Depot Testosterone

تستوسترون دپو (سیپیونات تستوسترون)، که با نام تجاری دپو-تستوسترون نیز شناخته می‌شود، یک داروی آندروژن و استروئید آنابولیک (AAS) است. این یک پروداروی طولانی‌اثر تستوسترون است، به این معنی که بدن پس از تجویز آن را به تستوسترون تبدیل می‌کند. این دارو در درجه اول برای درمان کمبود تستوسترون در مردان، وضعیتی به نام هیپوگنادیسم، استفاده می‌شود و همچنین در هورمون درمانی برای مردان ترنسجندر نیز کاربرد دارد.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• بهبود عملکرد جنسی: می‌تواند میل جنسی، عملکرد نعوظ و رضایت جنسی کلی را افزایش دهد.

• افزایش توده عضلانی و قدرت: تستوسترون هورمون کلیدی در ساخت و حفظ بافت عضلانی است.

• افزایش تراکم استخوان: به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند، که برای مردانی که هیپوگنادیسم دارند به ویژه مفید است زیرا ممکن است در معرض خطر پوکی استخوان باشند.

• بهبود خلق و خو و شناخت: بسیاری از مردان مبتلا به کمبود تستوسترون دچار «مه مغزی»، اضطراب یا افسردگی می‌شوند و درمان جایگزینی تستوسترون می‌تواند به بهبود این علائم کمک کند.

• افزایش سطح انرژی: خستگی یک علامت شایع کمبود تستوسترون است و TRT می‌تواند به افزایش انرژی و کاهش خستگی کمک کند.

عوارض جانبی:

• اثرات آندروژنی: این موارد شامل آکنه، افزایش رشد موهای بدن و صورت و ریزش موی الگوی مردانه (در افراد مستعد ژنتیکی) است.

• اثرات استروژنی: تستوسترون می‌تواند در بدن به استروژن تبدیل شود و منجر به عوارضی مانند ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان) و احتباس آب شود.

• خطرات قلبی عروقی: ارتباط بحث‌برانگیز و متناقضی بین درمان تستوسترون و افزایش خطر حمله قلبی، سکته مغزی و لخته شدن خون وجود دارد.

• مشکلات پروستات: می‌تواند پروستات بزرگ شده (هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات) را بدتر کند و ممکن است خطر سرطان پروستات، به ویژه در مردان مسن‌تر، را افزایش دهد.

• نازایی: درمان تستوسترون می‌تواند تولید طبیعی اسپرم توسط بدن را سرکوب کند و منجر به ناباروری شود.

• اثرات روانشناختی: نوسانات خلقی و افزایش پرخاشگری («خشم استروئیدی») می‌تواند رخ دهد، به ویژه با دوزهای بالا.

• واکنش‌های محل تزریق: درد، قرمزی و کبودی در محل تزریق امکان‌پذیر است.

مزایا و معایب

مزایا:

• موثر: این یک درمان بسیار مؤثر برای هیپوگنادیسم است و تسکین قابل توجهی از علائم را فراهم می‌کند.

• دوز کم: از آنجایی که این یک استر طولانی‌اثر است، تزریق‌ها کمتر از سایر اشکال تستوسترون مانند پروپیونات تستوسترون مورد نیاز است.

• بهبود کیفیت زندگی: مزایا می‌تواند منجر به بهبود قابل توجهی در رفاه جسمی و روانی فرد شود.

معایب:

• پتانسیل عوارض جانبی: خطر طیف وسیعی از عوارض جانبی وجود دارد که برخی از آنها می‌توانند جدی باشند.

• نوسانات سطح هورمون: تزریق باعث افزایش سطح تستوسترون و سپس کاهش آن در طول زمان می‌شود که می‌تواند منجر به نوسانات خلقی و انرژی شود.

• نازایی: به عنوان یک شکل از جایگزینی تستوسترون، می‌تواند تولید اسپرم را سرکوب کند، که نگرانی اصلی برای مردانی است که مایل به بچه‌دار شدن هستند.

• ماده کنترل‌شده: در بسیاری از کشورها یک ماده کنترل‌شده است و استفاده غیر پزشکی آن غیرقانونی است.

دوز و فرکانس

دوز معمول برای سیپیونات تستوسترون 50 میلی‌گرم تا 400 میلی‌گرم است که هر دو تا چهار هفته از طریق تزریق عضلانی عمیق، معمولاً در عضله سرینی، انجام می‌شود. با این حال، دوز و فرکانس دقیق باید همیشه توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی بر اساس نیازهای خاص فرد، تشخیص و پاسخ به درمان تعیین شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر حذف سیپیونات تستوسترون تقریباً 8 روز است. این زمانی است که طول می‌کشد تا نیمی از دوز تجویز شده از بدن حذف شود.

• زمان تشخیص: پنجره تشخیص سیپیونات تستوسترون در آزمایش‌های مواد مخدر می‌تواند تا 3 ماه یا بیشتر باشد، بسته به روش آزمایش، دوز مصرفی و متابولیسم فردی.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنیک: سیپیونات تستوسترون یک استر تستوسترون، نوعی استروئید آنابولیک-آندروژنی است. این دارای اثرات آندروژنی (مردانه‌سازی) و آنابولیک (ساخت بافت) قوی است.

• پروژسترونی: تستوسترون و استرهای آن خود پروژسترونی نیستند و مستقیماً به گیرنده‌های پروژسترون متصل نمی‌شوند. با این حال، آنها می‌توانند به ترکیباتی متابولیزه شوند که می‌توانند بر سطوح هورمون‌های دیگر تأثیر بگذارند.

• پرولاکتین: تستوسترون مستقیماً سطح پرولاکتین را افزایش نمی‌دهد. با این حال، افزایش پرولاکتین می‌تواند اثرات نامطلوبی بر مردان داشته باشد، مانند اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی، و می‌تواند یک عارضه جانبی برخی از استروئیدهای آنابولیک، به ویژه آنهایی که دارای جزء پروژسترونی هستند، باشد.

نسبت آنابولیک-آندروژنی

تستوسترون و استرهای آن، از جمله سیپیونات تستوسترون، نسبت آنابولیک-آندروژنی 100:100 یا 1:1 دارند. این بدان معنی است که آنها خواص آنابولیک و آندروژنی برابر دارند. این نسبت اغلب برای مقایسه استروئیدهای آنابولیک مختلف استفاده می‌شود، که عدد بالاتر برای قسمت آنابولیک نشان‌دهنده پتانسیل بیشتر عضله‌سازی نسبت به عوارض جانبی مردانه‌سازی است.