.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: دروستانولون یک مشتق DHT است و آروماتیزه نمی‌شود. هیچ فعالیت استروژنی ندارد.

• پروژسترونی: شناخته شده نیست که فعالیت پروژسترونی قابل توجهی داشته باشد.

• پرولاکتین: به طور مستقیم سطح پرولاکتین را افزایش نمی‌دهد، بنابراین عوارض جانبی مرتبط با پرولاکتین جای نگرانی نیستند.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک پروپیونات دروستانولون تقریباً 62:25 است. این نشان می‌دهد که اثر آنابولیک قابل توجهی نسبت به اثر آندروژنی آن دارد، اگرچه خواص آندروژنی آن هنوز هم قابل توجه است.