ACE-031

ACE-031 چیست؟

ACE-031، که با نام تحقیقاتی راماترسپت نیز شناخته می‌شود، یک مهارکننده میوستاتین است. این یک پروتئین فیوژن نوترکیب محلول است که به عنوان یک "گیرنده لیگاند" عمل می‌کند. این بدان معنی است که برای اتصال و خنثی کردن پروتئین‌های خاصی در بدن که رشد عضلات را مهار می‌کنند، طراحی شده است.

میوستاتین پروتئینی است که به طور منفی رشد عضلات را تنظیم می‌کند. ACE-031 با اتصال به میوستاتین و سایر پروتئین‌های سیگنالینگ مرتبط مانند اکتوین و GDF-11، از برهمکنش آن‌ها با گیرنده‌های طبیعی خود (گیرنده اکتوین نوع IIB یا ActRIIB) بر روی سلول‌های عضلانی جلوگیری می‌کند. این عمل "ترمزها را از روی رشد عضلات برمی‌دارد"، که منجر به افزایش توده عضلانی می‌شود.

ACE-031 برای درمان بیماری‌های تحلیل‌رونده عضلانی مانند دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) توسعه یافته است. در حالی که در آزمایش‌های بالینی با افزایش توده بدون چربی بدن و حجم عضلات نویدبخش بود، توسعه آن به دلیل نگرانی‌های ایمنی متوقف شد.

عوارض جانبی و مزایا

مزایا:

• افزایش توده بدون چربی: آزمایش‌های بالینی نشان داد که درمان با ACE-031 منجر به افزایش قابل توجهی در توده بدون چربی کل بدن و حجم عضلات ران می‌شود.

• بهبود متابولیسم استخوان: برخی مطالعات نشان دادند که ACE-031 می‌تواند تراکم معدنی استخوان (BMD) را نیز بهبود بخشد، که نشان‌دهنده مزایای بالقوه برای سلامت استخوان است.

• کاهش توده چربی: در برخی مطالعات، روند کاهش توده چربی مشاهده شد.

عوارض جانبی:

• مشکلات خونریزی: مهم‌ترین و نگران‌کننده‌ترین عوارض جانبی گزارش‌شده، اپیستاکسی (خونریزی بینی) و تلانژکتازی (گشاد شدن رگ‌های خونی) بود. این دلیل اصلی خاتمه آزمایش فاز 2 در پسران مبتلا به DMD بود. تصور می‌شود که این اثر به دلیل اتصال ACE-031 به سایر پروتئین‌ها در ابرخانواده TGF-β و مهار آن‌ها، به ویژه BMP9 و BMP10 است که برای یکپارچگی رگ‌های خونی مهم هستند.

• واکنش‌های محل تزریق: عوارض جانبی جزئی مانند اریتما (قرمزی) در محل تزریق نیز گزارش شد.

• تغییرات در هموگلوبین خون: برخی مطالعات افزایش ناخواسته در سطح هموگلوبین را ذکر کردند.

• سرکوب FSH: در برخی از شرکت‌کنندگان، کاهش سطح هورمون محرک فولیکول (FSH) مشاهده شد.

مزایا و معایب

مزایا:

• اثر آنابولیک قوی: ACE-031 توانایی قوی در افزایش رشد عضلات و افزایش توده بدون چربی را نشان داده است.

• پتانسیل برای مزایای متعدد: فراتر از عضلات، پتانسیل بهبود سلامت استخوان و کاهش توده چربی را نشان داد.

• نیمه عمر طولانی: نیمه عمر طولانی آن امکان دوزهای کم را فراهم می‌کند که می‌تواند مزیت قابل توجهی برای راحتی بیمار باشد.

معایب:

• نگرانی‌های جدی ایمنی: خطر خونریزی و سایر عوارض جانبی غیرمرتبط با عضلات، به ویژه در جمعیت کودکان، منجر به توقف توسعه آن شد.

• عدم اختصاصی بودن: مکانیسم اثر ACE-031 که شامل به دام انداختن طیف وسیعی از لیگاندها در ابرخانواده TGF-β است، منجر به اثرات خارج از هدف و عوارض جانبی فوق‌الذکر شد.

• بدون اثرات استروئیدی: این دارو بر روی همان مسیرهای هورمونی استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک عمل نمی‌کند، بنابراین اثرات استروژنی، پروژسترونی یا پرولاکتینی مشابه ندارد.

دوز و فراوانی

در آزمایش‌های بالینی، ACE-031 به صورت زیر جلدی (SC) تجویز شد. دوز بسته به مطالعه و جمعیت مورد آزمایش متفاوت بود. به عنوان مثال، در مطالعه‌ای با زنان یائسه سالم، دوزهای منفرد در محدوده 0.02 تا 3 میلی‌گرم بر کیلوگرم ارزیابی شد. در مطالعه‌ای با پسران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن، برنامه دوز 0.5 تا 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم هر 2 تا 4 هفته استفاده شد.

نیمه عمر و زمان تشخیص

• نیمه عمر: میانگین نیمه عمر ACE-031 تقریباً 10 تا 15 روز یافت شد. این نیمه عمر طولانی به دلیل ساختار مولکولی بزرگ آن است و از ویژگی‌های داروهای بیولوژیکی است.

• زمان تشخیص: زمان تشخیص ACE-031 در انسان‌ها برای زمینه دوپینگ به طور قطعی مشخص نشده است. در مطالعه‌ای با موش‌ها، ACE-031 تا 48 ساعت پس از تجویز قابل تشخیص بود، اما محققان خاطرنشان کردند که پنجره تشخیص در انسان‌ها احتمالاً متفاوت خواهد بود. با توجه به نیمه عمر طولانی آن، احتمالاً در سرم انسان برای مدت طولانی، احتمالاً هفته‌ها یا حتی ماه‌ها قابل تشخیص خواهد بود.

اثرات استروژنی، پروژسترونی، پرولاکتین و نسبت آنابولیک-آندروژنیک

• اثرات استروژنی، پروژسترونی و پرولاکتین: ACE-031 یک مهارکننده میوستاتین است و بر روی گیرنده‌های آندروژن، استروژن یا پروژسترون عمل نمی‌کند. هیچ اثر استروژنی، پروژسترونی یا پرولاکتین مرتبط شناخته‌شده‌ای ندارد. این یک داروی درمانی بیولوژیکی است، نه یک استروئید مصنوعی.

• نسبت آنابولیک-آندروژنیک: این نسبت مفهومی است که برای مقایسه اثرات آنابولیک (ساخت عضله) و آندروژنیک (مردانه‌سازی) استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) استفاده می‌شود. از آنجایی که ACE-031 یک AAS نیست و بر روی گیرنده‌های آندروژن عمل نمی‌کند، این نسبت قابل اجرا نیست. اثرات آنابولیک آن از طریق مکانیسم کاملاً متفاوتی - مهار میوستاتین - واسطه می‌شود.