Deca-Durabolin (Nandrolone Decanoate)

دکا-دورابولین (دکانوات ناندرولون) چیست؟

دکا-دورابولین نام تجاری استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) دکانوات ناندرولون است. این یک مشتق مصنوعی از هورمون تستوسترون است که از نظر شیمیایی اصلاح شده است تا خواص آنابولیک (ساخت بافت) آن را افزایش داده و اثرات آندروژنیک (زنانگی) آن را کاهش دهد.

نام‌های دیگر:

• دکانوات ناندرولون

• دکانوات 19-نورتستوسترون

• دکا

• دکا-دورابولین

• دسیلات ناندرولون

از نظر پزشکی، برای شرایطی مانند کم‌خونی ناشی از بیماری مزمن کلیوی، پوکی استخوان در زنان یائسه و برای ساخت بافت در بیماران مبتلا به سندرم‌های تحلیل‌رفتن تجویز می‌شود. این ماده در ایالات متحده یک ماده کنترل‌شده برنامه III است و توسط اکثر سازمان‌های ورزشی ممنوع است.

عوارض جانبی و مزایا

استفاده از دکانوات ناندرولون، به‌ویژه در دوزهای بالای مرتبط با استفاده غیرپزشکی، طیف وسیعی از عوارض جانبی بالقوه را به همراه دارد که برخی از آنها می‌توانند شدید و غیرقابل برگشت باشند.

مزایا:

• افزایش تولید گلبول‌های قرمز خون: این کاربرد اصلی پزشکی برای درمان کم‌خونی است.

• افزایش توده عضلانی بدون چربی: دارای خواص آنابولیک قوی است.

• افزایش تراکم استخوان: از نظر پزشکی برای درمان پوکی استخوان استفاده می‌شود.

• افزایش استقامت و بهبود عضلات: می‌تواند در رشد و بهبود بافت کمک کند.

• کاهش درد مفاصل: اغلب به‌طور غیررسمی توسط کاربران گزارش می‌شود.

عوارض جانبی:

• قلبی عروقی: فشار خون بالا، احتباس مایعات، افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی به دلیل تجمع پلاک در شریان‌ها.

• کبدی: می‌تواند باعث کیست‌های پر از خون (پلیوزیس هپاتیس) و تومورهای کبدی تهدیدکننده زندگی شود.

• غدد درون‌ریز و هورمونی: سرکوب تولید طبیعی تستوسترون، منجر به آتروفی بیضه و ناباروری در مردان می‌شود. در زنان، می‌تواند باعث ویریلیزاسیون شود، از جمله صدای بم‌تر، بزرگ شدن کلیتوریس (که برگشت‌ناپذیر است) و بی‌نظمی‌های قاعدگی.

• پوستی: آکنه و پوست چرب.

• روانشناختی: نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری، پرخاشگری ("خشم استروئیدی") و در برخی موارد، وابستگی و علائم ترک.

• سایر: درد و تورم در محل تزریق، ریزش مو و در بیماران قبل از بلوغ، بسته شدن زودرس اپی‌فیز (کوتاهی قد).

مزایا و معایب

مزایا (در زمینه پزشکی):

• در درمان شرایط پزشکی خاص مانند کم‌خونی و پوکی استخوان مؤثر است.

• نسبت آنابولیک به آندروژنیک بالایی دارد، به این معنی که با عوارض جانبی آندروژنیک کمتر در مقایسه با سایر استروئیدها، رشد عضلات را افزایش می‌دهد.

معایب (به‌خصوص با استفاده غیرپزشکی):

• خطرات جدی برای سلامتی: پتانسیل عوارض جانبی جدی و غیرقابل برگشت بر کبد، قلب و سیستم هورمونی نگرانی اصلی است.

• سرکوب هورمون‌های طبیعی: استفاده طولانی‌مدت می‌تواند به‌طور دائمی به توانایی بدن در تولید هورمون‌های خود آسیب برساند.

