Andriol

آندریول چیست؟

آندریول، که با نام شیمیایی خود، تستوسترون آندکانوات نیز شناخته می‌شود، فرم سنتتیک تستوسترون است. این یک آندروژن و استروئید آنابولیک خوراکی (AAS) است که در درجه اول برای درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) در مردان مبتلا به سطح پایین تستوسترون، وضعیتی که هیپوگنادیسم نامیده می‌شود، استفاده می‌شود. بر خلاف بسیاری از استروئیدهای خوراکی دیگر که می‌توانند برای کبد سمی باشند، آندریول به گونه‌ای طراحی شده است که از طریق سیستم لنفاوی جذب شود، که به آن اجازه می‌دهد تا از متابولیسم گذر اول در کبد عبور کند. این به کاهش خطر آسیب کبدی کمک می‌کند. نام‌های تجاری دیگر تستوسترون آندکانوات شامل Aveed، Nebido، Kyzatrex، Jatenzo و Testoheal است.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• درمان هیپوگنادیسم: مزیت اصلی آندریول، توانایی آن در افزایش و حفظ سطح تستوسترون در مردان مبتلا به کمبود تستوسترون است.

• بهبود عملکرد جنسی: می‌تواند میل جنسی، عملکرد نعوظ و میل جنسی کلی را در مردان مبتلا به هیپوگنادیسم بهبود بخشد.

• افزایش توده عضلانی و قدرت: مانند سایر استروئیدهای آنابولیک، می‌تواند رشد عضلات و قدرت را افزایش دهد.

• بهبود تراکم استخوان: به حفظ و افزایش تراکم مواد معدنی استخوان کمک می‌کند.

• کاهش چربی: می‌تواند به کاهش توده چربی بدن کمک کند.

• بهبود کیفیت زندگی: برای مردان مبتلا به کمبود تستوسترون، درمان می‌تواند حس تندرستی را بازیابی کرده و عملکردهای مختلف جسمی و ذهنی را بهبود بخشد.

• مصرف خوراکی: راحتی فرم کپسولی، یک مزیت قابل توجه برای کسانی است که ترجیح می‌دهند از تزریق استفاده نکنند.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی می‌تواند متفاوت باشد و ممکن است به دوز و پاسخ فردی بستگی داشته باشد. برخی از عوارض جانبی شایع عبارتند از:

• آکنه و پوست چرب: اثرات آندروژنی می‌تواند منجر به افزایش تولید سبوم شود.

• ریزش مو: طاسی با الگوی مردانه می‌تواند در افرادی که مستعد آن هستند، تشدید شود.

• تغییرات خلقی: کاربران ممکن است تحریک‌پذیری، اضطراب یا افسردگی را تجربه کنند.

• گینکوماستی: بزرگ شدن سینه در مردان، ناشی از تبدیل تستوسترون به استروژن.

• حفظ مایعات (ادم): می‌تواند منجر به تورم، به ویژه در مچ پا و پاها شود.

• تغییرات در میل جنسی: در حالی که می‌تواند میل جنسی را افزایش دهد، برخی از کاربران ممکن است نوساناتی را تجربه کنند.

• مشکلات پروستات: می‌تواند باعث بزرگ شدن پروستات شود و نباید توسط افرادی که سابقه سرطان پروستات دارند استفاده شود.

• خطرات قلبی عروقی: می‌تواند باعث فشار خون بالا و افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی شود.

• مشکلات کبد و کلیه: اگرچه نسبت به سایر استروئیدهای خوراکی کمتر برای کبد سمی است، اما باید در افراد مبتلا به مشکلات قبلی کبد یا کلیه با احتیاط استفاده شود.

• کاهش تعداد اسپرم: دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت می‌تواند تولید طبیعی تستوسترون را سرکوب کرده و منجر به کاهش تعداد اسپرم و ناباروری بالقوه شود.

مزایا و معایب

مزایا:

• راحتی خوراکی: فرم کپسولی آسان برای استفاده است و نیازی به تزریق ندارد.

• سمیت کبدی کاهش یافته: به گونه‌ای طراحی شده است که از متابولیسم گذر اول کبد عبور کند، و آن را در مقایسه با بسیاری از استروئیدهای آنابولیک خوراکی دیگر، کمتر برای کبد مضر می‌کند.

• موثر برای TRT: می‌تواند یک درمان بسیار موثر برای هیپوگنادیسم تشخیص داده شده بالینی باشد.

