BPC-157

BPC-157 چیست؟

BPC-157 که مخفف Body Protection Compound-157 است، پپتیدی است که به دلیل خواص احیا کننده و سیتوپروتکتیو بالقوه آن در حال تحقیق است. این یک پپتید مصنوعی مشتق شده از پروتئینی است که در شیره معده انسان یافت می شود. این یک پنتادکاپپتید پایدار است، به این معنی که از 15 اسید آمینه تشکیل شده است.

اسامی دیگر:

• پنتادکاپپتید معده BPC-157

• PL 14736

• Body Protection Compound 157

• Bepecin

عوارض جانبی و مزایا

مزایای بالقوه (بر اساس گزارش‌های پیش بالینی و حکایتی):

• ترمیم بافت: BPC-157 در ارتقای بهبود انواع بافت‌ها، از جمله تاندون‌ها، رباط‌ها، عضلات و استخوان‌ها، نویدبخش بوده است.

• اثرات ضد التهابی: ممکن است به کاهش التهاب کمک کند، که عاملی کلیدی در بسیاری از آسیب‌ها و بیماری‌های مزمن است.

• آنژیوژنز: BPC-157 ممکن است تشکیل رگ‌های خونی جدید را تقویت کند، که برای رساندن اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌های آسیب دیده و تسریع بهبودی بسیار مهم است.

• بهبود زخم: ممکن است بهبود زخم‌ها را، چه داخلی و چه خارجی، افزایش دهد.

• سلامت روده: از آنجایی که از یک پروتئین معده مشتق شده است، اعتقاد بر این است که اثر موضعی قوی بر روده دارد و به طور بالقوه در ترمیم پوشش روده و محافظت در برابر زخم‌ها کمک می‌کند.

• اثرات سیستم عصبی: برخی تحقیقات نشان می‌دهند که ممکن است دارای خواص نوروپروتکتیو باشد و می‌تواند در بازسازی اعصاب و بهبودی از برخی بیماری‌های عصبی کمک کند.

عوارض جانبی بالقوه:

• کمبود داده‌های ایمنی بالینی: این مهم‌ترین نگرانی است. مطالعات انسانی گسترده و بلندمدت برای ارزیابی قطعی مشخصات ایمنی آن وجود ندارد.

• تولید غیرقانونی: محصولات عرضه شده به عنوان BPC-157 اغلب غیرقانونی هستند، به این معنی که کیفیت، خلوص و غلظت آنها می‌تواند متفاوت باشد و منجر به خطرات بالقوه ناشی از آلودگی یا دوزهای نادرست شود.

• تحریک موضعی: برخی گزارش‌های حکایتی از تحریک موضعی خفیف در محل تزریق یاد می‌کنند.

• خطر تئوری سرطان: از آنجایی که BPC-157 شناخته شده است که آنژیوژنز و رشد سلولی را تقویت می‌کند، نگرانی تئوری وجود دارد که می‌تواند به طور غیرمستقیم از رشد و گسترش سلول‌های سرطانی موجود حمایت کند. این موضوع در انسان به طور قطعی ثابت نشده است، اما نگرانی است که توسط برخی از متخصصان مطرح شده است.

مزایا و معایب

مزایا:

• پتانسیل امیدوارکننده برای تسریع بهبود انواع آسیب‌ها.

• اثرات ضد التهابی و سیتوپروتکتیو گزارش شده.

• ممکن است برای سلامت روده و عصبی مفید باشد.

معایب:

• تایید نشده توسط FDA: BPC-157 توسط FDA یا سایر سازمان‌های نظارتی اصلی برای استفاده در انسان تایید نشده است.

• کمبود داده‌های انسانی: اکثر تحقیقات بر روی حیوانات انجام شده است، با آزمایش‌های انسانی بسیار محدود.

• وضعیت قانونی: توسط آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) ممنوع است و در لیست مواد با "خطرات ایمنی قابل توجه" طبق گفته FDA قرار دارد.

• پتانسیل برای خطرات غیرمنتظره: بدون داده‌های بالینی گسترده، اثرات بلندمدت، از جمله خطرات بالقوه برای جمعیت‌های خاص یا در ترکیب با سایر مواد، ناشناخته است.

دوز و فرکانس

اطلاعات مربوط به دوز و فرکانس بر اساس گزارش‌های حکایتی و شیوه‌های موجود در برخی کلینیک‌های سلامتی است، نه بر اساس دستورالعمل‌های پزشکی ثابت شده. دوزهای معمولاً ذکر شده در محدوده 250-500 میکروگرم (mcg) در روز است که از طریق تزریق زیر جلدی (زیر پوست) یا عضلانی انجام می‌شود. کپسول‌های خوراکی نیز موجود هستند. مدت زمان استفاده می‌تواند متفاوت باشد، با پروتکل‌هایی از چند هفته تا چند ماه.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: نیمه عمر BPC-157 در بدن بسیار کوتاه است. مطالعات حیوانی نشان دهنده نیمه عمر حذف کمتر از 30 دقیقه است. با این حال، اثرات بیولوژیکی پپتید، که از طریق مسیرهای سیگنالینگ مختلف آغاز می‌شود، ممکن است برای مدت طولانی‌تر، گاهی اوقات برای روزها یا هفته‌ها پس از اینکه ترکیب دیگر در جریان خون وجود ندارد، ادامه یابد.

• زمان تشخیص: به دلیل نیمه عمر کوتاه و متابولیسم سریع، BPC-157 معمولاً به سرعت از سیستم پاک می‌شود، اغلب در عرض 24-48 ساعت. با این حال، زمان‌های تشخیص می‌تواند تحت تأثیر دوز، فرکانس و سرعت متابولیسم فردی قرار گیرد. لازم به ذکر است که در لیست ممنوعه WADA قرار دارد و ورزشکاران باید از خطر تشخیص آگاه باشند.

اثرات استروژنیک، پروژسترونیک، پرولاکتین و آنابولیک/آندروژنیک

هیچ مدرک علمی قابل اعتمادی وجود ندارد که نشان دهد BPC-157 اثرات قابل توجه استروژنیک، پروژسترونیک یا مرتبط با پرولاکتین دارد. این یک استروئید نیست و به طور مستقیم بر این سیستم‌های هورمونی به همان روشی که استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) عمل نمی‌کند. مکانیسم عمل آن مربوط به سیگنالینگ سلولی، فاکتورهای رشد و التهاب است، نه تعدیل هورمونی.

• نسبت آنابولیک آندروژنیک: BPC-157 یک استروئید آنابولیک-آندروژنیک نیست. بنابراین، نسبت آنابولیک-آندروژنیک ندارد. این نسبت (به عنوان مثال، 100:100 برای تستوسترون) معیاری است که برای مقایسه اثرات آنابولیک (ساخت عضله) با اثرات آندروژنیک (زنانگی) یک ترکیب استفاده می‌شود. از آنجایی که عملکرد اصلی BPC-157 عمل به عنوان یک هورمون جنسی نیست، این نسبت قابل اجرا نیست. در حالی که می‌تواند رشد و بهبود بافت را تقویت کند (اثرات آنابولیک)، این کار را از طریق مسیری متفاوت از استروئیدها انجام می‌دهد و خواص آندروژنیک ندارد.