• غیرقانونی بودن و پتانسیل اعتیاد: این یک ماده کنترل‌شده است و سوءاستفاده از آن خطر عواقب قانونی و وابستگی روانی را به همراه دارد.

• عدم نظارت پزشکی: هنگامی که به‌طور غیرقانونی استفاده می‌شود، هیچ نظارت پزشکی برای تشخیص زودهنگام عوارض جانبی خطرناک وجود ندارد.

دوز و فراوانی

دوزهای تجویز شده پزشکی معمولاً بسیار کمتر از دوزهای استفاده شده برای افزایش عملکرد است.

• برای کم‌خونی ناشی از نارسایی کلیه:

  • مردان: 100 تا 200 میلی‌گرم به‌صورت عضلانی در هفته.

  • زنان: 50 تا 100 میلی‌گرم به‌صورت عضلانی در هفته.

• برای پوکی استخوان در زنان یائسه: 50 میلی‌گرم هر سه هفته.

دوز برای استفاده غیرپزشکی می‌تواند بسیار متفاوت باشد و از نظر پزشکی تأیید نشده است. اغلب در چرخه‌ها تجویز می‌شود، به‌طوری که کاربران دوزهای بسیار بالاتر از دوزهای تجویز شده و با فرکانس بیشتر مصرف می‌کنند.

نیمه‌عمر و زمان تشخیص

• نیمه‌عمر: نیمه‌عمر دکانوات ناندرولون، زمانی که طول می‌کشد تا نیمی از دارو از بدن حذف شود، تقریباً 6 تا 12 روز است.

• زمان تشخیص: به دلیل استر دکانوات زنجیره بلند، دارای پنجره تشخیص بسیار طولانی است. متابولیت‌های دکانوات ناندرولون می‌توانند برای مدت طولانی، اغلب تا 18 ماه پس از آخرین تزریق، در ادرار تشخیص داده شوند.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: دکانوات ناندرولون به اندازه تستوسترون آروماتیزه (به استروژن تبدیل نمی‌شود). با این حال، مقدار کمی تبدیل هنوز می‌تواند رخ دهد که می‌تواند منجر به عوارض جانبی استروژنی مانند ژنیکوماستی (رشد بافت پستان در مردان) و احتباس مایعات، به‌ویژه هنگام استفاده در دوزهای بالا شود.

• پروژسترونی: ناندرولون میل ترکیبی قوی به گیرنده پروژسترون دارد. این فعالیت پروژسترونی عامل مهمی در عوارض جانبی آن است. پروژسترون و مشتقات آن می‌توانند حساسیت بدن به استروژن را افزایش دهند و می‌توانند منجر به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی، نوسانات خلقی و تغییرات میل جنسی شوند.

• پرولاکتین: فعالیت پروژسترونی ناندرولون می‌تواند به‌طور غیرمستقیم سطح پرولاکتین در بدن را افزایش دهد. افزایش پرولاکتین می‌تواند باعث عوارض جانبی مختلفی شود، از جمله اختلال نعوظ، از دست دادن میل جنسی و شیردهی در مردان و زنان (گالاکتوره).

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک دکانوات ناندرولون اغلب 10:1 یا حتی بالاتر (با برخی منابع که نسبت‌هایی تا 12:1 را پیشنهاد می‌کنند) ذکر می‌شود. این عدد یک معیار نظری است که برای مقایسه توانایی دارو در افزایش رشد عضلات (اثر آنابولیک) در مقابل توانایی آن در ایجاد عوارض جانبی مردانه (اثر آندروژنیک) استفاده می‌شود. برای مقایسه، تستوسترون نسبت 1:1 دارد. نسبت بالای دکانوات ناندرولون دلیل اصلی محبوبیت آن در زمینه‌های غیرپزشکی است، زیرا اعتقاد بر این است که مزایای قابل‌توجهی در ساخت عضله با عوارض جانبی آندروژنیک کمتر ارائه می‌دهد. با این حال، این بدان معنا نیست که بدون خطر است، زیرا اثرات پروژسترونی و سایر اثرات هورمونی آن هنوز تهدیدهای جدی برای سلامتی هستند.