معایب:

• بیودسترسی ضعیف: فرم خوراکی دارای بیودسترسی کم و متغیر است، به این معنی که بخش قابل توجهی از دوز توسط بدن جذب و استفاده نمی‌شود. این امر نیاز به دوزهای بالاتر و تجویز مکرر برای حفظ سطوح پایدار دارد.

• دوز مکرر: برای حفظ سطوح پایدار تستوسترون، چندین دوز در طول روز مورد نیاز است که می‌تواند نامناسب باشد.

• پتانسیل عوارض جانبی: مانند هر استروئید آنابولیک، خطر عوارض جانبی مختلف، از جمله عوارض جانبی مربوط به قلبی عروقی، پروستات و سلامت کبد را به همراه دارد.

• اثرات آنابولیک پایین‌تر: به دلیل بیودسترسی ضعیف و نحوه متابولیزه شدن آن، به طور کلی در نظر گرفته می‌شود که اثرات آنابولیک کمتری نسبت به استرهای تستوسترون تزریقی دارد.

• آزمون‌های دوپینگ: می‌تواند برای مدت زمان قابل توجهی در بدن قابل تشخیص باشد، و این امر برای ورزشکارانی که تحت کنترل دوپینگ هستند، خطرناک است.

دوز و فرکانس

دوز آندریول (تستوسترون آندکانوات) باید همیشه توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی برای TRT تعیین شود. با این حال، برای استفاده درمانی، دوز اولیه معمول 120-160 میلی‌گرم در روز برای 2-3 هفته است، پس از آن دوز نگهداری 40-120 میلی‌گرم در روز است. کپسول‌ها معمولاً همراه با غذا برای افزایش جذب مصرف می‌شوند و اغلب به دو دوز (صبح و عصر) تقسیم می‌شوند.

در زمینه‌های غیر پزشکی، کاربران ممکن است دوزهای بالاتری مصرف کنند، اما این امر خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر (خوراکی): نیمه عمر حذف تستوسترون آندکانوات خوراکی نسبتاً کوتاه است، حدود 1.6 تا 3.7 ساعت. به همین دلیل است که دوز مکرر ضروری است.

• نیمه عمر (تزریقی): فرم تزریقی (به عنوان مثال، Nebido) نیمه عمر بسیار طولانی‌تری دارد، و یک مطالعه نشان می‌دهد که تا 60 روز قابل تشخیص است.

• زمان تشخیص: به دلیل متابولیسم و اثرات طولانی مدت آن در بدن، تستوسترون آندکانوات و متابولیت‌های آن می‌توانند برای مدت زمان طولانی در ادرار قابل تشخیص باشند. زمان دقیق تشخیص می‌تواند بسته به روش آزمایش، دوز و متابولیسم فردی متفاوت باشد. با این حال، به طور کلی در نظر گرفته می‌شود که برای چند هفته تا چند ماه قابل تشخیص است.

اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنی: تستوسترون، از جمله تستوسترون حاصل از آندریول، می‌تواند توسط آنزیم آروماتاز به استرادیول (نوعی استروژن) تبدیل شود. این می‌تواند منجر به عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند احتباس آب و گینکوماستی شود. میزان این تبدیل به فیزیولوژی و دوز فرد بستگی دارد.

• پروژسترونی: تستوسترون و مشتقات آن فعالیت پروژسترونی قابل توجهی ندارند. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک می‌توانند گیرنده‌های پروژسترون را فعال کنند. این اثر اولیه تستوسترون آندکانوات نیست.

• پرولاکتین: سطوح بالای پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی) اثر مستقیم تستوسترون یا آندریول نیست. با این حال، برخی از استروئیدهای آنابولیک و آندروژن‌ها می‌توانند باعث افزایش پرولاکتین شوند. پرولاکتین بالا می‌تواند منجر به علائمی مانند اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی و گالاکتوره (ترشح شیر از نوک پستان) در مردان شود. اگر این علائم رخ داد، مهم است که سطح پرولاکتین بررسی شود، زیرا می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری زمینه ای جداگانه، مانند تومور هیپوفیز باشد.

نسبت آنابولیک-آندروژنی

تستوسترون استانداردی است که تمام استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی دیگر بر اساس آن اندازه‌گیری می‌شوند. بنابراین، نسبت آنابولیک-آندروژنی آن 100:100 (یا به سادگی 1:1) است. اثر آنابولیک به توانایی آن در افزایش رشد بافت عضلانی اشاره دارد، در حالی که اثر آندروژنی مربوط به رشد و نگهداری ویژگی‌های جنسی ثانویه مردانه است.