Dianabol (Methandrostenolone)

دیانابول، که با نام شیمیایی متاندرستنولون (یا متاندیئنون) نیز شناخته می‌شود، یک آندروژن مصنوعی و استروئید آنابولیک (AAS) است. این دارو یکی از اولین استروئیدهای آنابولیک خوراکی بود و به سرعت به دلیل توانایی خود در افزایش سریع رشد عضلات و قدرت، در بین ورزشکاران و بدنسازان محبوب شد. این مشتق تستوسترون است که برای مصرف خوراکی اصلاح شده است.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• رشد قابل توجه عضلات: دیانابول به دلیل اثرات آنابولیک قوی خود شناخته شده است که منجر به افزایش چشمگیر سنتز پروتئین و حفظ نیتروژن می‌شود. این امر از رشد سریع بافت عضلانی پشتیبانی می‌کند.

• افزایش قدرت: کاربران اغلب از افزایش قابل توجه قدرت گزارش می‌دهند که امکان تمرینات شدیدتر و پربازده‌تر را فراهم می‌کند.

• بهبود گلیکوژنولیز: تولید و ذخیره گلیکوژن را افزایش می‌دهد و به عضلات انرژی بیشتری برای ورزش می‌دهد.

• اثرات ضد کاتابولیک: به کاهش تجزیه پروتئین عضلات کمک می‌کند که در دوره‌های تمرین شدید بسیار مفید است.

عوارض جانبی:

• هپاتوتوکسیسیتی (سمیت کبدی): این یکی از جدی‌ترین عوارض جانبی دیانابول است. از آنجایی که این یک استروئید 17-آلفا-آلکیله است، پس از مصرف خوراکی توسط کبد تجزیه نمی‌شود، که فشار قابل توجهی بر این عضو وارد می‌کند و می‌تواند منجر به آسیب کبدی، التهاب و در موارد شدید، سرطان کبد شود.

• سرکوب تستوسترون: مصرف دیانابول می‌تواند تولید طبیعی تستوسترون بدن را به شدت سرکوب کند که می‌تواند منجر به آتروفی بیضه، کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ و ناباروری موقت شود.

• مشکلات قلبی عروقی: می‌تواند بر سطح کلسترول تأثیر منفی بگذارد و کلسترول HDL "خوب" را کاهش و کلسترول LDL "بد" را افزایش دهد. این امر همراه با احتباس مایعات می‌تواند فشار خون را افزایش دهد و خطر بیماری‌های قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد.

• عوارض جانبی استروژنی: دیانابول می‌تواند به استروژن تبدیل شود (آروماتیزه شود)، که می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی (رشد بافت پستان در مردان) و احتباس بیش از حد مایعات شود.

• عوارض جانبی آندروژنی: در حالی که اثر آندروژنی متوسطی دارد، هنوز می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند آکنه، طاسی با الگوی مردانه و در زنان، ویریلیزاسیون (توسعه ویژگی‌های مردانه) شود.

• تغییرات خلقی: مصرف استروئیدهای آنابولیک با نوسانات خلقی، پرخاشگری و اضطراب مرتبط بوده است.

مزایا و معایب

مزایا:

• افزایش سریع توده عضلانی و قدرت.

• بهبود عملکرد ورزشی.

• مصرف خوراکی راحت است.

معایب:

• خطر بالای آسیب کبدی.

• سرکوب قابل توجه تولید طبیعی تستوسترون.

• عوارض جانبی استروژنی و آندروژنی.

• خطرات سلامتی قلبی عروقی.

• پتانسیل برای اثرات روانی منفی.

• افزایش‌ها اغلب دائمی نیستند و بخش قابل توجهی از آن وزن آب است که پس از چرخه از بین می‌رود.

دوز و فراوانی

دوزها می‌تواند بسیار متفاوت باشد، اما برای مصارف غیر پزشکی، مدت زمان یک دوره معمولاً 4 تا 6 هفته است. یک دوز روزانه معمولی برای یک مبتدی ممکن است 15-30 میلی‌گرم باشد که در طول روز پخش می‌شود تا سطح پایدار خون حفظ شود. کاربران باتجربه‌تر ممکن است دوزهای بالاتری مصرف کنند، اما این امر به طور قابل توجهی خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. بسیار مهم است که توجه داشته باشید که هیچ دوز "ایمن" وجود ندارد و همه موارد مصرف با خطرات سلامتی همراه است.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف دیانابول نسبتاً کوتاه است، حدود 3-6 ساعت. به همین دلیل است که دوزها اغلب در طول روز تقسیم می‌شوند.

• زمان تشخیص: با وجود نیمه عمر کوتاه، متابولیت‌های دیانابول می‌توانند تا 6 هفته در ادرار تشخیص داده شوند. این امر باعث می‌شود که به راحتی در آزمایش‌های مواد مخدر قابل تشخیص باشد.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: همانطور که گفته شد، دیانابول به دلیل اینکه می‌تواند به متیل استرادیول استروژن تبدیل شود، اثر استروژنی متوسطی دارد. این علت عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی و احتباس آب است. داروهای ضد استروژن اغلب برای کاهش این اثرات استفاده می‌شوند.

• پروژسترونی: دیانابول فعالیت پروژسترونی ندارد.

• پرولاکتین: هیچ مدرک قابل توجهی وجود ندارد که دیانابول به طور مستقیم بر سطح پرولاکتین تأثیر بگذارد. با این حال، برخی مطالعات نشان می‌دهند که برخی اثرات استروژنی می‌توانند به طور غیرمستقیم بر پرولاکتین تأثیر بگذارند.

نسبت آنابولیک آندروژنی

نسبت آنابولیک-آندروژنی دیانابول معمولاً 90-210:40-60 ذکر می‌شود. این عدد بر اساس مقایسه با تستوسترون است که نسبت آن 100:100 است. این نسبت نشان می‌دهد که دیانابول اثرات آنابولیک بسیار قوی (ساخت عضله) و اثرات آندروژنی متوسط (مربوط به ویژگی‌های جنسی مردانه) دارد.