Cheque Drops (Mibolerone)

مایبولرون (Cheque Drops) چیست؟

Cheque Drops نام تجاری استروئید آنابولیک-آندروژنیک مایبولرون است که با نام شیمیایی 17α-دی متیل-19-نورتستوسترون نیز شناخته می‌شود. این یک استروئید سنتتیک بسیار قوی و خوراکی است که در ابتدا به عنوان دارویی دامپزشکی برای جلوگیری از فحلی (حرارت) در سگ‌های ماده توسعه داده شد. این مشتق ناندرولون است. مایبولرون به دلیل پتانسیل بالای سمیت، به ویژه برای کبد، برای استفاده در انسان تأیید نشده است.

«DAC» ذکر شده در پرسش شما احتمالاً به «Drug Affinity Complex» یا فناوری مشابهی اشاره دارد که نیمه عمر دارو را افزایش می‌دهد. با این حال، هیچ اطلاعات عمومی یا ادبیات علمی وجود ندارد که نشان دهد مایبولرون به شکلی با DAC در دسترس است. ذکر DAC در این زمینه، بسیار محتمل است که یک تصور غلط یا اشاره به دارویی کاملاً متفاوت باشد.

عوارض جانبی و مزایا

عوارض جانبی: مایبولرون به دلیل قدرت فوق‌العاده و عوارض جانبی شدید آن شناخته شده است. مهم‌ترین نگرانی، هپاتوتوکسیسیته بالای آن است، به این معنی که برای کبد بسیار سمی است. همچنین می‌تواند باعث موارد زیر شود:

• عوارض جانبی آندروژنی: مایبولرون دارای رتبه آندروژنی بسیار بالایی است که منجر به عوارض جانبی مانند آکنه، طاسی با الگوی مردانه و رشد موهای بدن می‌شود. در زنان، می‌تواند باعث ویریلیزاسیون شود، از جمله صدای بم‌تر و بزرگ شدن کلیتوریس، که ممکن است برگشت‌ناپذیر باشد.

• فشار بر سیستم قلبی عروقی: مانند بسیاری از استروئیدهای خوراکی، می‌تواند بر سطح کلسترول تأثیر منفی بگذارد، کلسترول LDL (بد) را افزایش دهد و کلسترول HDL (خوب) را کاهش دهد و منجر به افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی شود.

• اثرات پروژسترونی: مایبولرون دارای فعالیت پروژسترونی است که می‌تواند به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان در مردان) و سایر مشکلات مرتبط با هورمون کمک کند.

• سرکوب تولید طبیعی تستوسترون: به طور قابل توجهی تولید طبیعی تستوسترون بدن را سرکوب می‌کند.

مزایا: به دلیل قدرت فوق‌العاده، مایبولرون توسط برخی از ورزشکاران و بدنسازان برای افزایش سریع پرخاشگری و قدرت استفاده می‌شود. با این حال، استفاده از آن به دلیل خطرات جدی سلامتی، به طور گسترده محکوم شده است. «مزایا» محدود هستند و خطرات بالقوه آسیب‌های جدی و دائمی را جبران نمی‌کنند.

مزایا و معایب

مزایا:

• قدرت فوق‌العاده: مایبولرون یکی از قوی‌ترین استروئیدهای موجود است که منجر به افزایش سریع و چشمگیر قدرت و پرخاشگری می‌شود.

• اثرات سریع: به دلیل ماهیت خوراکی و نیمه عمر کوتاه، اثرات آن بسیار سریع احساس می‌شود.

معایب:

• هپاتوتوکسیسیته شدید: این مهم‌ترین عیب است. این دارو به شدت برای کبد سمی است و حتی استفاده کوتاه مدت می‌تواند باعث آسیب قابل توجهی شود.

• عوارض جانبی آندروژنی شدید: رتبه آندروژنی بالا منجر به طیف وسیعی از عوارض جانبی نامطلوب و بالقوه برگشت‌ناپذیر می‌شود.

• فعالیت پروژسترونی: این می‌تواند منجر به ژنیکوماستی و عدم تعادل هورمونی دیگر شود.

