Androstenediol (4-androstenediol)

آندروستندیول (4-آندروستندیول) چیست؟

آندروستندیول، به طور خاص 4-آندروستندیول (که با نام 4-AD نیز شناخته می‌شود)، یک استروئید طبیعی و هورمون پیش‌ساز در بدن است. اغلب به عنوان یک "پروهورمون" نامیده می‌شود زیرا می‌تواند توسط بدن به هورمون‌های دیگر و قوی‌تر، به طور عمده تستوسترون، تبدیل شود. تخمین زده می‌شود که میزان تبدیل 4-آندروستندیول به تستوسترون از سایر پروهورمون‌های مشابه بالاتر باشد.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا

• پتانسیل افزایش تستوسترون: مزیت نظری اصلی این است که می‌تواند سطح تستوسترون را افزایش دهد، که ممکن است منجر به اثراتی مانند رشد عضلات، افزایش قدرت و بهبود ریکاوری شود.

• فعالیت ضعیف آندروژنی و استروژنی: 4-آندروستندیول به خودی خود، اثرات آندروژنی (مانند هورمون مردانه) و استروژنی (مانند هورمون زنانه) ضعیفی دارد. با این حال، به دلیل فعالیت ذاتی پایین‌تر، می‌تواند در حضور آندروژن‌های قوی‌تر مانند تستوسترون یا دی هیدروتستوسترون (DHT) به عنوان یک ضد آندروژن عمل کند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی 4-آندروستندیول عمدتاً مربوط به تبدیل آن به تستوسترون و استروژن است.

• اختلالات هورمونی: افزایش سطح تستوسترون می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود. در مردان، این می‌تواند منجر به افزایش استروژن شود که ممکن است باعث ژنیکوماستی (رشد سینه) شود. در زنان، افزایش تستوسترون می‌تواند منجر به ویریلیزاسیون شود که شامل علائمی مانند موهای زائد بدن و صورت، عمیق شدن صدا و بی‌نظمی‌های قاعدگی است.

• مشکلات قلبی عروقی: مطالعات نشان داده‌اند که می‌تواند منجر به کاهش لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) کلسترول ("کلسترول خوب") شود که یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی است.

• سمیت کبدی: مانند بسیاری از استروئیدهای خوراکی، خطر سمیت کبدی وجود دارد.

• خطر سرطان: برخی منابع به ارتباط احتمالی بین استفاده از این مواد و افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها مانند سرطان سینه، پانکراس و پروستات اشاره می‌کنند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع لازم است.

• اثرات بر سیستم تولید مثل: در مردان، دوزهای بالا می‌تواند تولید طبیعی تستوسترون را سرکوب کند و منجر به کاهش کیفیت اسپرم شود. در زنان، می‌تواند باعث تغییراتی در دستگاه تناسلی شود.

• سایر عوارض جانبی: سایر عوارض جانبی گزارش‌شده شامل آکنه، ریزش مو و تغییرات خلقی است.

مزایا و معایب

مزایا

• پتانسیل رشد عضلات و قدرت: به عنوان پیش‌ساز تستوسترون، پتانسیل نظری برای افزایش رشد عضلات و قدرت دارد، اگرچه شواهد علمی محدود و اغلب متناقض است.

• به راحتی در دسترس (در گذشته): قبل از مقررات سختگیرانه‌تر، به عنوان یک مکمل غذایی به طور قانونی در دسترس بود.

معایب

• اثربخشی اثبات نشده: اکثر مطالعات علمی ادعاهای مبنی بر اینکه 4-آندروستندیول به طور قابل توجهی توده عضلانی، قدرت یا عملکرد ورزشی را در افراد سالم افزایش می‌دهد، تأیید نکرده‌اند.

• خطرات قابل توجه برای سلامتی: پتانسیل عوارض جانبی جدی، از جمله مشکلات کبدی و قلبی عروقی، بسیار بیشتر از مزایای اثبات نشده است.

• قانونی بودن و مقررات: در حال حاضر به عنوان یک استروئید آنابولیک طبقه‌بندی می‌شود و در بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده، یک ماده کنترل‌شده است و توسط سازمان‌های ورزشی بزرگ ممنوع است. این امر استفاده از آن را برای ورزشکاران رقابتی و عموم مردم بدون نسخه غیرقانونی می‌کند.

دوز و فراوانی

هیچ دوز ایمن یا مؤثر علمی برای 4-آندروستندیول وجود ندارد. مطالعات از دوزهای مختلفی استفاده کرده‌اند، اما یک دوز رایج در تحقیقات قدیمی حدود 100 میلی‌گرم دو بار در روز بود. استفاده از این ماده به دلیل خطرات سلامتی و عدم مزایای اثبات‌شده توصیه نمی‌شود.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: اطلاعات خاص در مورد نیمه عمر 4-آندروستندیول به طور گسترده در منابع عمومی در دسترس نیست. با این حال، از آنجایی که به سرعت به هورمون‌های دیگر تبدیل می‌شود، حضور آن در بدن گذرا است.

• زمان تشخیص: با توجه به وضعیت آن به عنوان یک ماده ممنوعه در ورزش، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. در حالی که پنجره تشخیص خاص می‌تواند بسته به متابولیسم فردی و روش آزمایش مورد استفاده متفاوت باشد، برخی منابع نشان می‌دهند که می‌تواند تا 72 ساعت پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص باشد.

اثرات هورمونی (استروژنی، پروژسترونی، پرولاکتین)

• استروژنی: 4-آندروستندیول به عنوان یک استروئید، واسطه‌ای در بیوسنتز آندروژن‌ها و استروژن‌ها است. به تستوسترون، یک آندروژن قوی، تبدیل می‌شود و می‌تواند به استروژن نیز تبدیل شود.

• پروژسترونی: شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد 4-آندروستندیول فعالیت پروژسترونی قابل توجهی دارد.

• پرولاکتین: اطلاعات قابل توجهی وجود ندارد که 4-آندروستندیول را به افزایش سطح پرولاکتین مرتبط کند.

نسبت آنابولیک آندروژنی

نسبت آنابولیک-آندروژنی روشی برای مقایسه اثرات عضله‌سازی (آنابولیک) یک استروئید با اثرات مردانه‌سازی (آندروژنی) آن است. این نسبت معمولاً بر اساس اثرات تستوسترون است که نسبت 100:100 به آن داده می‌شود.

در حالی که هیچ نسبت قطعی و عمومی برای 4-آندروستندیول وجود ندارد، به طور کلی یک آندروژن ضعیف‌تر در نظر گرفته می‌شود و اثر آنابولیک کمتری نسبت به تستوسترون دارد. دلیل اصلی اثرات ادعایی آن، تبدیل آن به تستوسترون است. خواص آنابولیک و آندروژنی مستقیم آن در مقایسه با سایر استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی قوی‌تر، بسیار ضعیف در نظر گرفته می‌شود. برخی مطالعات نشان می‌دهند که به گیرنده آندروژن متصل می‌شود اما با میل ترکیبی بسیار کمتر از دی هیدروتستوسترون (DHT).