• سرکوب محور HPTA: به شدت تولید طبیعی هورمون بدن را سرکوب می‌کند و نیاز به درمان کامل پس از چرخه برای بازیابی عملکرد دارد.

• برای استفاده در انسان تأیید نشده است: این دارو هیچ کاربرد پزشکی تأیید شده‌ای در انسان ندارد، به این معنی که ایمنی و اثربخشی آن برای این منظور ثابت نشده است.

مقدار مصرف و فراوانی

اطلاعات مربوط به مقدار مصرف مایبولرون در انسان از طریق منابع پزشکی رسمی به طور گسترده در دسترس نیست زیرا برای استفاده در انسان تأیید نشده است. بر اساس اطلاعات غیررسمی و بازار سیاه، دوزها معمولاً بسیار کم هستند، اغلب در محدوده میکروگرم (به عنوان مثال، 500-1000 میکروگرم در روز) و برای دوره‌های بسیار کوتاه، مانند یک یا دو هفته، اغلب قبل از یک مسابقه ورزشی. به دلیل سمیت شدید آن، استفاده از آن برای مدت طولانی بسیار خطرناک است.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر مایبولرون بسیار کوتاه است و تخمین زده می‌شود که حدود 2-4 ساعت باشد. به همین دلیل است که باید روزانه یا چند بار در روز مصرف شود تا سطح پایدار خون حفظ شود.

• زمان تشخیص: با وجود نیمه عمر کوتاه، متابولیت‌های مایبولرون می‌توانند برای مدت زمان قابل توجهی در ادرار تشخیص داده شوند. زمان تشخیص برای اکثر استروئیدهای آنابولیک بسته به متابولیسم فرد، دوز و مدت زمان استفاده متفاوت است، اما برخی منابع پنجره تشخیص تا چند ماه را پیشنهاد می‌کنند.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: مایبولرون یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک سنتتیک است. به گیرنده آندروژن با میل ترکیبی بسیار بالا متصل می‌شود که مکانیسم اصلی برای اثرات آنابولیک و آندروژنی قدرتمند آن است.

• پروژسترونی: مایبولرون دارای فعالیت پروژسترونی قابل توجهی است. می‌تواند به گیرنده پروژسترون متصل شود که می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند ژنیکوماستی شود. این به ویژه زمانی که با استروئیدهای آروماتیزه شونده ترکیب می‌شود، خطرناک است.

• پرولاکتین: استروئیدهای پروژسترونی می‌توانند سطح پرولاکتین را افزایش دهند که می‌تواند به ژنیکوماستی و طیف وسیعی از عوارض جانبی دیگر، از جمله اختلال عملکرد جنسی، کمک کند.

نسبت آنابولیک-آندروژنیک

نسبت آنابولیک-آندروژنیک یک استروئید، خواص عضله سازی (آنابولیک) آن را با خواص مردانه سازی (آندروژنیک) آن مقایسه می‌کند. این نسبت معمولاً بر اساس مقایسه با تستوسترون است که نسبت 100:100 دارد.

اغلب گفته می‌شود که مایبولرون دارای نسبت آنابولیک-آندروژنیک بسیار بالایی است. در حالی که اعداد خاص می‌توانند متفاوت باشند و اغلب بر اساس مطالعات حکایتی یا حیوانی به جای آزمایش‌های انسانی هستند، برخی منابع بیان می‌کنند که رتبه آنابولیک مایبولرون بیش از 4000 و رتبه آندروژنیک آن بیش از 2000 است. این نسبت تقریبی 4000:2000 یا 2:1 را به آن می‌دهد. با این حال، این اعداد بسیار گمانه‌زن هستند و باید با احتیاط بسیار زیادی مورد بررسی قرار گیرند، زیرا از داده‌های بالینی در انسان گرفته نشده‌اند. نکته کلیدی این است که مایبولرون به دلیل آنکه هم بسیار آنابولیک و هم بسیار آندروژنیک است، یک ترکیب بسیار قوی و خطرناک شناخته می‌شود.